သၾကၤန္အလြမ္း

ျမန္မာ႕ (၁၂)လရာသီပြဲေတာ္ေတြထဲမွာ သႀကၤန္ပြဲေတာ္သည္လဲ က်မ အႏွစ္သက္ဆံုးပြဲေတာ္တစ္ခုပါ။ က်မ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ကတည္းက သႀကၤန္ကိုစြဲလမ္းရင္ခုန္ခဲ႔တာ ခုအခ်ိန္ထိပဲဆုိပါေတာ႔။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြ သႀကၤန္ပြဲေတြမွာ ပါ၀င္မဆင္ႏႊဲျဖစ္သည္႔တိုင္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္သူမ်ားကုိၾကည္႔လို႔ က်မလဲ ၾကည္ႏူးျဖစ္ခဲ႔သည္ခ်ည္းပါ …. သၾကၤန္နီးလို႔ ထီလွည္းေတြကဖြင္႔တဲ႔ သႀကၤန္သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ရင္း ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီး ေက်ာ္ျဖတ္ေနက်ပါ …..

ေဟာ … ခုလဲ က်မခ်စ္တဲ႔သႀကၤန္ပြဲႀကီးနီးကပ္လာျပန္ၿပီ …. သႀကၤန္သီခ်င္းသံေလး တစြန္းတစၾကားႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ You Tube ဒါမွမဟုတ္ ျမန္မာဗြီဒီယို၀ဘ္ဆိုဒ္ေလးေတြထဲေျပးလို႔ သႀကၤန္သီခ်င္းသံေလး၊ သႀကၤန္အေငြ႔အသက္ေလးခံစားရတာကုိက ရင္ခုန္စရာပါ ….

က်မ မူလတန္းအရြယ္တုန္းကဆိုရင္ က်မတို႔ေနတဲ႔ အလံုလမ္းမႀကီးက သိပ္မစည္ကားလွပါဘူး။ မစည္ကားဘူးဆိုတာကုိ သႀကၤန္ကား အျဖတ္အသန္းနည္းျခင္းနဲ႔ က်မတို႔ေတြက တိုင္းတာေလ႔ရွိၾကပါတယ္။ သႀကၤန္ကားေတြက ေအာက္ၾကည္႔ျမင္တိုင္ လမ္းမႀကီးေပၚကေနၿပီး ေရႊတိဂံုဘုရားဘက္ ေထာင္တက္သြားေလ႔ရွိေတာ႔ က်မတို႔ကေလးေတြမွာ သႀကၤန္ကားကုိ ပက္ရတယ္ကုိမရွိသေလာက္ပါ။ အဲ႔ဒီအရြယ္တုန္းက အေမက လမ္းထိပ္ကုိ ေပးမထြက္ခဲ႔ပါဘူး။ ေရဇလားႀကီးထဲကုိ ပိုက္နဲ႔ေရျဖည္႔လို႔ ေရခြက္ေလးပိုက္လို႔ ေရပက္ရမယ္႔သူကုိ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနရင္း ေနကပူလာ၊ အခ်င္းခ်င္းပက္ထားလို႔ စိုေနတဲ႔ အ၀တ္ကလဲ ေသြ႔ရာကေန ပူလာေတာ႔ ေနာက္ဆံုး ကုိယ္႔ကုိကုိယ္ ေလာင္းခ်ခ်င္ေလာင္းခ် ဒါမွမဟုတ္ အခ်င္းခ်င္း ပက္ရင္းနဲ႔ပဲ ေန႔လည္ကုိ နားလိုက္ရတာမ်ားခဲ႔ပါတယ္။ ညေနဆိုရင္ ေနျမန္ျမန္က်ဖုိ႔ အျမန္ဆုေတာင္းရတာ က်မရဲ႔ သႀကၤန္တြင္းအလုပ္ပုိတခုပါ။ အေမက ေနျပင္းေသးရင္ ေရဆင္းမပက္ခိုင္းပါဘူး။

