ေသာၾကာေရ
နင္႔အေပၚထားသမွ်အခ်စ္ဆိုတာ
ငါပုိင္သမွ် ငါ႔ရတနာေတြခ်ည္းပါ။
အဆင္ေျပမႈေတြမ်ားရဲ႔သားနဲ႔
အဆင္မေျပတာကို ကံလို႔ပဲ ပံုခ်ပါရေစ။
ေလာကႀကီးက အိုးနင္းခြက္နင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ
၀မ္းနည္းစရာစကားကုိ ရႊင္ျမဴးစြာေျပာျဖစ္တဲ႔အခါတိုင္း
ပုိပုိသိလာတယ္။
ကဲ … ၀မ္းနည္းစရာ မေကာင္းဘူးလားလို႔ မွန္ၾကည္႔ၿပီးေမးမိတဲ႔အခါ
ငါ႔ပံုရိပ္က ငါ႔ကုိ ခပ္ဖြဖြျပံဳးျပတယ္။
ၿပီးေတာ႔ …….. ေျပာတယ္
မွန္ထဲက အရိပ္ေတာင္ ဘယ္နဲ႔ညာ မွန္လို႔လား တဲ႔ ….
အဲ႔ဒီေတာ႔မွ ငါက ငါ႔ပံုရိပ္ကုိ ခပ္ဖြဖြ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္တယ္။
Friday, May 23, 2014
" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၆) "
Posted by ၾကယ္ျပာ at 8:28 AM
Labels: ကဗ်ာ, ခံစားခ်က္အပုိင္းအစမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment