တုတ္တစ္ေခ်ာင္း၏ အတၳဳပၸတၱိ(၃)

ျဖစ္ရပ္(၃)

“ကဲဟယ္”

ေဒါက္ခနဲ ေခါင္းေခါက္ခံလိုက္ရေသာ ကေလးငယ္သည္ မ်က္ရည္လည္လာ၏။ မိခင္၏ အားမလို အားမရျဖစ္မႈ၊ စိတ္မရွည္မႈတို႕သည္ ေဒါသအျဖစ္ ေျပာင္းသြားခဲ႕ၿပီ ျဖစ္သည္။

“ဒီေလာက္ေလးမွ မတြက္တတ္ဘူးလား …. ဟင္ ။ ေထာင္စမ္း ညာလက္က လက္ေလးေခ်ာင္းေထာင္၊ ဘယ္ဘက္က လက္သံုးေခ်ာင္းေထာင္၊ ဟာ … ေလးေခ်ာင္း ေထာင္ပါဆို၊ မေထာင္တတ္ဘူးလား။ ေလးေခ်ာင္း၊ ေလးေခ်ာင္း၊ ေဟာဒီလို ေလးေခ်ာင္း”

ကေလးမွာ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖစ္ေနရွာ၏။ သံုးႀကိမ္ အေခါက္ခံရၿပီးမွ လက္ေလးေခ်ာင္း ေထာင္ျဖစ္သြားသည္။

“ဟုတ္ၿပီ ကဲ … ေပါင္းေတာ႕၊ ေလးနဲ႕သံုးေပါင္း၊ ဟဲ႕ …ေပါင္းေလ၊ ဘာေၾကာင္ၾကည္႕ေနတာလဲ”

“တစ္ … ႏွစ္ …. သံုး …. ငါး ….. ေျခာက္”

“ဘာ … သံုးၿပီးရင္ ဘာလဲ … ဟဲ႕ သံုးၿပီးေတာ႕ ဘာလဲ … ဟား … တစ္ႏွစ္သံုးေလးေတာင္ မေရတတ္ေတာ႕ဘူးလားဟင္။ အဖ်င္း၊ အ အ၊ အတံုး၊ နင္ ေတာ္ေတာ္ည႕ံပါလား။ ဟိုဘက္အိမ္က မိႏြယ္တို႕ဆို အေပါင္းအႏႈတ္ ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးေနၿပီ။ နင္ကေတာ႕ ေဆာ႕ဖို႕ပဲသိတဲ႕ေကာင္။ သြား … လက္ပုိက္ၿပီး တစ္နာရီတိတိရပ္ေန၊ သြား … ငါ မျဖဳတ္ခိုင္းေသးဘဲ လက္ျဖဳတ္မယ္ မႀကံနဲ႕၊ တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႕တုပ္ထားမယ္။ သံုးနဲ႕ေလး မေပါင္းတတ္မခ်င္း ေဆာ႕ရလိမ္႕မယ္မထင္နဲ႕”

ဂဏန္းမေပါင္းတတ္သျဖင္႕ အခန္းေထာင္႕မွာ ေတြေ၀စြာ လက္ပုိက္၍ ရပ္ေနရေသာ ကေလးငယ္သည္ ေလးႏွစ္အရြယ္ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ မိခင္သည္ စာတတ္သည္ဟု သူ႕ကုိယ္သူေျပာလွ်င္ သင္ လက္ခံပါမည္လား။