" ယံု ....... "

ဆံပင္ရွည္ရွည္ နဲ႔ ပါးခ်ိဳင္႔ေလးေပၚေအာင္ ျပံဳးတတ္တဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးထားတယ္။

ေလေျပႏုေသြးက ရယ္သြမ္းေသြးတဲ႔အခါ

.

မင္းဆံႏြယ္ေတြက ေလထဲ တ၀ဲ၀ဲလြင္႔ …

.

ပါးခ်ိဳင္႔ေလးတစ္ဘက္ရဲ႔ ေမွာ္အျပံဳးေအာက္မွာ

.

က်ရံႈးခ်င္ ရံႈးပါေစေတာ႔ရယ္လို႔ ရဲရဲရင္႔ရင္႔ သီက်ဴး …..

.

ျဖက္ကနဲ မိလိုက္တဲ႔ အၾကည္႔တစ္ခ်က္နဲ႔တင္

.

ထာ၀ရ ၿငိတြယ္ခြင္႔ေပးသနားေစဖို႔ အေၾကာင္း ဆုေတာင္းမိ ……

.

ငါ႔စိတ္ေတြက ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္လို

.

မင္းဆီ တြား လ်ား တိုး ကပ္ ေခ်ာ ႔ျမဴ ….

.

မည္ကာမတၱအလြမ္းလို႔ေတာ႔ နာမည္မတပ္နဲ႔ကြယ္ ………

.

ေနေရာင္လင္းျဖာ ခ်ိန္ကစလို႔

.

တိမ္ေတြရွက္စႏိုး ငံုလ်ိဳးသြားခ်ိန္ထိ

.

မင္းကုိ တစိမ္႔စိမ္႔လြမ္းတယ္ …. ယံု ……

.

.

.

.

ေရးသူ - ၾကယ္ျပာ

ေရးခ်ိန္ - စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ ညေန ၂ နာရီ ၄၀ မိနစ္။

" အိမ္လြမ္းနာ "

အထီးက်န္မႈဆိုတာ
အိမ္ေ၀းေတြအတြက္ အနီးကပ္ဆံုးအေဖာ္၊
တိတိပပ ေျပာရရင္
ခြဲထားခဲ႔လို႔မရတဲ႔ ႏွစ္ကုိယ္႔တစ္စိတ္။


ေအာင္ျမင္မႈေတြထြန္ယက္ဖို႔
မိသားစုဆိုတဲ႔ရစ္သမ္တစ္ခုက ခြဲထြက္
ကုိယ္႔သံပါတ္နဲ႔ကုိယ္ လည္ပတ္ၾကတဲ႔အခါ
စိတ္ဓါတ္နာဖ်ားမႈေတြက ဒုနဲ႔ေဒး။


အခါခါလဲျပိဳက်တိုင္း၊
အခါခါ ျပန္တည္႔မတ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုိယ္႔လမ္းကုိယ္ထိန္းမတ္ခဲ႔ရေပါင္း
အေၾကာင္းေတြကလည္း မနည္းမေနာပဲ။


သာသာယာယာပါပဲ
လစာထုတ္ခ်ိန္၊ မိဘကုိေၾကြးေဟာင္းဆပ္ခ်ိန္
ဒီတစ္ခ်က္နဲ႔တင္ စိတ္ဓါတ္ေတြ အားျပည္႔
နာဖ်ားမႈေတြ ေ၀းလြင္႔။


တစ္ခုလိုခ်င္ တစ္ခုစြန္႔လႊတ္ရသတဲ႔
ေငြေၾကးနဲ႔ အိမ္လြမ္းနာ
ထပ္တူက်ေနတာ ရင္အနာရဆံုးပဲ
လြမ္းဖူးသူေတြသာ သိလိမ္႔မယ္။


လူတစ္ကုိယ္ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမို႔
ဘယ္သူက ရိုက္ၿပီး အတင္းေ၀းခိုင္းေနလဲလို႔
ခနဲ႔တဲ႔တဲ႔ ေမးခြန္းမ်ိဳး
တဆိတ္…… မေမးလိုက္ပါနဲ႔။


ကိုယ္႔အတြက္ ေရမၾကည္၊ ျမက္မႏုေတာ႔တဲ႔အခါ
ေတာ္ရာေတြေရႊ႔ရင္း
သူေကာင္းျဖစ္သြားသူေတြ ရွိသလို
ေသခ်င္လို႔ ေတာေျပာင္းသြားတဲ႔ က်ားေတြလဲရွိရဲ႔။


ေျခာက္ကပ္ကပ္ ထမင္း၀ိုင္းနဲ႔ ေအးစက္စက္ေမြ႔ရာ၊
ေသသြားတဲ႔အျပံဳးေတြနဲ႔ ခဲသြားတဲ႔ ေမတၱာတရားေတြ
အပုိင္စားရထားတဲ႔ က်မတို႔အိမ္ေ၀းေတြ
အိမ္ျပန္ခ်ိန္အတြက္ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္လိုမလဲ ေရတြက္ရင္း
တစ္ေန႔ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ ………..

" ခ်ိဳျမိန္စြာ ရစ္ေႏွာင္တတ္ေသာ "

Credit to blog.nus.edu.sg

“အင္း …. သံေယာဇဥ္ …. သံေယာဇဥ္ ”

သက္ျပင္းကုိ ခပ္ဖြဖြ ရိႈက္ထုတ္ရင္း ေသာက္လက္စ ေကာ္ဖီပူပူကုိ အလ်င္စလို တစ္က်ိဳက္ ေမာ႔ခ်လိုက္တယ္။

လည္ေခ်ာင္းထဲ စီးေမ်ာသြားတဲ႔ ေကာ္ဖီအရသာကုိ ခ်ိဳသလား ခါးသလား မသိလုိက္မိေခ်။

ျဖက္ကနဲ က်မရဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေထာင္႔မွာ အၿပံဳးတစ္စ တြဲလြဲခိုလာတယ္။

ေကာ္ဖီသၾကားလံုးေလးတစ္လံုးကုိ က်မႏႈတ္ခမ္း၀အထိ တယုတယ ခြံ႔ေကြ်းခဲ႔တဲ႔သူ႔ရဲ႔ ၾကည္စင္တဲ႔ အျပံဳးက စြဲမက္စရာ။ ၿပီးေတာ႔ သၾကားလံုးခြံေလးေတြကုိ သူ႔ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ၾကားထဲ ခပ္ဖြဖြ ညွပ္သိမ္းလိုက္တယ္။

ဒါ က်မနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ အမွတ္တရ ေတြကုိ သူငယ္ခ်င္းဘ၀ကတည္းကခုခ်ိန္ထိ သိမ္းဆည္းေနက်နည္းလမ္းတစ္ခုပါ။

သူ႔လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကုိ မပ်င္းမရိ တေမ႔တေမာ လိုက္ေငးေနတဲ႔ က်မ ကို လွည္႔ၾကည္႔ၿပီး က်မဆံပင္ေတြကုိ အသာအယာဆြဲဖြလိုက္ရင္း လွစ္ကနဲျပံဳးလုိက္တယ္။

သူျပံဳးလိုက္တုိင္း မ်က္လံုးေလးေတြကပါ အေရာင္ေတာက္ၿပီးလိုက္ျပဳံးသြားတာေလးကုိေလ က်မ ခ်စ္လိုက္တာ။

သူနဲ႔ က်မရဲ႔ ေရႊေရာင္ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ ဘတ္စ္ကား ၾကပ္ၾကပ္တိုးစီးခဲ႔တာေတြလဲ ပါရဲ႔၊

အဓိပတိလမ္းမွာ လမ္းေလ်ာက္ခဲ႔တာလဲပါရဲ႔၊ ေရာင္စံုေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကုိ လိုက္ေငးရင္းလဲ ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတာေတြလဲ ပါရဲ႔ … ကံ႔ေကာ္ပန္းေလးတစ္ပြင္႔ က်မေခါင္းေပၚ ပန္ေပးခဲ႔တာလဲပါရဲ႔ ….

ဂႏၶ၀င္ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးကို မွီၿပီး ခ်စ္ခြန္းသီခဲ႔တာေတြလဲပါရဲ႔ ….

ေရတမာပင္ေအာက္ထိုင္ၿပီး မင္းလူ၀တၳဳေတြကုိ ႏွစ္ေယာက္သားေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး ဖတ္ခဲ႔ရတာေတြလဲပါရဲ႔ ….

