" အေျပာင္းအလဲ "

 မေန႔တေန႔ကတင္

 တိမ္ညိဳေတြ ထမ္းပုိးထားတဲ႔ ေကာင္းကင္ဟာ

 ျပိဳမေယာင္နဲ႔ ညိဳ႔ ….

 ေျပာင္းလဲမႈဆိုတာ အႀကိဳအၾကား ဂရုစိုက္မႈေတြကေန

 ခပ္စိပ္စိပ္သုိ႔ ….

 ဘ၀ဆိုတာ စီးေဆာ စီးေနသလို ….

 တိတိပပ တည္ၿမဲတာဆုိလို႔ မၿမဲျခင္းတရားတစ္ခုတည္းဆိုတဲ႔ေနာက္

 ေကာင္းကင္ႀကီးက်ကြဲမလား …

 ေျမႀကီးေတြ ပ်ံတက္သြားမလားရယ္လို႔

 မေၾကာင္႔ၾကျဖစ္ေတာ႔တဲ႔အခါ

 စိတ္ေတြဟာ ေမတၱာျခံဳလုိ႔ လံုလြန္းလွတယ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၇) "

 ဆႏၵေတြက

 ပစ္စလတ္ခတ္ရင္ခြင္ထဲ

 ကုိယ္မပ်ိဳးပဲနဲ႔ အေလ႔က်ေပါက္ခဲ႔တာပါ ..

 အညြန္႔တလူလူနဲ႔ ေကာင္းကင္ကုိ ေမွ်ာ္ၾကည္႔ခုိက္

 လမိုက္ညေတြေတာ႔ မရွိေစခ်င္ခဲ႔ဘူး။

 ဘယ္ေတာ႔မွ မေဟာင္းတဲ႔ ဂီတသံ

 နားထဲ ညက္ညက္ကေလး ၀င္တယ္။

 “ရန္ကုန္မွာသာတဲ႔ လ” တဲ႔လား …

 မ်က္စိမွိတ္ထားရင္း ခပ္ဖြဖြလိုက္ညည္း

 ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ႔မွၿငီးမသြားတဲ႔ သံစဥ္

 ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုိယ္႔ေန႔ေတြ သာယာဖူးခဲ႔တယ္။

" အခ်စ္ေၾကာင္႔ ............. "

 ခံစားခ်က္ဆိုတာက

 ဘယ္ေတာ႔မွ မ်ိဳးမတုန္းတဲ႔အရာ

 တလိႈက္လိႈက္တုန္လာတဲ႔ရင္က

 ေပ်ာ္စရာေၾကာင္႔ပဲျဖစ္ေစရမွာေပါ႔ ….

 မက္ေမာမႈတစ္စံုတစ္ရာ မရွိေတာ႔ရင္

 ကုိယ္လြတ္ရုန္းစရာမလိုေအာင္

 သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ႀကိဳးေတြ ငါကုိယ္တုိင္ျဖတ္ေပးမယ္။

 ရင္နာတာေတြ၊ မၾကင္နာတာေတြ ထည္႔မတြက္နဲ႔

 အတိတ္ဆိုတာ စိတ္တူ၊ ကုိယ္တူ ကခဲ႔ၾကတဲ႔ဇာတ္

 ဇာတ္သိမ္းကုိပုစၦာတစ္ပုဒ္လို အတိအက်တြက္ထုတ္လို႔ ရႏိုင္သလား?

 ႏွလံုးသားကုိ မ်က္ရည္နဲ႔ ထံုမႊမ္းရမယ္ဆိုရင္

 ငါကေတာ႔ ပစၥဳန္ပၸန္ကုိပဲ ေမြ႔ေလ်ာ္တယ္။

 နင္႔ကုိ ခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြ လက္ရွိအတိုင္း တည္ေစ။

" ငါတုိ႔ေခတ္ "

 တိတ္ဆိတ္ျခင္းမွာ ဆူညံသံေတြစြက္လို႔

 ၿငိမ္းေအးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ပူေလာင္ေနတယ္။

 ကပုိကရုိအလွေတြနဲ႔ ၂၁ရာစုထဲမွာ

 တံလ်ပ္ေတြတဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတာကုိမွ ရိုးက်ိဳးေနသူေတြက တပံုတပင္။