အလယ္တန္းအရြယ္လဲေရာက္ေရာ အိမ္ေရွ႔လမ္းမႀကီးက အနည္းငယ္ စည္ကားစျပဳလာပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လဲ ကိုယ္က ေရပူေဖါင္းနဲ႔ ကားေတြကုိ ပစ္ေပါက္ခ်င္ေတာ႔ လမ္းထိပ္ထြက္ပက္ခ်င္ပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း အေမကေတာ႔ အႏၱရာယ္မ်ားလို႔ဆိုၿပီး ေပးမသြားခဲ႔ျပန္ပါဘူး။ က်မမွာ တညလံုး ေရပူေဖါင္းေတြကုိ ေရပံုးနဲ႔ တပံုးႀကီးအျပည္႔ ထိုင္လုပ္ထားၿပီး မသြားရဆိုတဲ႔ တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ေအာက္မွာ မ်က္ရည္တေပါက္ေပါက္က်ရင္း ကတၱရာလမ္းမႀကီးကုိပဲ မဲၿပီး ပူေဖါင္းေတြနဲ႔ပစ္ပစ္ေပါက္ခဲ႔ဖူးတယ္။

အဲ႔ဒီအလယ္တန္းအရြယ္မွာပဲ သႀကၤန္ေရာက္တိုင္း အလုပ္ေနာက္တခုပုိလာတာက ဘီယာဘူးခြံကုိ ဖင္ျပတ္ေအာင္ သံမံတလင္းနဲ႔တိုက္ၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္ေလ႔က်င္႔ျခင္းပါ။ အေမမသိေအာင္ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သႀကၤန္မတိုင္ခင္ (၂)လေလာက္အလိုကတည္းက ေရခ်ိဳးတိုင္း ခြက္ေစာင္းခုတ္က်င္႔ပါတယ္။ သူမ်ားအသားနာဖို႔အတြက္ တပင္တပန္းနဲ႔ က်ိဳးစားခဲ႔ျခင္းပါ။ ခြက္ေစာင္းခုတ္က်င္႔ျခင္းရဲ႔ေနာက္ထပ္ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုရွိပါေသးတယ္။ အဲ႔ဒါက မွန္အလံုပိတ္ထားတဲ႔ ကားေတြကုိ မုန္းတီးျခင္းပါ …. အဲ႔လိုကားေတြလာၿပီးဆိုရင္ အေယာက္(၂၀)ေလာက္ရွိတဲ႔ ကေလးတစ္သိုက္က ကားေနာက္ေဘာ္ဒီကုိ ခြက္ေစာင္း၀ိုင္းခုတ္ၾကပါတယ္။ လူမပက္ရေတာ႔ ကားကို ခြက္ေစာင္းခုတ္တယ္ကြာလို႔ ေျပာေျပာၿပီး ခပ္ဆိုးဆိုးနည္းနဲ႔ေရပက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္ …. ကုိယ္ခြက္ေစာင္းခုတ္လို႔ မနာဘူးေျပာရင္ ကုိယ္႔ကုိအသံုးမက်ဘူးလို႔ဆုိလုိက္သလို တလြဲဆံပင္ေကာင္းခဲ႔ပါေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လက္ေစာင္းထက္တဲ႔ ခြက္ေစာင္းသမား ၾကယ္ျပာ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္တိုင္ခြက္ေစာင္းခုတ္ျခင္းခံလိုက္ရေတာ႔မွ မသက္မသာ ေက်ာတျခမ္းေအာင္႔သြားၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္ျခင္းမွ သူ႔အလိုလိုရပ္တန္႔ခဲ႔ပါတယ္။ ကုိယ္႔ကုိထိေတာ႔မွ နာတတ္တဲ႔ လူ႔သဘာ၀ေလးကုိ သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။

