“ ဒိြဟ ”

တ၀က္တပ်က္နဲ႔ေတာ႔

အလင္းစေတြလာလာခ်ျပမေနနဲ႔

အေမွာင္မွာ က်င္႔သားရေနေတာ႔ မ်က္စိက်ိန္းတယ္ …

ေန႔ဆိုေန႔၊ ညဆိုည ျပတ္သားတာပဲေကာင္းတယ္

ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမွ မေကာင္းဘူး

အဲ႔လုိပဲ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္တိုင္းလဲ မေကာင္းဘူး …

အတိအက်သိရင္လဲ တိတိပပလုိက္နာလိုက္

ဒါမွမဟုတ္ရင္ တိတိပပသာ ဆန္႔က်င္ပစ္လိုက္

လူေတြ ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ္႔မယ္ (သုိ႔) ၀ိုင္းေျမွာက္ေပးၾကလိမ္႔မယ္

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ဆံပင္ရွည္ေတြလို ညွပ္ပစ္လုိ႔ေကာင္းတဲ႕အရာ မဟုတ္ဘူး

က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ျဖစ္ရင္ေတာ႔ အရုပ္ဆိုးမွာအေသအခ်ာပဲ

တခါတေလလဲ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ တရားခ်မိတယ္

အျပည္႔အ၀ရၿပီး ဆံုးရံႈးလိုက္ရတာေတြထက္

ဘာမွမရပဲ အပုိင္သိမ္းလိုက္ႏိုင္တာေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔ဖို႔။

ၾကယ္ျပာ
မတ္လ ၂၆ ရက္၊ ၂၀၁၄
ေန႔လည္ ၁၂း၁၃

" စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္ ….. "

“ ကိုႀကီး ညီမေလးကုိ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ညီမေလးအသိဆံုးပါ” တဲ႔

စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္ …..

ေပးခဲ႔သမွ် အခ်စ္ေတြကုိ ေခြ်ေခြ်သံုးေနတာလဲသိသတဲ႔ေလ …..

အၾကင္နာဆိုတာ ရာသီမေရြးဖူးပြင္႔ေနသင္႔တဲ႔ပန္းတစ္မ်ိဳးဆိုတာ

သူနားလည္ေအာင္ ကိုယ္ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ႔မလဲ??

ကိုယ္ကေတာ႔

တိ္မ္ေတြ အဆုပ္လိုက္အခဲလိုက္ပြင္႔ေနတာျမင္ရင္လဲ လြမ္းပစ္လိုက္တာပဲ။

သူနဲ႔သြားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေနရာေတြ ေရာက္တိုင္းလဲ လြမ္းပစ္လုိက္တာပဲ။

သူ႔ကုိ မနက္တိုင္းဖုန္းဆက္ႏိႈးဖူးခဲ႔တာေလးကုိ ေတြးၿပီးေတာ႔လဲ လြမ္းပစ္လုိက္တာပဲ။

ဖုန္းေျပာတိုင္း သူ႔ကုိခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔သလို

"ညီမေလးကုိခ်စ္လား" လို႔ ေမးဖုိ႔လဲ ဘယ္ေတာ႔မွ မတြန္႔ဆုတ္ခဲ႔ဘူး။

သိရဲ႔လား

အခ်စ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္သြားမယ္ႀကံတုိင္း ပုတ္ပုတ္ႏိႈးခဲ႔တာ ကုိယ္ပါကြယ္။

အနီးဆံုးကေန အေ၀းဆံုးဆိုတာက ကဗ်ာေရးလို႔ပဲေကာင္းတာ

ခံစားလို႔ေတာ႔ သိပ္မေကာင္းဘူး ….. ဆိုေတာ႔ …

သူက …

"အရူးမေလး …. ကြဲသြားမယ္၊ေ၀းသြားမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြး ဘယ္ေတာ႔မွ မေတြးနဲ႔" တဲ႔ ….

စကားေလးတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်က္က ၾကမ္းတယ္

" သမရိုးက် "

အက်ိဳးမပါပဲနဲ႔ေတာ႔ ဘာအေၾကာင္းမွျဖစ္လာစရာမရွိဘူး

ေလွနံဓါးထစ္မွတ္ရင္ ဓါးရာႀကီးက်န္ခဲ႔တာပဲအဖတ္တင္မယ္

ေလာကႀကီးမွာ မထူးဆန္းတာေတြကခ်ည္း ထူးဆန္းသြားတတ္ၾကတာ

သိပ္ေတာ႔လဲ မထူးဆန္းေတာ႔ပါဘူး ….

ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား???

ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဆိုတာေတြကုိ စြန္တစ္ေကာင္လိုသာ လႊတ္တင္ထားလိုက္စမ္းပါ

သိပ္စိတ္မပူနဲ႔ သူက သူ႔စားက်က္သူရွာလိမ္႔မယ္

လိုအပ္လာရင္သာ ႀကိဳးေလးကုိ ေတာ႔ေတာ႔ေပး

မင္းေမ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက မင္းကုိ အလွပဆံုးပ်ံသန္းျပလိမ္႔မယ္။

သတ္သတ္မွတ္မွတ္တို႔၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာတို႔၊ ထာ၀ရတို႔ဆိုတဲ႔စကားေတြ

လုပ္မေနနဲ႔ သံုးမေကာင္းဘူး ….

မျမဲျခင္းဆိုတာကပဲ အၿမဲဆံုးအရာဆိုတာ လက္ခံမိတဲ႔ခဏ

လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ဖို႔က

မျမင္ႏိုင္တဲ႔ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းတည္းပဲလိုတာ။

" အမွတ္တရ စက္တင္ဘာ "

မင္းနဲ႔ငါရဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈက ရိုးစင္းတယ္ ….
သိမ္ေမြ႔နက္ရိႈင္းလြန္းတယ္ ….
စိတ္ကေလးတခ်က္လႊတ္လိုက္တာနဲ႔တင္ ျမင္းရိုင္းေတြက ကဆုန္ေပါက္ေျပးတယ္ ….
ၿငိမ္႔ေညာင္းတဲ႔ေလလိႈင္းထဲ မင္းေရာ ငါေရာ တူတူေမ်ာတယ္ ……


အဲ႔ဒီေန႔က
မ်ိဳသိပ္ျခင္းေတြက မေတာ္တဆနဲ႔ပဲ သပ္ရပ္စြာေျပက်
ရင္၀ွက္ေတးေတြကုိ တိတ္ဆိတ္စြာသီဆိုျဖစ္ၾကရင္း
မင္းနဲ႔ငါ ၾကည္ႏူးဖူးတယ္ …


အဲ႔ဒီေန႔က
တစ္ေယာက္ရင္ခုန္သံ တစ္ေယာက္နားဆင္ရင္း
တစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္
မက္မက္စက္စက္ ေမွးစက္ဖူးၾကတယ္ ……


အဲ႔ဒီေန႔ကပဲေပါ႔
မင္းနဲ႔ကုိယ္ဘယ္ေတာ႔မွ မနီးႏုိင္ဘူးဆိုတာသိလ်က္နဲ႔
မ်က္ရည္စက္ေတြ တေပါက္ေပါက္က်ရင္း
ငါတိုအခ်စ္ေတြကုိ မုိက္ရူးရဲစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္း ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးၾကတယ္ …..


အဲ႔ဒီေန႔က ဒီေန႔လို တနဂၤေႏြေန႔ပဲ
ဒါေပမယ္႔ ဒီေန႔လို အ၀ါေရာင္ေတြသန္းၿပီး ၀မ္းနည္းမေနဘူး။
တကယ္ေတာ႔ ငါက
အျပာေရာင္ေတာက္တဲ႔ တနဂၤေႏြေန႔ေလးကိုပဲ မက္စက္ခဲ႔တာပါ …..


ၾကယ္ျပာ
၂၃၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၄
နံနက္ ၁၂ း ၅၀
— feeling သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။

" တိမ္ "

တိမ္ရိပ္ပန္းခ်ီ ဟန္ပီပီ၊

တိမ္ခ်ီတႏြဲ႔ တလဲ႔လဲ႔၊

တိမ္ေသြးေတာက္လွ်မ္း ၀ါေရႊသြမ္း၊

တိမ္ရိပ္ေျပးေဆာ႔ တေမာ႔ေမာ႔၊

တိမ္ရိပ္ရီရီ ေန၀င္ၿပီ။

*** ကဗ်ာမ်ားေန႔တဲ႔ .... အပုိင္းအစေလး တစ္စ ခ်ပါရေစ။ ***

ေရးခ်ိန္ - မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔

“အလကၤာမေလးေရ … ”