က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အမွတ္တရဆိုတာ တိုက္လာတဲ႔ ေလေျပညင္းေလးေတြက အစ

ေျခလွမ္းေအာက္က ရြက္ေျခာက္ေၾကြေလးေတြ အဆံုး သိပ္သိပ္သည္းသည္းပါ၀င္ခဲ႔ၾကတယ္။

.

.

.

.

.

.

“ ဟဲ႔ အေမႀကီး တစ္ေယာက္တည္း ျပံဳးလို႔ပါလား ဟ … ဘာေတြ မ်ား သေဘာက်ေနတုန္း”

ဆက္ကနဲ တုန္သြားတဲ႔ က်မ လက္ကေကာ္ဖီခြက္ပါလြတ္က်ပါေလေရာလား။

“အမယ္ေလး … ပူလိုက္တာေတာ္ …. အေဖႀကီးကလဲ အလန္႔တၾကား …..”

သူ ….. အေျပးကေလး ေျဖညွင္းစြာလွမ္းလာၿပီး က်မလက္က ေကာ္ဖီပူေတြကုိ တယုတယ ပြတ္သုတ္ေပးလိုက္တယ္။

တြန္႔ေနတဲ႔ အေရးအေၾကာင္းေတြ ၾကားက ၾကည္စင္တဲ႔ အၿပံဳးေတြ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမွာ တြဲလြဲခုိေနတုန္း။

လက္ဘက္ရည္ဆုိင္က စားပြဲထိုးေလး သူ နဲ႔ ကြမ္းယာသည္ေလးက်မ ခုေတာ႔ ေက်ာင္းထဲမွာ

လက္ဘက္ဆုိင္ေလးတစ္ဆိုင္အေျခတည္လို႔ က်မတို႔ရဲ႔ အမွတ္တရေတြလဲ ေ၀စည္ဆဲ၊

မေျပာင္းလဲတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေတြလဲ တိုးပြားဆဲ ….

သံေယာဇဥ္ေတြလဲ တေန႔ထက္ တေန႔ ခုိင္မာဆဲ ……..

" အေျပာင္းအလဲ "

 မေန႔တေန႔ကတင္

 တိမ္ညိဳေတြ ထမ္းပုိးထားတဲ႔ ေကာင္းကင္ဟာ

 ျပိဳမေယာင္နဲ႔ ညိဳ႔ ….

 ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာ အႀကိဳအၾကား ဂရုစိုက္မႈေတြကေန

 ခပ္စိပ္စိပ္သုိ႔ ….

 ဘ၀ဆိုတာ စီးေဆာ စီးေနသလို ….

 တိတိပပ တည္ၿမဲတာဆုိလို႔ မၿမဲျခင္းတရားတစ္ခုတည္းဆိုတဲ႔ေနာက္

 ေကာင္းကင္ႀကီးက်ကြဲမလား …

 ေျမႀကီးေတြ ပ်ံတက္သြားမလားရယ္လို႔

 မေၾကာင္႔ၾကျဖစ္ေတာ႔တဲ႔အခါ

 စိတ္ေတြဟာ ေမတၱာျခံဳလုိ႔ လံုလြန္းလွတယ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၇) "

 ဆႏၵေတြက

 ပစ္စလတ္ခတ္ရင္ခြင္ထဲ

 ကုိယ္မပ်ိဳးပဲနဲ႔ အေလ႔က်ေပါက္ခဲ႔တာပါ ..

 အညြန္႔တလူလူနဲ႔ ေကာင္းကင္ကုိ ေမွ်ာ္ၾကည္႔ခုိက္

 လမိုက္ညေတြေတာ႔ မရွိေစခ်င္ခဲ႔ဘူး။

 ဘယ္ေတာ႔မွ မေဟာင္းတဲ႔ ဂီတသံ

 နားထဲ ညက္ညက္ကေလး ၀င္တယ္။

 “ရန္ကုန္မွာသာတဲ႔ လ” တဲ႔လား …

 မ်က္စိမွိတ္ထားရင္း ခပ္ဖြဖြလိုက္ညည္း

 ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ႔မွၿငီးမသြားတဲ႔ သံစဥ္

 ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုိယ္႔ေန႔ေတြ သာယာဖူးခဲ႔တယ္။

" အခ်စ္ေၾကာင္႔ ............. "

 ခံစားခ်က္ဆိုတာက

 ဘယ္ေတာ႔မွ မ်ိဳးမတုန္းတဲ႔အရာ

 တလိႈက္လိႈက္တုန္လာတဲ႔ရင္က

 ေပ်ာ္စရာေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ေစရမွာေပါ႔ ….

 မက္ေမာမႈတစ္စံုတစ္ရာ မရွိေတာ႔ရင္

 ကုိယ္လြတ္ရုန္းစရာမလိုေအာင္

 သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ ငါကုိယ္တုိင္ျဖတ္ေပးမယ္။

 ရင္နာတာေတြ၊ မၾကင္နာတာေတြ ထည္႔မတြက္နဲ႔

 အတိတ္ဆိုတာ စိတ္တူ၊ ကုိယ္တူ ကခဲ႔ၾကတဲ႔ဇာတ္

 ဇာတ္သိမ္းကုိပုစၦာတစ္ပုဒ္လို အတိအက်တြက္ထုတ္လို႔ ရႏိုင္သလား?

 ႏွလံုးသားကုိ မ်က္ရည္နဲ႔ ထံုမႊမ္းရမယ္ဆိုရင္

 ငါကေတာ႔ ပစၥဳန္ပၸန္ကုိပဲ ေမြ႔ေလ်ာ္တယ္။

 နင္႔ကုိ ခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြ လက္ရွိအတိုင္း တည္ေစ။

" ငါတုိ႔ေခတ္ "

 တိတ္ဆိတ္ျခင္းမွာ ဆူညံသံေတြစြက္လို႔

 ၿငိမ္းေအးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ပူေလာင္ေနတယ္။

 ကပုိကရုိအလွေတြနဲ႔ ၂၁ရာစုထဲမွာ

 တံလ်ပ္ေတြတဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတာကုိမွ ရိုးက်ိဳးေနသူေတြက တပံုတပင္။

 အစစ္အမွန္ဆိုတာ ေခတ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုမႈအရ

 Demand အရမ္းနည္းသြားတဲ႔ တန္ဘိုးရွိတဲ႔အရာ။

 သူလို ကုိယ္လိုေတြနဲ႔ ကုိယ္႔ကိုကုိယ္ ေၾကးတက္ေနသေယာင္ေယာင္

 အတုေတြက အစစ္ေတြကုိ ျပန္လွည္႔ျဖားတယ္။

 မီလာတဲ႔ေခတ္ႀကီးထဲ မမီ မီေအာင္လိုက္ရင္း

 အတံုးအရံုးနဲ႔ က်ဆံုးေနတာက ကုိယ္က်င္႔တရားေတြ။

 ကုန္းရုန္းၾကံဳးထေနရတာက ေမတၱာတရားေတြ။

 ေခတ္ရဲ႔သားေကာင္ပဲ ဆိုဆို၊ စနစ္ရဲ႔ ဆိုးက်ိဳးပဲ ေျပာေျပာ

 ေသခ်ာတာက စိတ္ဓါတ္ေတြ အပုိင္းပုိင္း အက်ိဳးက်ိဳး

 ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြက

 အငတ္ေတာထဲ ေမ်ာလာတဲ႔ ထမင္းတစ္ေစ႔လို

 ေတာက္ေတာက္ပပ ျဖစ္ခြင္႔မရရွာဘူး။

 ဒီလိုနဲ႔ပဲ မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ ………

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၆) "

 ေသာၾကာေရ

 နင္႔အေပၚထားသမွ်အခ်စ္ဆိုတာ

 ငါပုိင္သမွ် ငါ႔ရတနာေတြခ်ည္းပါ။

 အဆင္ေျပမႈေတြမ်ားရဲ႔သားနဲ႔

 အဆင္မေျပတာကို ကံလို႔ပဲ ပံုခ်ပါရေစ။

 ေလာကႀကီးက အိုးနင္းခြက္နင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ

 ၀မ္းနည္းစရာစကားကုိ ရႊင္ျမဴးစြာေျပာျဖစ္တဲ႔အခါတိုင္း

 ပုိပုိသိလာတယ္။

 ကဲ … ၀မ္းနည္းစရာ မေကာင္းဘူးလားလို႔ မွန္ၾကည္႔ၿပီးေမးမိတဲ႔အခါ

 ငါ႔ပံုရိပ္က ငါ႔ကုိ ခပ္ဖြဖြျပံဳးျပတယ္။

 ၿပီးေတာ႔ …….. ေျပာတယ္

 မွန္ထဲက အရိပ္ေတာင္ ဘယ္နဲ႔ညာ မွန္လို႔လား တဲ႔ ….