 အစစ္အမွန္ဆိုတာ ေခတ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုမႈအရ

 Demand အရမ္းနည္းသြားတဲ႔ တန္ဘိုးရွိတဲ႔အရာ။

 သူလို ကုိယ္လိုေတြနဲ႔ ကုိယ္႔ကိုကုိယ္ ေၾကးတက္ေနသေယာင္ေယာင္

 အတုေတြက အစစ္ေတြကုိ ျပန္လွည္႔ျဖားတယ္။

 မီလာတဲ႔ေခတ္ႀကီးထဲ မမီ မီေအာင္လိုက္ရင္း

 အတံုးအရံုးနဲ႔ က်ဆံုးေနတာက ကုိယ္က်င္႔တရားေတြ။

 ကုန္းရုန္းၾကံဳးထေနရတာက ေမတၱာတရားေတြ။

 ေခတ္ရဲ႔သားေကာင္ပဲ ဆိုဆို၊ စနစ္ရဲ႔ ဆိုးက်ိဳးပဲ ေျပာေျပာ

 ေသခ်ာတာက စိတ္ဓါတ္ေတြ အပုိင္းပုိင္း အက်ိဳးက်ိဳး

 ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြက

 အငတ္ေတာထဲ ေမ်ာလာတဲ႔ ထမင္းတစ္ေစ႔လို

 ေတာက္ေတာက္ပပ ျဖစ္ခြင္႔မရရွာဘူး။

 ဒီလိုနဲ႔ပဲ မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ ………

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၆) "

 ေသာၾကာေရ

 နင္႔အေပၚထားသမွ်အခ်စ္ဆိုတာ

 ငါပုိင္သမွ် ငါ႔ရတနာေတြခ်ည္းပါ။

 အဆင္ေျပမႈေတြမ်ားရဲ႔သားနဲ႔

 အဆင္မေျပတာကို ကံလို႔ပဲ ပံုခ်ပါရေစ။

 ေလာကႀကီးက အိုးနင္းခြက္နင္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ

 ၀မ္းနည္းစရာစကားကုိ ရႊင္ျမဴးစြာေျပာျဖစ္တဲ႔အခါတိုင္း

 ပုိပုိသိလာတယ္။

 ကဲ … ၀မ္းနည္းစရာ မေကာင္းဘူးလားလို႔ မွန္ၾကည္႔ၿပီးေမးမိတဲ႔အခါ

 ငါ႔ပံုရိပ္က ငါ႔ကုိ ခပ္ဖြဖြျပံဳးျပတယ္။

 ၿပီးေတာ႔ …….. ေျပာတယ္

 မွန္ထဲက အရိပ္ေတာင္ ဘယ္နဲ႔ညာ မွန္လို႔လား တဲ႔ ….

 အဲ႔ဒီေတာ႔မွ ငါက ငါ႔ပံုရိပ္ကုိ ခပ္ဖြဖြ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္တယ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၅) "

 က်မအခ်စ္က အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔အၾကည္႔ေလးကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ရဲ႔ လူႀကီးဆန္မႈကုိ ခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔ဂရုစိုက္မႈေတြကုိခ်စ္တယ္။

 တခါတရံ သူ႔အလိုလိုက္မႈေတြကုိခ်စ္တယ္။

 ကဲ .... က်မ အခ်စ္က ဘယ္ေလာက္မ်ား အေျပာင္းအလဲျမန္လိုက္သလဲေနာ္။

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၄) "

 စိတ္မပူပါနဲ႔ ေျပာရံုနဲ႔

 အလိုလို ထေတာက္တတ္တဲ႔ ပူပန္မႈကို မေအးၿငိမ္းေစဘူး။

 တကယ္က

 အခ်စ္တစ္ခုတည္းတင္ အသီးအခက္ေ၀ဆာတတ္တာမွမဟုတ္တာ။

 အတူတူဆိုတာ

 ျဖစ္မလာေသးခင္

 ျဖစ္လာမလား မေသခ်ာခင္

 မျဖစ္ေတာ႔ရင္

 ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ ….

