ကိုကိုႀကီး

က်ဳပ္နာမည္ လွ၀င္း … လူပ်ိဳႀကီး ေမာင္လွ၀င္းေပါ႕ … က်ဳပ္ကတစ္ဦးတည္းေသာသား …... က်ဳပ္ညီ၊ညီမတစ္၀မ္းကြဲေတြကေတာ႔ က်ဳပ္ကို “ကိုကုိႀကီး” လို႔ေခၚၾကတယ္ … ေခၚဆိုက်ဳပ္ကတစ္၀မ္းကြဲေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ အႀကီးဆံုးပဲေလ ….က်ဳပ္ကုိ လူေတြက နဲနဲလြတ္ေနတယ္လုိ႔ေျပာၾကတယ္ …… က်ဳပ္ကုိယ္က်ဳပ္ေတာ႔ အေကာင္းထင္တာပဲ …ၾကည္႔ေလ … က်ဳပ္က အစိုးရရံုးတစ္ရံုးမွာ စာေရးအလုပ္လုပ္ေနတာ … က်ဳပ္သာလြတ္ေနၾကည္႔ပါလား … က်ဳပ္ကုိ အလုပ္ခန္႔မလား … ေ၀းပါေသးတယ္ေလ ….အဲ႔ဒီေတာ႔ လူေတြက ဘာေျပာတယ္မွတ္သလဲ “ယဥ္ယဥ္ေလး မို႔လို႔ပါကြာ” တဲ႔ … တတ္လဲ တတ္ႏိုင္ၾကပါေပ႔ ….

က်ဳပ္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္ … က်ဳပ္မွာ မုဆိုးမ အေမႀကီးရွိတယ္ …က်ဳပ္က ဗုဒၶဟူးသား၊ အေမက စေနသမီး …. က်ဳပ္အေမက အေမြရထားတဲ႔ တိုက္ခန္းေလး လူငွားတင္ထားေတာ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္စာ မပူရဘူးေလ .. ဒါကုိ ပတ္၀န္းက်င္က ဘာေျပာတယ္မွတ္သလဲ “စေန၊ဗုဒၶဟူးမို႔ ရူးတာေတာင္မဆင္းရဲတာ” တဲ႔ေလ ..

တကယ္ေျပာတာပါ က်ဳပ္က လူေကာင္းဗ် ….. တခါတေလ စိတ္ထဲရွိတာေလးပဲလုပ္တတ္တာပါ …. ဟိုတစ္ေန႔ကအေၾကာင္းေျပာျပဦးမယ္ ….က်ဳပ္အလုပ္ကျပန္လာေတာ႔ ကားမစီးခ်င္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္တယ္ … ကန္ေတာ္ႀကီးဘက္ကုိ ပတ္ၿပီးျပန္တာဗ် … ရႈခင္းေလးလဲေကာင္း၊ ေလေကာင္းေလသန္႔လဲရ … က်ဳပ္အေတြးနဲ႔က်ဳပ္အဟုတ္ဗ် …..ကန္ႀကီးေဘးေရာက္ေတာ႔ က်ဳပ္စိတ္ထဲ ေရထဲဆင္းစိမ္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ … ဒါနဲ႔က်ဳပ္လဲ ၀တ္ထားတဲ႔ ပုဆိုးရယ္၊ အက်ၤ ီရယ္ကို ခြ်တ္ၿပီး က်ဳပ္ရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲထည္႔ ထမင္းဗူးေလးေဘးခ်ၿပီး ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ေရထဲဆင္းပါေရာလား … ေနလို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ေအးေနတာပဲ …. ေရစိမ္လို႔၀ေတာ႔ ကမ္းေပၚျပန္တက္လာတာေပါ႔ ….. က်ဳပ္ခ်ထားခဲ႔တဲ႔ ပစၥည္းေတြတစ္ခုမွမရွိေတာ႔ဘူးဗ် … တစ္ေကာင္ေကာင္ေျဖာင္သြားတာေနမယ္ … ဒါေပမယ္႔ ကိစၥမရွိပါဘူးေလ … က်ဳပ္ပဲသိတယ္မဟုတ္လား …. အဲ႔ဒီနားရွိတဲ႔အပင္ေတြက အရြက္ခပ္ႀကီးႀကီးေတြေရြးၿပီး ေတြ႔ရာႀကိဳးနဲ႔သီ … ခါးမွာပတ္ၿပီးျပန္တာေပါ႕ …. လူေတြက က်ဳပ္ကုိ၀ိုင္းႀကည္႔ၿပီး တီးတိုးေျပာၾကတယ္ … ရယ္ေမာၾကတယ္ … က်ဳပ္သိပါတယ္ “ဒီလူ အရူးေနမယ္” လို႔ေျပာေနၾကတာေနမွာေပါ႕ … က်ဳပ္က လူျမင္ေကာင္းေအာင္လဲ လုပ္လာရေသးတယ္ …. လူေတြ လူေတြ ခက္တယ္ဗ်ာ ….. အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ က်ဳပ္လူေတြကိုၾကည္႔မရတာဗ် ….
အားေန သူမ်ားကိစၥပဲစိတ္၀င္စားေနၾကတယ္ ….