နီရဲရဲႏႈတ္ခမ္းနီကုိ မဆင္ျမန္းထားတဲ႔

အက်ၤ ီနီ၀တ္ အလကၤာမေလးေရ

ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းမကင္းတဲ႔အလြမ္းတစ္ခု

ရသမေျမာက္တာ မဆန္းလွဘူးေပါ႔ကြယ္။

အခ်စ္တစ္ခုအတြက္

ဘ၀တစ္ခုစာလြမ္းျပပစ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုရက္ပါဘူး

ခပ္နက္နက္တစ္ခ်က္သာ ျပံဳးျပလိုက္စမ္းပါ

ဒီရင္တစ္ခုလံုး ပန္းဖူးေတြ အလိုလိုပြင္႔ေစမယ္ကြဲ႔။

ကုိယ္႔အက်င္႔အတိုင္း

အလြန္အက်ဴးဆိုတဲ႔ အရာႀကီးကုိ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာပစ္ထားရဲ႔နဲ႔

မင္႔ကုိ လြမ္းတဲ႔အလြမ္းေတြက ေတာင္ပံုယာပံု

ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးလို႔ေတာင္ ကုန္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။

အလကၤာမေလးေရ

ဘယ္လိုေျပာရမလဲကြယ္ တေျမ႔ေျမ႔ဆုိတဲ႔စကားနဲ႔

တေငြ႔ေငြ႔လိႈက္စားေနတဲ႔အခ်စ္ေတြကုိေလ

မင္းရဲ႔ ႏုညက္တဲ႔ႏႈတ္ခမ္း စိတ္္ကူးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြနမ္းရင္း

ငါ႔ေကာင္းကင္မွာ ညဆိုတာ ကင္း၊ အၿမဲ လင္းေနခဲ႔တာ ၾကာေပါ႔ကြယ္။

၂၀၊မတ္၊၂၀၁၄

" လြမ္းဆြတ္ျခင္း(၂) "

ကႏၱာရထဲ ေရဆာသလိုမ်ိဳး

အလိုဆႏၵေတြက တဖ်တ္ဖ်တ္ထခုန္ရင္း

လြမ္းတဲ႔စိတ္ေတြကုိ အေတာမသတ္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး။

စိတ္က မ်က္စိတစ္မွိတ္စာေလးနဲ႔တင္

မုိင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေ၀းေအာင္ ခရီးဆန္႔ႏိုင္သတဲ႔

ဒါေပမယ္႔ တြယ္ရာမဲ႔ ၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္အတြက္ေတာ႔

မိုင္ေထာင္ခ်ီဆိုတာ ဘာဟုတ္ေသးလို႔တုန္း

အလိုရွိတိုင္း အလိုရိုရာကုိ ဖ်က္ကနဲ ေရြ႔သြားႏိုင္တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား??

အဲ႔လိုနဲ႔ ငါ႔၀ိဥာဥ္က အခ်ိန္တိုင္း မင္းရွိရာအရပ္မွာ တ၀ဲလည္လည္ …

၂၀၊မတ္၊၂၀၁၄ (ညေန ၅း၃၁ )

" လြမ္းဆြတ္ျခင္း(၁) "

လြန္ခဲ႔ေသာမိနစ္ပုိင္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သလို

အရာရာကုိ တသသလြမ္းတယ္။

တကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ

အေႏွးအျမန္မရွိသလို

အသြားအျပန္လဲ သိပ္ေတာ႔မေသခ်ာလွဘူး။

ေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ေတာ႔ ခ်စ္ခဲ႔တာပါပဲ

နစ္၀င္သြားတဲ႔ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ေတာ႔

ဘယ္ေတာ႔မွ ေနာင္တမရခဲ႔ဘူး။

၀င္ခြင္႔ျပဳေပးပါ ….

အလြမ္းအေဆြးဆိုတာက မဖိတ္ေခၚပဲေရာက္လာတတ္တဲ႔ ဧည္႔သည္။

အဲ႔ဒီအတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ ထြက္သြားစရာမွမလိုတာ။

ေရးခ်ိန္ - မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔

" သစ္ေျခာက္ပင္ "

ခက္လက္ စိမ္းျဖာေနမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ေက်းငွက္သာရကာ နားခိုေနမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ခူးယူပန္ဆင္လို႔ ရမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ဆြတ္ခူး စားသံုးလို႔ရမွ
သစ္တစ္ပင္ျဖစ္တာတဲ႔လား??