 အဲ႔ဒီေတာ႔မွ ငါက ငါ႔ပံုရိပ္ကုိ ခပ္ဖြဖြ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္တယ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၅) "

 က်မအခ်စ္က အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔အၾကည္႔ေလးကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ရဲ႔ လူႀကီးဆန္မႈကုိ ခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ဂရုစိုက္မႈေတြကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔အလိုလိုက္မႈေတြကုိခ်စ္တယ္။

 ကဲ .... က်မ အခ်စ္က ဘယ္ေလာက္မ်ား အေျပာင္းအလဲျမန္လိုက္သလဲေနာ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၄) "

 စိတ္မပူပါနဲ႔ ေျပာရံုနဲ႔

 အလိုလို ထေတာက္တတ္တဲ႔ ပူပန္မႈကို မေအးၿငိမ္းေစဘူး။

 တကယ္က

 အခ်စ္တစ္ခုတည္းတင္ အသီးအခက္ေ၀ဆာတတ္တာမွမဟုတ္တာ။

 အတူတူဆိုတာ

 ျဖစ္မလာေသးခင္

 ျဖစ္လာမလား မေသခ်ာခင္

 မျဖစ္ေတာ႔ရင္

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ ….

 ကိုယ္လိပ္ျပာေလး လွပစြာ၀ဲပ်ံေနဖုိ႔အတြက္ ပူပန္တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။

 သံေယာဇဥ္နဲ ႔ပူပန္မႈ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်တယ္ဆိုတာ

 ငါ႔ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာ ရွိတာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္။

“ သန္႔ရွင္းစိမ္းလန္း တို႔အစြမ္း ”

 *ေရႊမ်ားစုရာ ပင္နစူလာ၀ယ္

 ကုိယ္႔ဂုဏ္ကုိယ္ဖ်က္ သံေခ်းတက္တုိ႔

 ကြမ္းေသြးႀကံဳရာ ေထြးတတ္ၾကတယ္။

 အမိႈက္ႀကံဳုရာ ခ်တတ္ၾကတယ္။

 *ေရႊမ်ားစုရာ ပင္နစူလာ၀ယ္

 ရယ္သြမ္းေသြးေသြး အထင္ေသးေသး၊

 ကဲ႔ရဲ႔သၿဂိဳလ္ အတင္းဆိုဆို

 ကုိယ္႔ဂုဏ္မငဲ႔ တန္ဖိုးတက္တို႔

 က်ရာအမိႈက္ စုေကာက္ၾကတယ္။

 ၀န္းက်င္တစ္ခြင္ သန္႔ရွင္းေစဖုိ႔၊

 ႏိုင္ငံအမည္ ၾကည္လင္ေစဖုိ႔၊

 ျမန္မာ႔အမ်ိဳး အထင္မေသးေစဖုိ႔၊

 တစ္တပ္တစ္အား ေဖးမကူၾက၊

 တစ္ေယာက္တစ္လက္ တြဲလက္ညီညီ

 စြမ္းေဆာင္ၾကသည္ သန္႔ရွင္းစိမ္းလန္း တို႔အစြမ္းတည္႔။

" စိတ္ "

 ေစတသိက္ ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ေလးလိမ္႔တယ္။

 ရုပ္က ဖြဖြေလးျပံဳးတယ္။

 ေစတသိက္ နက္နက္နဲေတြးတယ္။

 ရုပ္က ဖြဖြေလးမဲ႔တယ္။

 စိတ္က တလူးလူးျမွားတဲ႔ေနာက္

 ရုပ္က တလိမ္႔လိမ္႔လိုက္တယ္။

 တခါတေလ ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြးက်တယ္။

 စိတ္ကပဲ ခ်စ္ေစ၊ မုန္းေစတယ္။

 စိတ္ကပဲ ရယ္ေစ၊ငိုေစတယ္။

 စိတ္ … ေရွ႔ကသြားလြန္းေတာ႔

 မျဖစ္သင္႔တာေတြလုပ္သလို

 ျဖစ္သင္႔တာေတြ မလုပ္ဘူး။

 လြဲေနတာေတြ တည္႔သြားေအာင္

 စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔ ပဲ ျပန္ျမွားၾကည္႔ရေအာင္ ....

" ေမ ႏြယ္ နီ ဟန္ "

 ေမ
 တေနရာစီမွာ
 အေနၾကာေ၀းေနေပမယ္႔
 မေသြဖယ္ ခ်စ္ၾကင္စြာနဲ႔
 ေပ်ာ္ျပဳံးေအာင္ ထားပါ႔မယ္
 ရြယ္ရည္ကာ သစၥာျပဳတယ္
 အိုကြယ္ ေသတပန္သက္တဆံုး။

 ႏြယ္
 တမင္တကာ တြယ္ယွက္တယ္ရယ္လို႔
 ကိုယ္ေလ မစြပ္စြဲပါဘု
 ေႏွာင္တြယ္ကာ တသက္မခြဲပါနဲ႔
 အခ်ိန္မွီ ႏြယ္မတက္ရင္ကြဲ႔
 ဒီရင္မွာ ပူရတယ္ေလး
 ေႏွာင္းတေျမ႔ေျမ႔ ေဆြး။

 နီ
 သမုဒယေတာမွာ အႏုအလွေတြေပါေပမယ္႔
 စိတ္အေနေလးက ရူးေလာက္ေအာင္ ညြတ္ႏူးဖြယ္
 ခ်စ္စဖြယ္႔ ဒီႏွမငယ္ကုိ
 တစ္ခဏတာထက္
 တစ္ဘ၀စာမက္တယ္
 ခြဲရခက္ေသး။

 ဟန္
 မူဟန္ၾကြယ္ အပုိမလုပ္တယ္
 ပင္ကုိယ္၀ယ္ ေနတတ္တယ္
 စိတ္ရင္းက ျဖဴလွတယ္
 ခ်ိဳျမျမ အျပံဳးေလးဆင္
 သူ႔အသြင္ရင္ေအးခ်မ္း
 လန္းဆန္းတဲ႔ ပန္း။

" ေခတ္ႀကီးကုိက "

 ေဖေဖေရ …

 ေခတ္ၾကီးကုိက

 မျပည္႔တဲ႔အိုးေတြေဘာင္ဘင္ခတ္တာမွ ေကာင္းတယ္ထင္ေနတဲ႔ေခတ္။

 အားေနရင္ ေအးေအးေနဖုိ႔ထက္ ဓါးေသြးေနခ်င္တဲ႔ ေခတ္။

 သူက “ဒါ” ဆိုရင္ ငါကေတာ႔ “ဟိုဟာ” ဆိုၿပီး ခ်ိဳ တျမျမျဖစ္ေနသူေတြ ေပါတဲ႔ေခတ္။

 ရိုင္း ျပတာကုိမွ သူရဲေကာင္းထင္ အားေန လက္ခလယ္ေထာင္ျပခ်င္ေနတဲ႔ေခတ္။

 အရာရာကုိ မွန္ဘီလူးသံုး အရွိကုိခ်ဲ႔ၿပီး ကုိယ္ရည္ေသြးေနၾကတဲ႔ ေခတ္။

 မသိတာကုိ သိေယာင္ကားလုပ္တာက တစ္မ်ိဳး၊

 သိသင္႔တာကုိ မသိလုပ္လုိက္တာက တစ္ဖံု၊

 လူညီရင္ “ဤ” ကုိ “ကြ်ဲ” လုပ္တတ္ၾကသလို၊

 “ကြ်ဲ” ကိုလဲ “ၾကြက္” ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္ၾကေသးတယ္။

 ေခတ္ႀကီးကုိက ……..