 ကိုယ္လိပ္ျပာေလး လွပစြာ၀ဲပ်ံေနဖုိ႔အတြက္ ပူပန္တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။

 သံေယာဇဥ္နဲ ႔ပူပန္မႈ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်တယ္ဆိုတာ

 ငါ႔ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာ ရွိတာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္။

“ သန္႔ရွင္းစိမ္းလန္း တို႔အစြမ္း ”

 *ေရႊမ်ားစုရာ ပင္နစူလာ၀ယ္

 ကုိယ္႔ဂုဏ္ကုိယ္ဖ်က္ သံေခ်းတက္တုိ႔

 ကြမ္းေသြးႀကံဳရာ ေထြးတတ္ၾကတယ္။

 အမိႈက္ႀကံဳုရာ ခ်တတ္ၾကတယ္။

 *ေရႊမ်ားစုရာ ပင္နစူလာ၀ယ္

 ရယ္သြမ္းေသြးေသြး အထင္ေသးေသး၊

 ကဲ႔ရဲ႔သၿဂိဳလ္ အတင္းဆိုဆို

 ကုိယ္႔ဂုဏ္မငဲ႔ တန္ဖိုးတက္တို႔

 က်ရာအမိႈက္ စုေကာက္ၾကတယ္။

 ၀န္းက်င္တစ္ခြင္ သန္႔ရွင္းေစဖုိ႔၊

 ႏိုင္ငံအမည္ ၾကည္လင္ေစဖုိ႔၊

 ျမန္မာ႔အမ်ိဳး အထင္မေသးေစဖုိ႔၊

 တစ္တပ္တစ္အား ေဖးမကူၾက၊

 တစ္ေယာက္တစ္လက္ တြဲလက္ညီညီ

 စြမ္းေဆာင္ၾကသည္ သန္႔ရွင္းစိမ္းလန္း တို႔အစြမ္းတည္႔။

" စိတ္ "

 ေစတသိက္ ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ေလးလိမ္႔တယ္။

 ရုပ္က ဖြဖြေလးျပံဳးတယ္။

 ေစတသိက္ နက္နက္နဲေတြးတယ္။

 ရုပ္က ဖြဖြေလးမဲ႔တယ္။

 စိတ္က တလူးလူးျမွားတဲ႔ေနာက္

 ရုပ္က တလိမ္႔လိမ္႔လိုက္တယ္။

 တခါတေလ ဒလိမ္႔ေခါက္ေကြးက်တယ္။

 စိတ္ကပဲ ခ်စ္ေစ၊ မုန္းေစတယ္။

 စိတ္ကပဲ ရယ္ေစ၊ငိုေစတယ္။

 စိတ္ … ေရွ႔ကသြားလြန္းေတာ႔

 မျဖစ္သင္႔တာေတြလုပ္သလို

 ျဖစ္သင္႔တာေတြ မလုပ္ဘူး။

 လြဲေနတာေတြ တည္႔သြားေအာင္

 စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔ ပဲ ျပန္ျမွားၾကည္႔ရေအာင္ ....

" ေမ ႏြယ္ နီ ဟန္ "

 ေမ
 တေနရာစီမွာ
 အေနၾကာေ၀းေနေပမယ္႔
 မေသြဖယ္ ခ်စ္ၾကင္စြာနဲ႔
 ေပ်ာ္ျပဳံးေအာင္ ထားပါ႔မယ္
 ရြယ္ရည္ကာ သစၥာျပဳတယ္
 အိုကြယ္ ေသတပန္သက္တဆံုး။

 ႏြယ္
 တမင္တကာ တြယ္ယွက္တယ္ရယ္လို႔
 ကိုယ္ေလ မစြပ္စြဲပါဘု
 ေႏွာင္တြယ္ကာ တသက္မခြဲပါနဲ႔
 အခ်ိန္မွီ ႏြယ္မတက္ရင္ကြဲ႔
 ဒီရင္မွာ ပူရတယ္ေလး
 ေႏွာင္းတေျမ႔ေျမ႔ ေဆြး။

 နီ
 သမုဒယေတာမွာ အႏုအလွေတြေပါေပမယ္႔
 စိတ္အေနေလးက ရူးေလာက္ေအာင္ ညြတ္ႏူးဖြယ္
 ခ်စ္စဖြယ္႔ ဒီႏွမငယ္ကုိ
 တစ္ခဏတာထက္
 တစ္ဘ၀စာမက္တယ္
 ခြဲရခက္ေသး။

 ဟန္
 မူဟန္ၾကြယ္ အပုိမလုပ္တယ္
 ပင္ကုိယ္၀ယ္ ေနတတ္တယ္
 စိတ္ရင္းက ျဖဴလွတယ္
 ခ်ိဳျမျမ အျပံဳးေလးဆင္
 သူ႔အသြင္ရင္ေအးခ်မ္း
 လန္းဆန္းတဲ႔ ပန္း။

" ေခတ္ႀကီးကုိက "

 ေဖေဖေရ …

 ေခတ္ၾကီးကုိက

 မျပည္႔တဲ႔အိုးေတြေဘာင္ဘင္ခတ္တာမွ ေကာင္းတယ္ထင္ေနတဲ႔ေခတ္။

 အားေနရင္ ေအးေအးေနဖုိ႔ထက္ ဓါးေသြးေနခ်င္တဲ႔ ေခတ္။

 သူက “ဒါ” ဆိုရင္ ငါကေတာ႔ “ဟိုဟာ” ဆိုၿပီး ခ်ိဳ တျမျမျဖစ္ေနသူေတြ ေပါတဲ႔ေခတ္။

 ရိုင္း ျပတာကုိမွ သူရဲေကာင္းထင္ အားေန လက္ခလယ္ေထာင္ျပခ်င္ေနတဲ႔ေခတ္။

 အရာရာကုိ မွန္ဘီလူးသံုး အရွိကုိခ်ဲ႔ၿပီး ကုိယ္ရည္ေသြးေနၾကတဲ႔ ေခတ္။

 မသိတာကုိ သိေယာင္ကားလုပ္တာက တစ္မ်ိဳး၊

 သိသင္႔တာကုိ မသိလုပ္လုိက္တာက တစ္ဖံု၊

 လူညီရင္ “ဤ” ကုိ “ကြ်ဲ” လုပ္တတ္ၾကသလို၊

 “ကြ်ဲ” ကိုလဲ “ၾကြက္” ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္ၾကေသးတယ္။

 ေခတ္ႀကီးကုိက ……..

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၃) "

 ေသာၾကာေရ

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ပဲ

ႀကိတ္မွိတ္လြမ္းတတ္ခဲ႔တာ ၾကာလွေပါ႔။

အေျဖမရွိတဲ႔ေမးခြန္းေတြ ေမးခံရတဲ႔အခါတိုင္း

ဘယ္နားထားရမွန္းမသိတဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔

ကုိယ္႔မ်က္ႏွာေပၚ အျပံဳးတစ္ပြင္႔ေတာ႔ အမိအရတင္ေပးထားပါရဲ႔ …

 ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္သိပ္မမ်ားလွပါဘူး

ဒီအျပံဳးေတြ မေလးလံခင္ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးျဖစ္ၾကစို႔ကြယ္ …

တခါတေလ အခ်စ္ေတြ သိပ္ႀကီးလြန္းသြားတဲ႔အခါ

မျမင္ရတတ္ေတာ႔တာ ေမ႔ေနမစိုးလို႔ပါ ….. း)

" ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၂) "

တစ တစနဲ႔
အလြမ္းေတြ ခဏခဏ ပ်ိဳးခ်ေနမိတာ
အခ်ိန္ေတြသာ ေဟာင္းေဟာင္းသြားတယ္
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ခုထိ အေသြးအေရာင္ကုိ မစံုႏိုင္ေသးဘူး။

တေန႔ တေန႔နဲ႔
ေရတြက္ေနမိတာ
ျပကၡဒိန္ေတြသာ တစ္ရြက္ၿပီး တစ္ရြက္ေျပာင္းသြားတယ္
အနာဂတ္ေတြက ခုထိ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္မလာေသးဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ လြမ္းတိုင္း လြမ္းတိုင္း

အတိတ္ေတြကုိ စိတ္ကူးျပစက္နဲ႔ ျပန္ျပန္ရစ္ၾကည္႔မိလား ရစ္ၾကည္႔မိခဲ႔ ….

“I miss you” ဆိုတဲ႔ မက္ေဆ႔ခ်္ေလးတစ္ေစာင္ခ်ထားလား ခ်ထားမိရဲ႔ ….

သူညည္းဖူးတဲ႔ သီခ်င္းအခ်ိဳ႔ နားေထာင္လား နားေထာင္မိရဲ႔ ….

တစ တစနဲ႔ အလြမ္းေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးမွန္းမသိ ယဥ္ပါးခဲ႔ ………

" အစိုး မရေစခ်င္ "

လက္သင္႔ရာ စားေတာ္ေခၚတဲ႔ ေခတ္ထဲ

အမွန္တရားအေၾကာင္း မင္းသိပ္မေျပာနဲ႔

မုိးခါးေရေသာက္သူေတြၾကား

အရူးက မင္းကိုယ္တိုင္ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္။

ငါတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ

မွ်တတယ္ဆိုတဲ႔စကား လွ်ာဖ်ားတင္ရွိတယ္

ထြက္လာတဲ႔ ဥပေဒ

လူေတြကုိကာကြယ္ဖုိ႔လား မင္းေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔လား?

နားလွည္႔ပါးရိုက္ လက္တစ္လံုးျခား

အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု စကားအစံုစံုနဲ႔

ငါတို႔ေတြကို ပတ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ႏွစ္ဆယ္??

လာခဲ႔စမ္းပါ ဘယ္သူတက္တက္

 ျမန္မာျပည္တိုးတက္ဖို႔ အဓိကလုိ႔ ေျပာမိရင္

နင္က တိုင္းျပည္အတြက္ဘာေတြမ်ားလုပ္ေပးဖူးလို႔လဲလို႔

ခနဲ႔တဲ႔တဲ႔ ဂြတိုက္ေျပာမယ္႔သူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး။

တခ်ိဳ႔ တခ်ိဳ႔ေတြက ေခြးေတြလို

ပစ္တဲ႔ဒုတ္ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္

မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလ ဆရာႀကိဳက္ေလပဲဆိုတာ ေမ႔ၾကတယ္။

တာ၀န္ရွိသူနဲ႔ တာ၀န္ယူမႈ

အေျခခံေလာက္မွနားမလည္ပဲ လူၾကားေကာင္းတာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္

မဟုတ္တရုတ္ အစိုးရ

အဲ႔သလိုမ်ားစြပ္စြဲမိရင္ ငါ႔ကုိ ဘာပုဒ္မနဲ႔မ်ား အေရးယူဦးမလဲ?

ၾကယ္ျပာ
ဧၿပီ (၁၀) ရက္၊ ၂၀၁၄
မနက္ ၁၀း၄၇

" ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း လြမ္းတယ္ ….”

ကုိယ္ကသူ႔အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာျပတဲ႔အခါ …

သူက ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲ ပံုရိပ္ေယာင္အျဖစ္အလိုလို၀င္လာတယ္

ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကေတာ႔ အလိုလို ေကြးညြတ္သြားခဲ႔ …..

သူက ကုိယ္႔ကုိ “ကေလးေရ” လို႔ တိုးဖြဖြ ေခၚသတဲ႔လိ ု႔ေျပာျပမိတဲ႔အခါ

သူ႔မ်က္လံုးထဲကအျပံဳးရိပ္ ကုိယ္႔မ်က္လံုးထဲခုန္၀င္

ကုိယ္ကလဲ ခံုခံုမင္မင္နဲ႔ ခပ္ဖြဖြ လိုက္ရြတ္ဆိုမိခဲ႔ ….

ကုိယ္ကသူ႔ကုိ ကန္႔လန္႔တိုက္မိတဲ႔အခါ

သူက ကုိယ္႔ေခါင္းကုိ ခပ္ဆဆ ပုတ္လို႔ ခပ္မာန္မာန္ ၾကည္႔ေတာ႔

ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ျပခဲ႔ ….

ကုိယ္ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ ….

“ပူတူးေရ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ကြဲ႔” လို႔ စိုးရိမ္တႀကီးေျပာေတာ႔

ကုိယ္႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ အျပံဳးတစ္စက္ တြဲရရြဲခုိလို႔ေပါ႔ ….

ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္မင္းကုိ ေျပာရင္း၊ ဆိုရင္း နင္႔နင္႔သည္းသည္း လြမ္းတယ္ …..

ေသာၾကာတမ္းခ်င္း (၁)

လိုလိုလားလားပါပဲ အပိုဆာဒါးေတြ ဘာမွ မပါဘူး။

ေက်ေက်နပ္နပ္ပါပဲ ဟန္ေဆာင္ျခင္းေတြလဲ တစ္ခုမွ မပါဘူး။

ခခယယနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဆိုတာလဲ တစြန္းတစေတာင္မပါဘူး။

ငါ႔ စိတ္ထဲ သိပ္ရွင္းတယ္ …..

လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေပးၿပီးတဲ႔အခါ ရွင္းစရာရွိတာေတြ ရွင္းပစ္လိုက္မယ္။

သံေယာဇဥ္ဆိုတာကုိ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ သိပ္မလုပ္သင္႔ဘူး မဟုတ္လား။

သိပ္ရွင္သန္သြားရင္ ခ်ံဳႏြယ္ေတြလို ရႈပ္ေထြးတတ္တယ္ လို႔ ငါကေျပာေတာ႔

မင္းက “၀တ္ေက်တန္းေက်ပါကြာ” လို႔မ်ား တံဆိပ္ကပ္ခ်င္ေသးလား?