ရိုးတံက်ဲက်ဲ ပင္စည္ေျခာက္ေျခာက္
ရသေလာက္နဲ႔ႀကိဳး(စား) အရိပ္မိုးေပးတဲ႔
သစ္ေျခာက္ပင္ကုိေရာ သစ္တစ္ပင္အျဖစ္ မသတ္မွတ္ၾကဘူးတဲ႔လား?????

" ေနေလာင္သစ္သီး "

ဖ်ားနာေနတဲ႔ အလြမ္းေတြက

တေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ မင္းဆီကုိလြင္႔တယ္။

ဆာေနတဲ႔ ဆႏၵေတြကေတာ႔

ဦးေဏွာက္ကုိ တတိတိနဲ႔ လွီးပစ္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဗလာခ်ည္းက်န္တဲ႔ ေခါင္းခြံထဲ

ရင္ဘတ္ထဲက မက္ေဆ႔ခ်္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ျပည္႔သြားေတာ႔တယ္။

တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ငါတို႔ အခ်စ္က

ေနေလာင္သစ္သီးတစ္လံုးမွ်သာ ……..

" က်မရဲ႔ အိမ္အျပန္ "

အထီးက်န္ဖုိ႔ဆိုတာ
တကူးတက လုပ္ယူစရာမလိုေအာင္
ငါ႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကတိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္ ...


၀ါက်င္႔က်င္႔မီးေရာင္ေအာက္က
၀ါေရာင္သန္းေနတဲ႔ လမ္း၀ါေလးေရ
ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုးနဲ႔ ကမၻာကုိေလးေစတဲ႔ငါ
တစ္လွမ္းခ်င္း ခ်က္က် လက္က် ေလ်ာက္ေနတဲ႔အခိုက္
လမ္း၀ါေလးက တိတ္တဆိတ္ေနေပးေလ႔ရွိတယ္
ဓါတ္တုိင္ေလးေတြ ကလဲ ငုိက္ျမည္းလို႔ေပါ႔ ...
၀မ္းသာအားရ ႀကိဳဆိုတာဆိုလို႔ ၀ါ၊စိမ္း၊ နီေျပာင္းေနတဲ႔ မီးပြိဳင္႔ေလးပဲရွိတယ္။


တခ်က္ တခ်က္ လက္သြားတဲ႔ ကားမီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ
အနည္းငယ္ထူတဲ႔ မ်က္ခံုးႏွစ္ခု စုကပ္ၿပီး မႈန္ကုပ္ကုပ္မ်က္ႏွာေပးကို ေတြ႔ရင္
အဲ႔ဒါ အထီးက်န္ အိမ္ျပန္ေနတဲ႔ လူသားတစ္ေယာက္ဆိုတာ
တခ်က္ေလာက္ သတိရေပးလိုက္ပါ .....

“ ခ်စ္တယ္ ”

တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကုိ ေမတၱာသက္၀င္တဲ႔အခါ

“ခ်စ္တယ္” ဆိုတာကုိ တဖြဖြရြတ္ေနဖို႔လိုသလား?

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ

ခ်ည္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ရက္လုပ္ထားတဲ႔ ဆန္းသစ္တဲ႔ အထည္ေလးတစ္စလို႔ ဘာသာျပန္လိုက္တဲ႔အခါမွာ

ကုိယ္႔အတြက္ေတာ႔ “ခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ႔စကားလံုးကုိ တျမတ္တႏိုးရြတ္ဆိုမိေနေတာ႔တာပဲ။

ခ်ည္ေႏွာင္ဖုိ႔ ဆိုတာထက္

အလွဆင္ဖုိ႔ဆိုရင္ ပုိမွန္မလားပဲ …..

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ္႔ရဲ႔ ၀င္သက္ ထြက္သက္တိုင္းမွာ

မင္းကုိခ်စ္ဖုိ႔ခ်ည္း ျဖစ္ေနေတာ႔တယ္။

" စိတ္ေစရာ "

ခင္ဗ်ားတို႔ခံစားဖူးလား?

တစ္ေယာက္စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ခုိ၀င္ရင္း

ၾကင္နာရင္းနဲ႔ နာက်င္ေနရတယ္။


ဖိုင္တြဲေလးေတြ တန္းစီလိုက္ရင္

မင္းကေနာက္ဆံုး

ဒါေပမယ္ အခ်စ္ဆံုးလို႔ ေတာ႔ ကုိယ္မသံုးဘူး။

ေခါင္းစဥ္မဲ႔ အရာေပါင္းမ်ားစြာ ဖြဲ႔စည္းမႈကုိ

မင္းဆိုရင္ေကာ ဘယ္လို နာမည္တပ္မလဲ?