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၃) "

 ေသာၾကာေရ

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ပဲ

ႀကိတ္မွိတ္လြမ္းတတ္ခဲ႔တာ ၾကာလွေပါ႔။

အေျဖမရွိတဲ႔ေမးခြန္းေတြ ေမးခံရတဲ႔အခါတိုင္း

ဘယ္နားထားရမွန္းမသိတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔

ကုိယ္႔မ်က္ႏွာေပၚ အျပံဳးတစ္ပြင္႔ေတာ႔ အမိအရတင္ေပးထားပါရဲ႔ …

 ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္သိပ္မမ်ားလွပါဘူး

ဒီအျပံဳးေတြ မေလးလံခင္ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးျဖစ္ၾကစို႔ကြယ္ …

တခါတေလ အခ်စ္ေတြ သိပ္ႀကီးလြန္းသြားတဲ႔အခါ

မျမင္ရတတ္ေတာ႔တာ ေမ႔ေနမစိုးလို႔ပါ ….. း)

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၂) "

တစ တစနဲ႔
အလြမ္းေတြ ခဏခဏ ပ်ိဳးခ်ေနမိတာ
အခ်ိန္ေတြသာ ေဟာင္းေဟာင္းသြားတယ္
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ခုထိ အေသြးအေရာင္ကုိ မစံုႏိုင္ေသးဘူး။

တေန႔ တေန႔နဲ႔
ေရတြက္ေနမိတာ
ျပကၡဒိန္ေတြသာ တစ္ရြက္ၿပီး တစ္ရြက္ေျပာင္းသြားတယ္
အနာဂတ္ေတြက ခုထိ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္မလာေသးဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ လြမ္းတိုင္း လြမ္းတိုင္း

အတိတ္ေတြကုိ စိတ္ကူးျပစက္နဲ႔ ျပန္ျပန္ရစ္ၾကည္႔မိလား ရစ္ၾကည္႔မိခဲ႔ ….

“I miss you” ဆိုတဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ေလးတစ္ေစာင္ခ်ထားလား ခ်ထားမိရဲ႔ ….

သူညည္းဖူးတဲ႔ သီခ်င္းအခ်ိဳ႔ နားေထာင္လား နားေထာင္မိရဲ႔ ….

တစ တစနဲ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးမွန္းမသိ ယဥ္ပါးခဲ႔ ………

" အစိုး မရေစခ်င္ "

လက္သင္႔ရာ စားေတာ္ေခၚတဲ႔ ေခတ္ထဲ

အမွန္တရားအေၾကာင္း မင္းသိပ္မေျပာနဲ႔

မုိးခါးေရေသာက္သူေတြၾကား

အရူးက မင္းကိုယ္တိုင္ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္။

ငါတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ

မွ်တတယ္ဆိုတဲ႔စကား လွ်ာဖ်ားတင္ရွိတယ္

ထြက္လာတဲ႔ ဥပေဒ

လူေတြကုိကာကြယ္ဖုိ႔လား မင္းေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔လား?

နားလွည္႔ပါးရိုက္ လက္တစ္လံုးျခား

အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု စကားအစံုစံုနဲ႔

ငါတို႔ေတြကို ပတ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ႏွစ္ဆယ္??

လာခဲ႔စမ္းပါ ဘယ္သူတက္တက္

 ျမန္မာျပည္တိုးတက္ဖို႔ အဓိကလုိ႔ ေျပာမိရင္

နင္က တိုင္းျပည္အတြက္ဘာေတြမ်ားလုပ္ေပးဖူးလို႔လဲလို႔

ခနဲ႔တဲ႔တဲ႔ ဂြတိုက္ေျပာမယ္႔သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။

တခ်ိဳ႔ တခ်ိဳ႔ေတြက ေခြးေတြလို

ပစ္တဲ႔ဒုတ္ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္

မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ ဆရာႀကိဳက္ေလပဲဆိုတာ ေမ႔ၾကတယ္။

တာ၀န္ရွိသူနဲ႔ တာ၀န္ယူမႈ

အေျခခံေလာက္မွနားမလည္ပဲ လူၾကားေကာင္းတာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္

မဟုတ္တရုတ္ အစိုးရ

အဲ႔သလိုမ်ားစြပ္စြဲမိရင္ ငါ႔ကုိ ဘာပုဒ္မနဲ႔မ်ား အေရးယူဦးမလဲ?

ၾကယ္ျပာ
ဧၿပီ (၁၀) ရက္၊ ၂၀၁၄
မနက္ ၁၀း၄၇

" ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း လြမ္းတယ္ ….”

ကုိယ္ကသူ႔အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာျပတဲ႔အခါ …

သူက ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲ ပံုရိပ္ေယာင္အျဖစ္အလိုလို၀င္လာတယ္

ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ႔ အလိုလို ေကြးညြတ္သြားခဲ႔ …..

သူက ကုိယ္႔ကုိ “ကေလးေရ” လို႔ တိုးဖြဖြ ေခၚသတဲ႔လိ ု႔ေျပာျပမိတဲ႔အခါ

သူ႔မ်က္လံုးထဲကအျပံဳးရိပ္ ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲခုန္၀င္

ကုိယ္ကလဲ ခံုခံုမင္မင္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြ လိုက္ရြတ္ဆိုမိခဲ႔ ….

ကုိယ္ကသူ႔ကုိ ကန္႔လန္႔တိုက္မိတဲ႔အခါ

သူက ကုိယ္႔ေခါင္းကုိ ခပ္ဆဆ ပုတ္လို႔ ခပ္မာန္မာန္ ၾကည္႔ေတာ႔

ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ျပခဲ႔ ….

ကုိယ္ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ ….

“ပူတူးေရ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ကြဲ႔” လို႔ စိုးရိမ္တႀကီးေျပာေတာ႔

ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ အျပံဳးတစ္စက္ တြဲရရြဲခုိလို႔ေပါ႔ ….

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္မင္းကုိ ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း နင္႔နင္႔သည္းသည္း လြမ္းတယ္ …..

ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၁)

လိုလိုလားလားပါပဲ အပိုဆာဒါးေတြ ဘာမွ မပါဘူး။

ေက်ေက်နပ္နပ္ပါပဲ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြလဲ တစ္ခုမွ မပါဘူး။

ခခယယနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဆိုတာလဲ တစြန္းတစေတာင္မပါဘူး။

ငါ႔ စိတ္ထဲ သိပ္ရွင္းတယ္ …..

လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေပးၿပီးတဲ႔အခါ ရွင္းစရာရွိတာေတြ ရွင္းပစ္လိုက္မယ္။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာကုိ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ သိပ္မလုပ္သင္႔ဘူး မဟုတ္လား။

သိပ္ရွင္သန္သြားရင္ ခ်ံဳႏြယ္ေတြလို ရႈပ္ေထြးတတ္တယ္ လို႔ ငါကေျပာေတာ႔

မင္းက “၀တ္ေက်တန္းေက်ပါကြာ” လို႔မ်ား တံဆိပ္ကပ္ခ်င္ေသးလား?

" ရင္၀ွက္ေတး "

ရင္နာျခင္းေတြက ငါ႔ၾကင္နာျခင္းေတြနဲ႔ဆတူဆိုတာ

နင္မသိေလေရာ႔သလား …

အလိုလိုျဖစ္မလာတဲ႔ အက်ိဳးတရားေတြအတြက္

အေၾကာင္းတရားေတြ ဖန္တီးရတာ

စိတ္ေရာ၊ လူေရာ ေမာတယ္။

ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးကုိ ေထာင္းထုထားသလို ခံစားရေၾကာင္း၊

ေတြးလိုက္တိုင္း ဘယ္ဘက္ရင္အံုတစ္ခုလံုး ေအာင္႔သက္နာက်င္ေၾကာင္း၊

အႀကိမ္ႀကိမ္၀ဲတက္လာတဲ႔ မ်က္ရည္စေတြကုိ မ်က္ေတာင္အကူအညီျဖင္႔ ပုတ္ခတ္သိမ္းဆည္းရေၾကာင္း၊

မ်က္စိမွိတ္လိုက္ယံုနဲ႔ ကုိယ္႔ရင္အက္သံကုိ ကုိယ္နားဆင္ေနရေၾကာင္း …..

အေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာအတြက္

သူသူငါငါ ပါးစပ္ဖ်ားက စကားေတြနဲ႔

ငါ႔နာဖ်ားမႈေတြကုိ ေခါင္းစဥ္လာမတပ္ပါနဲ႔

ေခါင္းစဥ္မဲ႔ေနရတာကုိက သိမ္ေမြ႔နက္နဲလြန္းတယ္။

ဧၿပီ(၁) ရက္ ၊ ၂၀၁၄
ေန႔လည္ ၂း၁၀

“ ဒိြဟ ”

တ၀က္တပ်က္နဲ႔ေတာ႔

အလင္းစေတြလာလာခ်ျပမေနနဲ႔

အေမွာင္မွာ က်င္႔သားရေနေတာ႔ မ်က္စိက်ိန္းတယ္ …

ေန႔ဆိုေန႔၊ ညဆိုည ျပတ္သားတာပဲေကာင္းတယ္

ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမွ မေကာင္းဘူး

အဲ႔လုိပဲ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္တိုင္းလဲ မေကာင္းဘူး …

အတိအက်သိရင္လဲ တိတိပပလုိက္နာလိုက္

ဒါမွမဟုတ္ရင္ တိတိပပသာ ဆန္႔က်င္ပစ္လိုက္

လူေတြ ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ္႔မယ္ (သုိ႔) ၀ိုင္းေျမွာက္ေပးၾကလိမ္႔မယ္

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ဆံပင္ရွည္ေတြလို ညွပ္ပစ္လုိ႔ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ဘူး

က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ျဖစ္ရင္ေတာ႔ အရုပ္ဆိုးမွာအေသအခ်ာပဲ

တခါတေလလဲ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ တရားခ်မိတယ္

အျပည္႔အ၀ရၿပီး ဆံုးရံႈးလိုက္ရတာေတြထက္

ဘာမွမရပဲ အပုိင္သိမ္းလိုက္ႏိုင္တာေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ဖို႔။

ၾကယ္ျပာ
မတ္လ ၂၆ ရက္၊ ၂၀၁၄
ေန႔လည္ ၁၂း၁၃

" စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္ ….. "

“ ကိုႀကီး ညီမေလးကုိ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ညီမေလးအသိဆံုးပါ” တဲ႔

စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္ …..

ေပးခဲ႔သမွ် အခ်စ္ေတြကုိ ေခြ်ေခြ်သံုးေနတာလဲသိသတဲ႔ေလ …..

အၾကင္နာဆိုတာ ရာသီမေရြးဖူးပြင္႔ေနသင္႔တဲ႔ပန္းတစ္မ်ိဳးဆိုတာ

သူနားလည္ေအာင္ ကိုယ္ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ႔မလဲ??

ကိုယ္ကေတာ႔

တိ္မ္ေတြ အဆုပ္လိုက္အခဲလိုက္ပြင္႔ေနတာျမင္ရင္လဲ လြမ္းပစ္လိုက္တာပဲ။

သူနဲ႔သြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေနရာေတြ ေရာက္တိုင္းလဲ လြမ္းပစ္လုိက္တာပဲ။

သူ႔ကုိ မနက္တိုင္းဖုန္းဆက္ႏိႈးဖူးခဲ႔တာေလးကုိ ေတြးၿပီးေတာ႔လဲ လြမ္းပစ္လုိက္တာပဲ။

ဖုန္းေျပာတိုင္း သူ႔ကုိခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔သလို

"ညီမေလးကုိခ်စ္လား" လို႔ ေမးဖုိ႔လဲ ဘယ္ေတာ႔မွ မတြန္႔ဆုတ္ခဲ႔ဘူး။

သိရဲ႔လား

အခ်စ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္သြားမယ္ႀကံတုိင္း ပုတ္ပုတ္ႏိႈးခဲ႔တာ ကုိယ္ပါကြယ္။

အနီးဆံုးကေန အေ၀းဆံုးဆိုတာက ကဗ်ာေရးလို႔ပဲေကာင္းတာ

ခံစားလို႔ေတာ႔ သိပ္မေကာင္းဘူး ….. ဆိုေတာ႔ …

သူက …

"အရူးမေလး …. ကြဲသြားမယ္၊ေ၀းသြားမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြး ဘယ္ေတာ႔မွ မေတြးနဲ႔" တဲ႔ ….

စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္

" သမရိုးက် "

အက်ိဳးမပါပဲနဲ႔ေတာ႔ ဘာအေၾကာင္းမွျဖစ္လာစရာမရွိဘူး

ေလွနံဓါးထစ္မွတ္ရင္ ဓါးရာႀကီးက်န္ခဲ႔တာပဲအဖတ္တင္မယ္

ေလာကႀကီးမွာ မထူးဆန္းတာေတြကခ်ည္း ထူးဆန္းသြားတတ္ၾကတာ

သိပ္ေတာ႔လဲ မထူးဆန္းေတာ႔ပါဘူး ….

ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား???

ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဆိုတာေတြကုိ စြန္တစ္ေကာင္လိုသာ လႊတ္တင္ထားလိုက္စမ္းပါ

သိပ္စိတ္မပူနဲ႔ သူက သူ႔စားက်က္သူရွာလိမ္႔မယ္

လိုအပ္လာရင္သာ ႀကိဳးေလးကုိ ေတာ႔ေတာ႔ေပး

မင္းေမ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက မင္းကုိ အလွပဆံုးပ်ံသန္းျပလိမ္႔မယ္။

သတ္သတ္မွတ္မွတ္တို႔၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာတို႔၊ ထာ၀ရတို႔ဆိုတဲ႔စကားေတြ

လုပ္မေနနဲ႔ သံုးမေကာင္းဘူး ….

မျမဲျခင္းဆိုတာကပဲ အၿမဲဆံုးအရာဆိုတာ လက္ခံမိတဲ႔ခဏ

လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႔က

မျမင္ႏိုင္တဲ႔ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းပဲလိုတာ။

" အမွတ္တရ စက္တင္ဘာ "

မင္းနဲ႔ငါရဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈက ရိုးစင္းတယ္ ….
သိမ္ေမြ႔နက္ရိႈင္းလြန္းတယ္ ….
စိတ္ကေလးတခ်က္လႊတ္လိုက္တာနဲ႔တင္ ျမင္းရိုင္းေတြက ကဆုန္ေပါက္ေျပးတယ္ ….
ၿငိမ္႔ေညာင္းတဲ႔ေလလိႈင္းထဲ မင္းေရာ ငါေရာ တူတူေမ်ာတယ္ ……


အဲ႔ဒီေန႔က
မ်ိဳသိပ္ျခင္းေတြက မေတာ္တဆနဲ႔ပဲ သပ္ရပ္စြာေျပက်
ရင္၀ွက္ေတးေတြကုိ တိတ္ဆိတ္စြာသီဆိုျဖစ္ၾကရင္း
မင္းနဲ႔ငါ ၾကည္ႏူးဖူးတယ္ …


အဲ႔ဒီေန႔က
တစ္ေယာက္ရင္ခုန္သံ တစ္ေယာက္နားဆင္ရင္း
တစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္
မက္မက္စက္စက္ ေမွးစက္ဖူးၾကတယ္ ……


အဲ႔ဒီေန႔ကပဲေပါ႔
မင္းနဲ႔ကုိယ္ဘယ္ေတာ႔မွ မနီးႏုိင္ဘူးဆိုတာသိလ်က္နဲ႔
မ်က္ရည္စက္ေတြ တေပါက္ေပါက္က်ရင္း
ငါတိုအခ်စ္ေတြကုိ မုိက္ရူးရဲစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္း ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးၾကတယ္ …..


အဲ႔ဒီေန႔က ဒီေန႔လို တနဂၤေႏြေန႔ပဲ
ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႔လို အ၀ါေရာင္ေတြသန္းၿပီး ၀မ္းနည္းမေနဘူး။
တကယ္ေတာ႔ ငါက
အျပာေရာင္ေတာက္တဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ေလးကိုပဲ မက္စက္ခဲ႔တာပါ …..


ၾကယ္ျပာ
၂၃၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၄
နံနက္ ၁၂ း ၅၀
— feeling သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။

" တိမ္ "

တိမ္ရိပ္ပန္းခ်ီ ဟန္ပီပီ၊

တိမ္ခ်ီတႏြဲ႔ တလဲ႔လဲ႔၊

တိမ္ေသြးေတာက္လွ်မ္း ၀ါေရႊသြမ္း၊

တိမ္ရိပ္ေျပးေဆာ႔ တေမာ႔ေမာ႔၊

တိမ္ရိပ္ရီရီ ေန၀င္ၿပီ။

*** ကဗ်ာမ်ားေန႔တဲ႔ .... အပုိင္းအစေလး တစ္စ ခ်ပါရေစ။ ***

ေရးခ်ိန္ - မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔

“အလကၤာမေလးေရ … ”

နီရဲရဲႏႈတ္ခမ္းနီကုိ မဆင္ျမန္းထားတဲ႔

အက်ၤ ီနီ၀တ္ အလကၤာမေလးေရ

ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းမကင္းတဲ႔အလြမ္းတစ္ခု

ရသမေျမာက္တာ မဆန္းလွဘူးေပါ႔ကြယ္။

အခ်စ္တစ္ခုအတြက္

ဘ၀တစ္ခုစာလြမ္းျပပစ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုရက္ပါဘူး

ခပ္နက္နက္တစ္ခ်က္သာ ျပံဳးျပလိုက္စမ္းပါ

ဒီရင္တစ္ခုလံုး ပန္းဖူးေတြ အလိုလိုပြင္႔ေစမယ္ကြဲ႔။

ကုိယ္႔အက်င္႔အတိုင္း

အလြန္အက်ဴးဆိုတဲ႔ အရာႀကီးကုိ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာပစ္ထားရဲ႔နဲ႔

မင္႔ကုိ လြမ္းတဲ႔အလြမ္းေတြက ေတာင္ပံုယာပံု

ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးလို႔ေတာင္ ကုန္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။

အလကၤာမေလးေရ

ဘယ္လိုေျပာရမလဲကြယ္ တေျမ႔ေျမ႔ဆုိတဲ႔စကားနဲ႔

တေငြ႔ေငြ႔လိႈက္စားေနတဲ႔အခ်စ္ေတြကုိေလ

မင္းရဲ႔ ႏုညက္တဲ႔ႏႈတ္ခမ္း စိတ္္ကူးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္း

ငါ႔ေကာင္းကင္မွာ ညဆိုတာ ကင္း၊ အၿမဲ လင္းေနခဲ႔တာ ၾကာေပါ႔ကြယ္။

၂၀၊မတ္၊၂၀၁၄

" လြမ္းဆြတ္ျခင္း(၂) "

ကႏၱာရထဲ ေရဆာသလိုမ်ိဳး

အလိုဆႏၵေတြက တဖ်တ္ဖ်တ္ထခုန္ရင္း

လြမ္းတဲ႔စိတ္ေတြကုိ အေတာမသတ္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး။

စိတ္က မ်က္စိတစ္မွိတ္စာေလးနဲ႔တင္

မုိင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေ၀းေအာင္ ခရီးဆန္႔ႏိုင္သတဲ႔

ဒါေပမယ္႔ တြယ္ရာမဲ႔ ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္အတြက္ေတာ႔

မိုင္ေထာင္ခ်ီဆိုတာ ဘာဟုတ္ေသးလို႔တုန္း

အလိုရွိတိုင္း အလိုရိုရာကုိ ဖ်က္ကနဲ ေရြ႔သြားႏိုင္တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား??

အဲ႔လိုနဲ႔ ငါ႔၀ိဥာဥ္က အခ်ိန္တိုင္း မင္းရွိရာအရပ္မွာ တ၀ဲလည္လည္ …

၂၀၊မတ္၊၂၀၁၄ (ညေန ၅း၃၁ )

" လြမ္းဆြတ္ျခင္း(၁) "

လြန္ခဲ႔ေသာမိနစ္ပုိင္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သလို

အရာရာကုိ တသသလြမ္းတယ္။

တကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ

အေႏွးအျမန္မရွိသလို

အသြားအျပန္လဲ သိပ္ေတာ႔မေသခ်ာလွဘူး။

ေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ေတာ႔ ခ်စ္ခဲ႔တာပါပဲ

နစ္၀င္သြားတဲ႔ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ေတာ႔

ဘယ္ေတာ႔မွ ေနာင္တမရခဲ႔ဘူး။

၀င္ခြင္႔ျပဳေပးပါ ….

အလြမ္းအေဆြးဆိုတာက မဖိတ္ေခၚပဲေရာက္လာတတ္တဲ႔ ဧည္႔သည္။

အဲ႔ဒီအတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ ထြက္သြားစရာမွမလိုတာ။

ေရးခ်ိန္ - မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔

" သစ္ေျခာက္ပင္ "

ခက္လက္ စိမ္းျဖာေနမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ေက်းငွက္သာရကာ နားခိုေနမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ခူးယူပန္ဆင္လို႔ ရမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ဆြတ္ခူး စားသံုးလို႔ရမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ရိုးတံက်ဲက်ဲ ပင္စည္ေျခာက္ေျခာက္
ရသေလာက္နဲ႔ႀကိဳး(စား) အရိပ္မိုးေပးတဲ႔
သစ္ေျခာက္ပင္ကုိေရာ သစ္တစ္ပင္အျဖစ္ မသတ္မွတ္ၾကဘူးတဲ႔လား?????

" ေနေလာင္သစ္သီး "

ဖ်ားနာေနတဲ႔ အလြမ္းေတြက

တေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ မင္းဆီကုိလြင္႔တယ္။

ဆာေနတဲ႔ ဆႏၵေတြကေတာ႔

ဦးေဏွာက္ကုိ တတိတိနဲ႔ လွီးပစ္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဗလာခ်ည္းက်န္တဲ႔ ေခါင္းခြံထဲ

ရင္ဘတ္ထဲက မက္ေဆ႔ခ်္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ျပည္႔သြားေတာ႔တယ္။

တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ငါတို႔ အခ်စ္က

ေနေလာင္သစ္သီးတစ္လံုးမွ်သာ ……..

" က်မရဲ႔ အိမ္အျပန္ "

အထီးက်န္ဖုိ႔ဆိုတာ
တကူးတက လုပ္ယူစရာမလိုေအာင္
ငါ႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကတိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္ ...


၀ါက်င္႔က်င္႔မီးေရာင္ေအာက္က
၀ါေရာင္သန္းေနတဲ႔ လမ္း၀ါေလးေရ
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ကမၻာကုိေလးေစတဲ႔ငါ
တစ္လွမ္းခ်င္း ခ်က္က် လက္က် ေလ်ာက္ေနတဲ႔အခိုက္
လမ္း၀ါေလးက တိတ္တဆိတ္ေနေပးေလ႔ရွိတယ္
ဓါတ္တုိင္ေလးေတြ ကလဲ ငုိက္ျမည္းလို႔ေပါ႔ ...
၀မ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုတာဆိုလို႔ ၀ါ၊စိမ္း၊ နီေျပာင္းေနတဲ႔ မီးပြိဳင္႔ေလးပဲရွိတယ္။


တခ်က္ တခ်က္ လက္သြားတဲ႔ ကားမီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ
အနည္းငယ္ထူတဲ႔ မ်က္ခံုးႏွစ္ခု စုကပ္ၿပီး မႈန္ကုပ္ကုပ္မ်က္ႏွာေပးကို ေတြ႔ရင္
အဲ႔ဒါ အထီးက်န္ အိမ္ျပန္ေနတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ဆိုတာ
တခ်က္ေလာက္ သတိရေပးလိုက္ပါ .....

“ ခ်စ္တယ္ ”

တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကုိ ေမတၱာသက္၀င္တဲ႔အခါ

“ခ်စ္တယ္” ဆိုတာကုိ တဖြဖြရြတ္ေနဖို႔လိုသလား?

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ

ခ်ည္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ရက္လုပ္ထားတဲ႔ ဆန္းသစ္တဲ႔ အထည္ေလးတစ္စလို႔ ဘာသာျပန္လိုက္တဲ႔အခါမွာ

ကုိယ္႔အတြက္ေတာ႔ “ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႔စကားလံုးကုိ တျမတ္တႏိုးရြတ္ဆိုမိေနေတာ႔တာပဲ။

ခ်ည္ေႏွာင္ဖုိ႔ ဆိုတာထက္

အလွဆင္ဖုိ႔ဆိုရင္ ပုိမွန္မလားပဲ …..

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ္႔ရဲ႔ ၀င္သက္ ထြက္သက္တိုင္းမွာ

မင္းကုိခ်စ္ဖုိ႔ခ်ည္း ျဖစ္ေနေတာ႔တယ္။

" စိတ္ေစရာ "

ခင္ဗ်ားတို႔ခံစားဖူးလား?

