အရင္လိုခ်စ္ဆဲပဲ .....(၁)

ဒီေန႕ စေနပိတ္ရက္ …

မနက္ခင္းက သာယာ၏။ သို႕ေသာ္လည္း ေနေရာင္ျခည္က စူးရွေနသည္။

ျပဴတင္းလိုက္ကာၾကားက တိုး၀င္လာေသာေနေရာင္ျခည္ စူးရွရွေၾကာင္႕ ပိတ္ရက္ကုိ အ၀အိပ္မည္ဟု ႀကံဳး၀ါးထားေသာ အိငယ္ တစ္ေယာက္ အိပ္ယာထက္၌ လြန္႕လူးရင္း ဆက္အိပ္လို႕မရေတာ႕၍ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ထလိုက္ရပါေတာ႕သည္။ ထို႕ေနာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းနဲ႕ ဘာရယ္မဟုတ္ အီးေမးလ္ကုိ စစ္ခ်င္ေနမိတာနဲ႕ပဲ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ဖြင္႕လိုက္ပါေတာ႕တယ္ …

ထို႕ေနာက္ ဂ်ီေမးလ္ကုိ ဖြင္႕လိုက္တဲ႕အခါမွာ ….
“အိုး …. ေက်ာ္႕ဆီကစာပါလား ” အာေမ႗ိတ္သံေလးတစ္ခ်က္ အိငယ္ ပါးစပ္မွ ထြက္သြားေလသည္။

အိငယ္သည္ သူမ မေမွ်ာ္လင္႕ထားတဲ႕ စာတစ္ေစာင္ကုိ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင္႕ ဖြင္႕လိုက္မိပါသည္။

စာေလးက တိုတိုေလးရယ္ပါ … ဒါေပမယ္႕ အိငယ္ရဲ႕ စိတ္အစဥ္ကုိ အတိတ္ဆီသို႕ဖမ္းစားစုပ္ယူသြားပါသည္ ….
“အရင္လို ခ်စ္ဆဲပဲတဲ႕လား ေက်ာ္ …. တကယ္က ငါတို႕ ေ၀းသြားခဲ႕တာ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ႕ ကာလတစ္ခုကုိ ျဖတ္သန္းခဲ႕ၿပီးၿပီေလ …. ”

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေန႕ေလးတစ္ေန႕မွာ ေက်ာ္ ဆိုတဲ႕ေကာင္ေလးနဲ႕ အိငယ္ဆိုတဲ႕ ေကာင္မေလး တို႕စၿပီး မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္။ မိတ္ဆက္ေပးတဲ႕သူငယ္ခ်င္းက

“ ဟဲ႕ … ဒီေကာင္ႀကီးမွာ မမႀကီးရွိတယ္ … ခ်စ္သူသက္တမ္း ၈ ႏွစ္ေတာင္ရွိေနၿပီ .. ၀ါရင္႕အခ်စ္သမားႀကီး” တဲ႕

သူကေတာ႕ ၿပံဳးလို႕သာေနခဲ႕ပါတယ္ … အိငယ္ကေတာ႕ စပ္စုစြာ … “ ဟဲ႕ နင္႕မမႀကီးက ဘယ္မွာလဲ” ဆိုေတာ႕ “ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္သြားေနတယ္” လို႕ နင္က တံုးတိတိပဲေျဖခဲ႕တယ္ေနာ္…

ေနာက္ေတာ႕တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ စကားေတြေျပာရင္း အီးေမးလ္လိပ္စာေတြဖလွယ္ရင္း
ခင္တတ္တဲ႕အိငယ္က “ ဟဲ႕ … ငါ႕ကုိ အြန္လိုင္းေတြ႕ရင္ေခၚေနာ္ … ငါက ဂ်ီေတာ႕ခ္သာ ၀င္ထားတာ … သူငယ္ခ်င္းေတြအြန္လိုင္းတက္လာရင္ ျမင္တာမဟုတ္ဘူး” လို႕ဆိုေတာ႕ ေက်ာ္က
“ေအးပါ …. ငါေခၚမွာေပါ႕” တဲ႕ …..

ေနာက္ပုိင္း ေက်ာ္က သူ႕အလုပ္နဲ႕သူ၊ အိငယ္ကလဲ ကုိယ္႕အလုပ္နဲ႕ကုိယ္ မအားလပ္ၾကေတာ႕ မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ႕ဘူး … ဒါေပမယ္႕ ဂ်ီေတာ႕မွာေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စကားေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာျဖစ္ၾကတယ္ … ပုိၿပီးလဲ ရင္းႏွီးခဲ႕ၾကတယ္ …
မိုးလင္းလို႕အလုပ္ေရာက္တာနဲ႕ အရင္ဆံုးလုပ္ျဖစ္တဲ႕အလုပ္က ေမးလ္စစ္တဲ႕အလုပ္လို႕ေျပာရေလာက္ေအာင္ သူမတို႕ႏွစ္ေယာက္ ခင္မင္မႈ႕ေတြ ထုထည္ႀကီးလာခဲ႕တယ္ ….

အပုိင္း(၂)သို႕ >>