ေနာက္တစ္ရက္က်ေတာ႔လဲ ထမင္းစားတာ ဟင္းခ်ိဳမပါလို႔ အေမ႔ကုိဂ်ီက်ၿပီး ပန္းကန္ထဲေရေတြေလာင္းထည္႔ၿပီးစားမိပါတယ္ … အေမၾကည္႔ပံုက တစ္မ်ိဳးဗ် ….က်ဳပ္အေမ က်ဳပ္ကုိအဲ႔လိုတခါမွမၾကည္႔ဖူးဘူး ဗ်ာ …. အေမ႔မ်က္လံုးထဲက အရိပ္ေတြႀကည္႔ၿပီး က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းေတာင္နည္းနည္းျဖစ္သြားၿပီ …. အေမကပါ က်ဳပ္ကို အရူးလို႔ ထင္ေနၿပီလားဗ်ာ …..

ဒီေန႔ က်ဳပ္စိတ္ေတြအရမ္းရႈပ္ေနတယ္ … အလုပ္မွာလဲ လူႀကီးက ေငါက္တာခံရေသးတယ္ … အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔လဲ အက်ၤ ီ၀တ္ႀကီးနဲ႔ေရခ်ိဳးလို႔ဆိုၿပီး အေမက ထပ္ဆူေသးတယ္ … စိတ္ရႈပ္တယ္ဗ်ာ … က်ဳပ္စိတ္ေတြအရမ္းတုိလာၿပီ … က်ဳပ္အထက္လူႀကီးကုိလဲ မေက်နပ္ဘူးဗ်ာ … က်ဳပ္စိတ္ေတြကုိထြက္ေပါက္ေပးခ်င္တယ္ …. က်ဳပ္ တံခါးနားကုိ ေျပးသြားၿပီး သံပန္းတံခါးကုိ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနေအာင္ ဆြဲခါရမ္းေနမိတယ္ … မရေသးဘူး … စိတ္မေျပေသးဘူး … က်ဳပ္ ၀ရန္တာကုိ ထြက္လိုက္တယ္ …. က်ဳပ္ပါးစပ္ကေလ ဖရုႆ၀ါစာေတြ အက်ယ္ႀကီးပဲ ….. ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆိုပစ္လုိက္တယ္ …. က်ဳပ္ေနသာထိုင္သာ နည္းနည္းရွိသြားၿပီ …. အိမ္ထဲျပန္၀င္ၿပီး လွဲလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ …. အလိုက်ဳပ္ရွိေနတဲ႔ ၀ရန္တာကို ေသာ႔ခတ္ထားပါလား …. ၿပီးေတာ႔ ေဆးထိုးအပ္ကိုင္ထားတဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းဆရာ၀န္ …. က်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေလးေတြေရာ ေရာက္ေနပါလား …. ေရာက္ဆို က်ဳပ္တို႕အမ်ိဳးေတြက ကန္ထရိုက္တိုက္ တစ္လံုးမွာ စုေနၾကတာေလ … ဘာေတြလဲ …. က်ဳပ္စိတ္ျပန္ရႈပ္လာျပန္ၿပီ …. ၀ရန္တာတံခါးကို က်ဳပ္ကုိယ္နဲ႔ပစ္တိုက္ပစ္တယ္ …. က်ဳပ္ဦးေလး အငယ္က “ေဟ႔ေရာင္ ဖိုးလွ၀င္း စိတ္ကုိထိန္းကြာ” တဲ႔ … က်ဳပ္ဘာမွမွမျဖစ္တာ သူတို႔လုပ္ပံုလဲၾကည္႔ဦးဗ်ာ … က်ဳပ္ကုိ၀ို္င္းခ်ဳပ္ၾကတယ္ …. ခ်ဳပ္သာခ်ဳပ္ၾကတာ က်ဳပ္အရပ္က ၆ ေပအတိ၊ သူတို႔က က်ဳပ္ ခ်ိဳင္းေလာက္ပဲရွိၾကတာ … က်ဳပ္လဲ အတင္းရုန္းတာေပါ႕ … ဆရာ၀န္ကလဲ ေဆးထိုးအပ္ တကဲကဲနဲ႔ … ထုိးမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ….
...

.....

.........

..............

………………..
က်ဳပ္ အိပ္ယာႏိုးလာၿပီ ….. “အေမေရ .. က်ဳပ္ဗိုက္ဆာၿပီ” ….
ဟင္ … အေမဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ္႔? … က်ဳပ္ေရာ ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ္႔? …..
က်ဳပ္ …. က်ဳပ္ ေထာင္ထဲမွာပါလား …. အေမ … အေမေရာ …. က်ဳပ္ေအာ္ဟစ္မိျပန္ၿပီ ….
ဆဲဆိုမိျပန္ၿပီ…. က်ဳပ္ကိုလာတားတဲ႔သူေတြကုိ က်ဳပ္ေဆာင္႔တြန္းပစ္လိုက္တယ္ … က်ဳပ္ကုိ ဘယ္သူမွ လာမထိၾကနဲ႔ဗ်ာ …. အေမ … အေမေရ … က်ဳပ္ကုိ သူတို႔ရိုက္တယ္ဗ်ာ …. က်ဳပ္က ၾကမ္းလြန္းလို႔တဲ႔ေလ …. က်ဳပ္အေကာင္းပါဗ်ာ …
က်ဳပ္ မရူးပါဘူး ….. အေမေရ … က်ဳပ္ကိုျပန္လာေခၚလွည္႔ပါဗ်ာ ……………….