တစ္ေယာက္စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ခုိ၀င္ရင္း

ၾကင္နာရင္းနဲ႔ နာက်င္ေနရတယ္။


ဖိုင္တြဲေလးေတြ တန္းစီလိုက္ရင္

မင္းကေနာက္ဆံုး

ဒါေပမယ္ အခ်စ္ဆံုးလို႔ ေတာ႔ ကုိယ္မသံုးဘူး။

ေခါင္းစဥ္မဲ႔ အရာေပါင္းမ်ားစြာ ဖြဲ႔စည္းမႈကုိ

မင္းဆိုရင္ေကာ ဘယ္လို နာမည္တပ္မလဲ?

ငါတို႔ အတြက္ တမိုးေႏွာင္းျပန္ၿပီ တေဆာင္းသစ္ျပန္ၿပီလုိ႔ေၾကြးေၾကာ္ခ်င္ရင္ေတာင္

နာရီေတြမသိေအာင္ ခပ္တိုးတိုးေလးပဲ

တကယ္က အခ်ိန္မဲ႔ဇုန္တစ္ခုထဲ လြင္႔ေမ်ာပစ္လိုက္ခ်င္တာ။

တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေနတဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံတိုင္းရဲ႔ အဖ်ားခတ္တုန္ခါမႈမွာ

မင္းနာမည္ေတြ အတိုင္းသားၾကားရတယ္။

ငါႏွလံုးခုန္ေနသေရြ႔ ငါ႔ႏွလံုးသားထဲမင္းေနပါ။

ထြက္ခြာခြင္႔မရွိေစရ။


ခင္ဗ်ားတို႔ခံစားဖူးလား?

တစ္ေယာက္စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ခုိ၀င္ရင္း

ၾကင္နာရင္းနဲ႔ နာက်င္ေနရတယ္။

" အရင္းႏွီးဆံုး "

ငါ႔ေဘးနား နင္ရွိယံု

နင္႔ေဘးနားငါရွိယံုဆိုရင္

အေနနီးတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။


ငါ႔စိတ္ထဲ နင္ရွိသလို

နင္႔စိတ္ထဲ ငါရွိမယ္ဆိုရင္

စိတ္ခ်င္း နီးစပ္တယ္လို႔ ဆိုမယ္။


ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ႔

နင္႔အေပ်ာ္ ငါ႔ဆီကူး ငါ႔အေပ်ာ္နင္႔ဆီလူး

ပူပူေဆြးေဆြး ေအးေအးၾကည္ျဖဴ

အလိုတူတူရွိမွသာ။

" သဘာ၀အတုိငး္ပဲ "

ရတာမလို လိုတာမရတဲ႔ ေလာကႀကီးထဲ

ေတာ္ၾကာေန ႏွင္းဆီေတြကုိ ဖူးေစလိုက္

ေတာ္ၾကာေန စံပယ္ေတြကုိ ေ၀ေစလိုက္

ေတာ္ၾကာေန ခေရေတြကုိ ရနံ႔ ၾကြယ္ေစလိုက္နဲ႔

စိတ္ကူးနဲ႔ေတာ႔ ခဏခဏ ရူးဖူးတယ္။

"လက္ေတြ႔ဆိုတာ သိပ္သဘာ၀ဆန္တာပဲ ေမေမ" လို႔ ခပ္တိုးတိုး ညည္းမိတဲ႔ အခုိက္

ႏွင္းဆီေတြ မဖူးေတာ႔သလို၊ စံပယ္ေတြလဲ မေ၀ေတာ႔ဘူး။

ခေရရနံ႔ဆိုရင္ ေျပာကုိမေနနဲ႔ေတာ႔။

ဘ၀က ခါးတယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာင္ ေလာင္းစရာ သကာက မရွိခဲ႔ဘူး။

ရိုးရိုးေလးပဲၾကည္႔၊ ေအးေအးေလးပဲေတြး

လြမ္းစရာရွိလြမ္းလိုက္ ခ်စ္စရာရွိခ်စ္လုိက္

မုန္းစရာရွိမုန္းလိုက္ေပါ႔

ဘယ္အရာကုိမွ လက္သိပ္ထိုး အတင္းမခိုင္းဘူး။

အရာရာတိုင္းက ေနတတ္ရင္ေတာ႔ ေက်နပ္စရာခ်ည္းပဲ။

"အဲ႔လိုေတြ သေဘာေပါက္လာေလ စြပ္စြဲခံရျခင္းေတြ မ်ားလာေလပဲ ေမေမရယ္"

လို႔ ထပ္ညည္းမိျပန္ေရာ။

ေဟာ ... စံပယ္ေတြ တစ္ဖူးစ ႏွစ္ဖူးစ ဖူးျပၾကတယ္။

" တခန္းရပ္ "

တခါတေလက်

ေတြးေတြးၿပီး ေဆြးမိတယ္

ငါတို႔ေတြ ဒီလိုနဲ႔ ေ၀းသြားၾကမလားေပါ႔ .....

မေပါင္းဖူးပဲနဲ႔ ကြဲသြားၾကတဲ႔ ဇာတ္လမ္း

တခန္းရပ္သြားမွာေတာ႔ ပူမိတယ္ ...

အရင္ကလို လြမ္း၊ အနမ္းေတြ လတ္ဆတ္ခ်င္ေသးတယ္။

အတူဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ႔ေပမယ္႔

သူ႔စိတ္ထဲကုိယ္ ကုိယ္႔စိတ္ထဲသူ

တခမ္းတနား ေနရာရခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ

ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ေၾကး။

“ ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ "

ႏြဲ႔ခက္စိမ္းစို သစ္ရိပ္ပ်ိဳ

အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းေ၀ ေအးျမေစ။


ၿငိမ္႔ေညာင္းေပ်ာင္းသြဲ႔ ေလေျပတစ္ခက္

ေအးျမၾကည္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ။


သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ ေရခ်မ္းစင္

ေမာေတြေျပေစ ေအးခ်မ္းေစ။


ျပန္႔ျပဴးညီညာ ေျမျပင္လႊာ

ျဖတ္သြားျဖတ္လာ နားခိုစရာ။


ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ လရိပ္ျဖာ

ကေလးသူငယ္ ေပ်ာ္ၾကရွာ။


သို႔ေသာ္ …………………………………….


ေဟာ … ဟိုတစ္ဖြဲ႔ လာပဟဲ႔

တိုင္းထြာၾကကာ အလုပ္ရႈပ္ရွာ။


ေန႔ညမနား ခုတ္ၾကတာ

ရြာထိပ္သစ္ရိပ္ မဲ႔ရရွာ။


မွတ္ခ်က္။ ။ ရန္ကုန္သူမုိ႔ ရြာထိပ္သစ္ပင္ကုိ စိတ္ကူးနဲ႔သာ ပံုေဖာ္ေရးထားပါတယ္။

" လြမ္းေနတယ္ ………. တကယ္ "

တိမ္စိုင္ထဲေမ်ာလြင္႔ ေပါ႔ေပါ႔ေလးျဖစ္ေနတဲ႔ အခိုက္ေလးကုိ ျဖစ္ေစ …..

တိတ္ဆိတ္ျခင္းၾကားက သက္ျပင္းခ်သံ သဲ႔သဲ႔ ၾကားမိခ်ိန္ေလးကုိ ျဖစ္ေစ ….

စကားသံေတြကူးလူး ႏွလံုးသားခ်င္း၀တ္မႈံထံုကူးေနခ်ိန္ေလးကို ျဖစ္ေစ ….

ညင္သာတိုးသက္ ကုိယ္႔ရဲ႔နာမ္စားေလးကုိ “သူ” ခပ္ဖြဖြေလး ေခၚလိုက္ခ်ိန္ကုိ ျဖစ္ေစ ….

ကုိယ္႔ႏွႈတ္ခမ္းထက္ သူ႔အနမ္းေလး ရုတ္တရက္ ပြင္႔သြားတဲ႔အခ်ိန္ကုိ ျဖစ္ေစ ….

ဆန္းၾကယ္လြန္းတဲ႔ စိတ္ရဲ႔ျမန္ႏႈန္းေတြကုိ မမွီမကမ္း ဘာသာျပန္မိတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုိ ျဖစ္ေစ ….

ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔ စကားထက္ နက္ရိႈင္းလြန္းတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကုိ အံ႔ၾသဘနန္းျဖစ္ရင္း ....

လြမ္းေနတယ္ ………. တကယ္

" အေယာင္ "

၀စ္လစ္စလစ္ အၾကင္နာေယာင္ေတြနဲ႔

လာလာ လြမ္းမျပစမ္းပါနဲ႔ ...