ငါတို႔ အတြက္ တမိုးေႏွာင္းျပန္ၿပီ တေဆာင္းသစ္ျပန္ၿပီလုိ႔ေၾကြးေၾကာ္ခ်င္ရင္ေတာင္

နာရီေတြမသိေအာင္ ခပ္တိုးတိုးေလးပဲ

တကယ္က အခ်ိန္မဲ႔ဇုန္တစ္ခုထဲ လြင္႔ေမ်ာပစ္လိုက္ခ်င္တာ။

တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေနတဲ႔ ႏွလံုးခုန္သံတိုင္းရဲ႔ အဖ်ားခတ္တုန္ခါမႈမွာ

မင္းနာမည္ေတြ အတိုင္းသားၾကားရတယ္။

ငါႏွလံုးခုန္ေနသေရြ႔ ငါ႔ႏွလံုးသားထဲမင္းေနပါ။

ထြက္ခြာခြင္႔မရွိေစရ။


ခင္ဗ်ားတို႔ခံစားဖူးလား?

တစ္ေယာက္စိတ္ထဲ တစ္ေယာက္ခုိ၀င္ရင္း

ၾကင္နာရင္းနဲ႔ နာက်င္ေနရတယ္။

" အရင္းႏွီးဆံုး "

ငါ႔ေဘးနား နင္ရွိယံု

နင္႔ေဘးနားငါရွိယံုဆိုရင္

အေနနီးတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။


ငါ႔စိတ္ထဲ နင္ရွိသလို

နင္႔စိတ္ထဲ ငါရွိမယ္ဆိုရင္

စိတ္ခ်င္း နီးစပ္တယ္လို႔ ဆိုမယ္။


ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ႔

နင္႔အေပ်ာ္ ငါ႔ဆီကူး ငါ႔အေပ်ာ္နင္႔ဆီလူး

ပူပူေဆြးေဆြး ေအးေအးၾကည္ျဖဴ

အလိုတူတူရွိမွသာ။

" သဘာ၀အတုိငး္ပဲ "

ရတာမလို လိုတာမရတဲ႔ ေလာကႀကီးထဲ

ေတာ္ၾကာေန ႏွင္းဆီေတြကုိ ဖူးေစလိုက္

ေတာ္ၾကာေန စံပယ္ေတြကုိ ေ၀ေစလိုက္

ေတာ္ၾကာေန ခေရေတြကုိ ရနံ႔ ၾကြယ္ေစလိုက္နဲ႔

စိတ္ကူးနဲ႔ေတာ႔ ခဏခဏ ရူးဖူးတယ္။

"လက္ေတြ႔ဆိုတာ သိပ္သဘာ၀ဆန္တာပဲ ေမေမ" လို႔ ခပ္တိုးတိုး ညည္းမိတဲ႔ အခုိက္

ႏွင္းဆီေတြ မဖူးေတာ႔သလို၊ စံပယ္ေတြလဲ မေ၀ေတာ႔ဘူး။

ခေရရနံ႔ဆိုရင္ ေျပာကုိမေနနဲ႔ေတာ႔။

ဘ၀က ခါးတယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာင္ ေလာင္းစရာ သကာက မရွိခဲ႔ဘူး။

ရိုးရိုးေလးပဲၾကည္႔၊ ေအးေအးေလးပဲေတြး

လြမ္းစရာရွိလြမ္းလိုက္ ခ်စ္စရာရွိခ်စ္လုိက္

မုန္းစရာရွိမုန္းလိုက္ေပါ႔

ဘယ္အရာကုိမွ လက္သိပ္ထိုး အတင္းမခိုင္းဘူး။

အရာရာတိုင္းက ေနတတ္ရင္ေတာ႔ ေက်နပ္စရာခ်ည္းပဲ။

"အဲ႔လိုေတြ သေဘာေပါက္လာေလ စြပ္စြဲခံရျခင္းေတြ မ်ားလာေလပဲ ေမေမရယ္"

လို႔ ထပ္ညည္းမိျပန္ေရာ။

ေဟာ ... စံပယ္ေတြ တစ္ဖူးစ ႏွစ္ဖူးစ ဖူးျပၾကတယ္။

" တခန္းရပ္ "

တခါတေလက်

ေတြးေတြးၿပီး ေဆြးမိတယ္

ငါတို႔ေတြ ဒီလိုနဲ႔ ေ၀းသြားၾကမလားေပါ႔ .....

