ဟိုနားကစစ္ကနဲနာ၊ ဒီနားကစစ္ကနဲကုိက္
ခပ္တိုးတိုး ညည္းၿငဴသံေတြၾကားေယာင္
သက္ျပင္းေမာေတြ အခါခါခ်ရင္း
အေတြးေတြညဥ္႕နက္
အိပ္မရခဲ႕တာၾကာေပါ႕
ထမင္းတစ္လုတ္ ပါးစပ္ထဲထည္႔တိုင္း
အေတြးတစ္စ ၀င္၀င္လာတယ္
ထမင္းလုတ္ ပါးစပ္ထဲေရာက္ဖို႕အတြက္
အဆင္ေျပေျပ သယ္လာမယ္႕ လက္ရယ္၊ ဟႏိုင္တဲ႕ပါးစပ္ရယ္
၀ါးႏိုင္တဲ႕သြားေတြရယ္
ရိွဖို႕ တကယ္လုိအပ္တာပါ
ေလာကႀကီးမွာ
မညီမွ်တာေတြ အလဲအလွယ္လုပ္တာျမင္ရတိုင္း
ရင္ဘတ္ထဲက က်င္ေနေအာင္နာတာ
သူမ်ားမေျပာနဲ႕ ကိုယ္႕အနီးနားကလူေတြေတာင္
ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္ၾကဘူး
ဒီလို ဒီလိုနဲ႕ပဲ
အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕
သြားတဲ႕သူေတြ သြားၾကၿပီ
က်န္တဲ႕သူေတြ က်န္ခဲ.ၿပီ
ေကာင္းတဲ႕သူေတြ ေကာင္းသြားၿပီ
ဆိုးတဲ႕သူေတြလဲ ဆိုးေနၾကတုန္းပါပဲ
Tuesday, December 2, 2008
ေခါင္းစဥ္မဲ႕ေ၀ဒနာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment