ကုိယ္ကသူ႔အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာျပတဲ႔အခါ …
သူက ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲ ပံုရိပ္ေယာင္အျဖစ္အလိုလို၀င္လာတယ္
ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ႔ အလိုလို ေကြးညြတ္သြားခဲ႔ …..
သူက ကုိယ္႔ကုိ “ကေလးေရ” လို႔ တိုးဖြဖြ ေခၚသတဲ႔လိ ု႔ေျပာျပမိတဲ႔အခါ
သူ႔မ်က္လံုးထဲကအျပံဳးရိပ္ ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲခုန္၀င္
ကုိယ္ကလဲ ခံုခံုမင္မင္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြ လိုက္ရြတ္ဆိုမိခဲ႔ ….
ကုိယ္ကသူ႔ကုိ ကန္႔လန္႔တိုက္မိတဲ႔အခါ
သူက ကုိယ္႔ေခါင္းကုိ ခပ္ဆဆ ပုတ္လို႔ ခပ္မာန္မာန္ ၾကည္႔ေတာ႔
ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ျပခဲ႔ ….
ကုိယ္ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ ….
“ပူတူးေရ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ကြဲ႔” လို႔ စိုးရိမ္တႀကီးေျပာေတာ႔
ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ အျပံဳးတစ္စက္ တြဲရရြဲခုိလို႔ေပါ႔ ….
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္မင္းကုိ ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း နင္႔နင္႔သည္းသည္း လြမ္းတယ္ …..
ဒီစီသွား တောလား - ၆
-
၂၀၂၄ မတ်လ ၂၅ တနင်္လာနေ့ မနက် ၉နာရီခွဲ ဟိုတယ်ကနေ check out လုပ်။
ဟိုတယ်ရှေ့ကနေ Washington National Cathedral ဆီ ဘတ်စ်ကားစီးသွားတယ်။ မိနစ် ၂၅
မိနစ်လောက်ပဲ ...
5 hours ago
0 Comments:
Post a Comment