မေပါင္းဖူးပဲနဲ႔ ကြဲသြားၾကတဲ႔ ဇာတ္လမ္း

တခန္းရပ္သြားမွာေတာ႔ ပူမိတယ္ ...

အရင္ကလို လြမ္း၊ အနမ္းေတြ လတ္ဆတ္ခ်င္ေသးတယ္။

အတူဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ႔ေပမယ္႔

သူ႔စိတ္ထဲကုိယ္ ကုိယ္႔စိတ္ထဲသူ

တခမ္းတနား ေနရာရခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ

ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ေၾကး။

“ ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ "

ႏြဲ႔ခက္စိမ္းစို သစ္ရိပ္ပ်ိဳ

အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းေ၀ ေအးျမေစ။


ၿငိမ္႔ေညာင္းေပ်ာင္းသြဲ႔ ေလေျပတစ္ခက္

ေအးျမၾကည္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ။


သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ ေရခ်မ္းစင္

ေမာေတြေျပေစ ေအးခ်မ္းေစ။


ျပန္႔ျပဴးညီညာ ေျမျပင္လႊာ

ျဖတ္သြားျဖတ္လာ နားခိုစရာ။


ညခ်မ္းခ်ိန္ခါ လရိပ္ျဖာ

ကေလးသူငယ္ ေပ်ာ္ၾကရွာ။


သို႔ေသာ္ …………………………………….


ေဟာ … ဟိုတစ္ဖြဲ႔ လာပဟဲ႔

တိုင္းထြာၾကကာ အလုပ္ရႈပ္ရွာ။


ေန႔ညမနား ခုတ္ၾကတာ

ရြာထိပ္သစ္ရိပ္ မဲ႔ရရွာ။


မွတ္ခ်က္။ ။ ရန္ကုန္သူမုိ႔ ရြာထိပ္သစ္ပင္ကုိ စိတ္ကူးနဲ႔သာ ပံုေဖာ္ေရးထားပါတယ္။

" လြမ္းေနတယ္ ………. တကယ္ "

တိမ္စိုင္ထဲေမ်ာလြင္႔ ေပါ႔ေပါ႔ေလးျဖစ္ေနတဲ႔ အခိုက္ေလးကုိ ျဖစ္ေစ …..

တိတ္ဆိတ္ျခင္းၾကားက သက္ျပင္းခ်သံ သဲ႔သဲ႔ ၾကားမိခ်ိန္ေလးကုိ ျဖစ္ေစ ….

စကားသံေတြကူးလူး ႏွလံုးသားခ်င္း၀တ္မႈံထံုကူးေနခ်ိန္ေလးကို ျဖစ္ေစ ….

ညင္သာတိုးသက္ ကုိယ္႔ရဲ႔နာမ္စားေလးကုိ “သူ” ခပ္ဖြဖြေလး ေခၚလိုက္ခ်ိန္ကုိ ျဖစ္ေစ ….

ကုိယ္႔ႏွႈတ္ခမ္းထက္ သူ႔အနမ္းေလး ရုတ္တရက္ ပြင္႔သြားတဲ႔အခ်ိန္ကုိ ျဖစ္ေစ ….

ဆန္းၾကယ္လြန္းတဲ႔ စိတ္ရဲ႔ျမန္ႏႈန္းေတြကုိ မမွီမကမ္း ဘာသာျပန္မိတဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုိ ျဖစ္ေစ ….

ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔ စကားထက္ နက္ရိႈင္းလြန္းတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကုိ အံ႔ၾသဘနန္းျဖစ္ရင္း ....

လြမ္းေနတယ္ ………. တကယ္

" အေယာင္ "

၀စ္လစ္စလစ္ အၾကင္နာေယာင္ေတြနဲ႔

လာလာ လြမ္းမျပစမ္းပါနဲ႔ ...

နားေထာင္ရတာ ခါးတယ္ ...

ခံစားခ်က္ နည္းနည္းေလးပဲထည္႔

ေလသံေလးကုိ ေဖ်ာ႔ခ် တိုးဖြဖြနဲ႔

"လြမ္းတယ္" လို႔တစ္ခြန္းတည္းပဲ ေရရြတ္လိုက္

ေလာကမွာ အခ်ိဳျမိန္ဆံုး ဆိုတာေတြ ထက္ပုိခ်ိဳျမိန္သြားလိမ္႔မယ္ ....