နားေထာင္ရတာ ခါးတယ္ ...

ခံစားခ်က္ နည္းနည္းေလးပဲထည္႔

ေလသံေလးကုိ ေဖ်ာ႔ခ် တိုးဖြဖြနဲ႔

"လြမ္းတယ္" လို႔တစ္ခြန္းတည္းပဲ ေရရြတ္လိုက္

ေလာကမွာ အခ်ိဳျမိန္ဆံုး ဆိုတာေတြ ထက္ပုိခ်ိဳျမိန္သြားလိမ္႔မယ္ ....

" .............. "

စိတ္ …
တိတ္တိတ္ေလးခိုက္တယ္ …
ရိပ္ရိပ္ေလးလြမ္းမိေပမယ္႔ နက္နက္နဲ ကြ်မ္းမိတယ္ …


စိတ္ …
ေပါ႔ေပါ႔ေလးေမ်ာတယ္ …
ေဖာ႔ေဖာ႔ေလးေတြးမိေပမယ္႔ နက္နက္နဲ ေဆြးမိတယ္ ….


စိတ္ ….
ဆြတ္ပ်ံ႔ပ်ံ႔ ခံစားတယ္ …
လွပ္လွပ္ေလး ခုန္ေနေပမယ္႔ နက္နက္နဲ ခ်စ္မိတယ္။


Credit to www.hdwpapers.com

" မ်ိဳသိပ္ျခင္း "

ပြင္႔လင္းျခင္းက

တံခါး၀တင္လွည္႔ျပန္သြားတယ္

တံခါးေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ ေခါက္မသြားခဲ႔ဘူး .......

သူကလဲ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကုိ သို၀ွက္လို႔

ကုိယ္ကလဲ ကုိ္ယ္႔ခံစားခ်က္ေတြကုိ သို၀ွက္လို႔

ဒီလုိနဲ႔ပဲ

တိတ္တဆိတ္ ေလာင္ကြ်မ္းသြားေတာ႔မယ္ ထင္ပါရဲ႔

" စိတ္ "

စိတ္က သိပ္ႏူးညံ႔တယ္

ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာျဖစ္ျဖစ္၊ ညစ္ညဴးစရာျဖစ္ျဖစ္

အေတြးတစ္စ က်လိုက္ယံုနဲ႔တင္

လိႈက္တုန္သြားတာမ်ား ငလ်င္လႈပ္သလိုလို …..


စိတ္က သိပ္ေပ်ာ႔ညံ႔တယ္

သာယာဖြယ္ရာျဖစ္ျဖစ္၊ လြမ္းေမာဖြယ္ရာျဖစ္ျဖစ္

ခံစားခ်က္ေလး တစံုတရာနဲ႔တို႔ထိမိတာနဲ႔တင္

တဖ်တ္ဖ်တ္ခါသြားတာမ်ား စမ္းေခ်ာင္းထဲမွာငါးေလးေတြ ကူးေနသလိုလို …..


စိတ္က သိပ္ျပင္းထန္တယ္

နားက်ည္းစရာျဖစ္ျဖစ္၊ ခံျပင္းစရာျဖစျ္ဖစ္

ရွိသမွ်မာနေတြ စုပံုပစ္ခ်ထားတာေတာင္

ထိရွလြယ္လိုက္တာမ်ား စကၠဴယပ္ေတာင္ေလး တစ္ခ်ပ္လိုလို ….


ေနာက္ဆံုးေတာ႔ …

စိတ္က လစ္လ်ဴရႈတတ္ျခင္းေတြနဲ႔ သူ႔ခံစားခ်က္သူ အဆံုးသတ္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနေလရဲ႔ ……

" ဗံု မဟုတ္တဲ႔ ဗံု "

သစ္အေကာင္းစားကုိ ကုိယ္ထည္လုပ္

သားေရ အေကာင္းစားကုိ မ်က္ႏွာက်က္လုပ္လုိ႔

ကိုယ္႔ကုိကုိယ္ မာန္၀င္႔ ဂုဏ္တင္႔တယ္လို႔ ထင္မိတယ္။


တီးခတ္ခ်ိန္ ျမည္သံမဆင္ႏိုင္ေတာ႔မွ

“အ” ေနတဲ႔ ဗံုတစ္လံုးရဲ႔ နိဂံုး

အလွျပဖုိ႔အတြက္သာ သံုးရေတာ႔တယ္။

" လြန္ပြဲ "

ဟိုဘက္ကတစ္စကုိင္

သည္ဘက္ကတစ္စဆြဲ

အားျပိဳင္သည္႔ပြဲ

ႏိုင္တစ္ဘက္ ရံႈးတစ္လက္နဲ႔

ႏႊဲခဲ႔သည္႔ပြဲ လြန္ပြဲ။ ။



သည္မွာဘက္ သံေယာဇဥ္

ဟိုဘက္က အခ်စ္စစ္

သည္သံေယာဇဥ္လြန္ပြဲ

ဘယ္သူႏိုင္ ဘယ္သူရံႈးလို႔

ျပံဳးႏိုင္ပါ႔မလဲ။ ။


(၁၃၊ဇန္န၀ါရီ၊၂၀၁၄ ၁၂း၂၄ မိနစ္)

" ဒိုင္ယာရီ "



မသိမသာနဲ႔ပဲ သိသိသာသာ လက္လႊတ္လိုက္ရတာေတြ

ဘယ္ေရြ႔ ဘယ္မွ်ရွိသလဲေမးရင္

ႏွလံုးသားတစ္ခုစာလို႔ ေျဖမိမလားပဲ ….

အမွတ္တယေလး တစ္ခုရလိုက္ ဒိုင္ယာရီထဲ ပစ္ထည္႔လိုက္နဲ႔

မြစိတက္ေနတဲ႔ မေမ႔ႏို္င္စရာေတြမွ ဒုနဲ႔ေဒး …..

ကဲကြယ္ … ဘာမ်ားလိုေသးသလဲ

လြမ္းရင္ ဒိုင္ယာရီေလး တစ္ခ်က္ဖြင္႔ဖတ္ရံုေပါ႔ ….

ဒီထက္ပိုလြမ္းလာရင္ လိုခ်င္တဲ႔ စာမ်က္ႏွာကုိေရႊ႔

မ်က္စိမွိတ္ခံစားလိုက္ယံုနဲ႔ ၾကည္ႏူးစရာေတြ အေသးစိပ္ေပၚလာလိမ္႔မယ္။

" တစ္ေန႔ေန႔ .... "

မ်က္ေတာင္ေမႊးတဆံုးစာ ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႔ မ်က္စိတဆံုးစာ ေၾကကြဲရေတာ႔မယ္

အခ်ိန္ရထားကေတာ႔ သူဘာမွ မသိသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ပံုမွန္သြားဆဲ သြားၿမဲ …..

ရင္နင္႔အလြမ္းေတြကိုေတာ႔ ငါကုိယ္တိုင္ ငါ႔ေကာင္းကင္မွာ စီရရီခ်ိတ္ဆြဲလို႔ေပါ႔ …

ဒီလိုနဲ႔ အလြမ္းေတြ ေလးေလးလာလိုက္တာဟာ ငါ႔ေကာင္းကင္ညြတ္က်လာတဲ႔အထိ ….

တေန႔ေန႔ေတာ႔ …. အင္း .. တေန႔ေန႔ေတာ႔

ငါ႔ေကာင္းကင္ပဲျပိဳက်လာမလား … ဒါမွမဟုတ္ အလြမ္းေတြပဲ က်ကြဲကုန္မလား ??

ဘယ္ရလဒ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ကြဲနာက်မွာကေတာ႔ အေသအခ်ာပဲ …..

တေန႔ေန႔ေပါ႔ ….. အဲ႔ဒီ တေန႔ေန႔ကုိ

ေရာက္လာႏိုး မေမွ်ာ္ကုိးေပမယ္႔ ေရာက္လာဦးမယ္ …… ေရာက္လာျဖစ္လိမ္႔ဦးမယ္ …..

အဲ႔ဒီ တေန႔ေန႔ဆိုတာမ်ား ေရာက္လာခဲ႔ရင္ ….

ငါ႔အလြမ္းေတြသာက်ကြဲခ်င္ကြဲပါေစ …….

ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ႔ေကာင္းကင္ေလး ေနေကာင္းေပးပါကြယ္ …. ေနာ္ ......