က်မ ၇တန္းႏွစ္ေလာက္တုန္းက က်မအစ္မ၀မ္းကြဲ မိသားစုနဲ႔ ျမိဳ႔ထဲက အသိအိမ္တစ္အိမ္မွာ ရွိေနခဲ႔တယ္။ အဲ႔ဒီအိမ္ကေန လမ္းမေပၚကုိ ျမင္ရတယ္။ လမ္းထိပ္မွာက ေမြးျမဴေရးနဲ႔ေရလုပ္ငန္းက မန္းဒတ္အႀကီးႀကီးတစ္ခုထိုးထားတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြပါေတာ႔ လူေတြ စည္လိုုက္တာမွအရမ္းပါပဲ … ၾကည္႔ေနတုန္း လူေတြအလြန္မ်ားတဲ႔ ဟိုင္းလတ္အမိုးဖြင္႔ကားတစ္စီး ေရပက္စင္ျမင္႔ေရွ႔မွာရပ္လုိက္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြမူးေနၾကပံုပါ … ကားကုိမကိုင္ထားပဲ ကၾကပါတယ္ ….. အဲ႔ဒီမွာ ကားကရုတ္ရက္ေဆာင္႔ထြက္လိုက္ေတာ႔ မကုိင္ထားတဲ႔သူေတြအကုန္ေနာက္ယိုင္ကုန္ပါၿပီး ကားေနာက္ဆံုးက မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ႔လူေတြရဲ႔ေခါင္းေတြက ကတၱရာလမ္းမေပၚ ဒရြတ္တိုက္နဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းထိပါသြားၾကတယ္ …. ေသြးေတြျမင္မေကာင္းဘူး … က်မ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အႏၱရာယ္ကင္းေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။

အထက္တန္းအရြယ္လဲေရာက္ေရာ ညင္ညင္သာသာနည္းနဲ႔ပဲ ေရပက္ခ်င္ေတာ႔တယ္။ ကိုယ္ပက္ခ်င္တဲ႔သူကို ေရအမ်ားႀကီးစိုသြားေအာင္ ခြက္အႀကီးႀကီးနဲ႔ ေသခ်ာ က်က် နန ပက္ခ်င္ေတာ႔တာပါပဲ …. ဒါေပမယ္႔ ညစ္က်ယ္က်ယ္စိတ္ေလးကလဲ မေပ်ာက္ေသးေတာ႔ ညေန(၆)နာရီေက်ာ္မပက္ရဆိုတာကုိ ပက္မိလို႔ အဆဲခံရဖူးေသးတယ္ ….

အျဖစ္ကဒီလို ကိုယ္က ကန္ထရိုက္တိုက္(၅)လႊာမွာေနတာေလ။ ၀ရန္တာကုိ ပုဆိုးအျပည္႔ကာၿပီး မီးပါပိတ္ထားတယ္။ ေရခဲေရကုိ ပံုးအျပည္႔နဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိပက္ရမယ္ဆိုတာ ၾကြက္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနတုန္း စံုတြဲတစ္တြဲ ခပ္ေျဖးေျဖးလမ္းေလွ်ာက္လာၾကတယ္… အမ်ိဳးသားက အသက္နည္းနည္းႀကီးပံုရတယ္ … ထိပ္ကလဲ ေျပာင္ေနတယ္ … အမ်ိဳးသမီးက ေတာ႔ နည္းနည္းၾကည္႔ေကာင္းတယ္ … အသက္သိပ္မႀကီးေသးဘူး …. သူတို႔ ၾကည္ႏူးေနတာၾကည္႔ရင္း က်မစိတ္ထဲ စခ်င္လာတယ္ … ခုအခ်ိန္မွာ က်မသာေရပက္ခ်လိုက္ရင္ သူတို႔လန္႔သြားမွာပဲဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ သူမ်ားဒုကၡေရာက္မွာကုိ ဟာသလုပ္ခ်င္တဲ႔ ၾကယ္ျပာတစ္ေယာက္ ၀ရန္တာကေန ေရကို ပက္ခ်လိုက္ၿပီး ထိုင္ခ်ၿပီးပုန္းေနလိုက္တယ္ … ၿပီးေတာ႔ ပုဆိုးၾကားကေနေခ်ာင္းၾကည္႔တာေပါ႔ … ေရခဲေရက ေျပာင္ေနတဲ႔ ငယ္ထိပ္ေပၚက်ေတာ႔ လန္႔သြားတယ္ထင္ပါရဲ႔ … စူးကနဲလည္းျဖစ္သြားမယ္ထင္ပါရဲ႔ ဆက္ကနဲ ခုန္လုိက္သလိုျဖစ္သြားတယ္ …. က်မပါးစပ္ပိတ္ၿပီး တခြိခြိျဖစ္ေနတုန္း တိုက္ေတြေပၚ လွည္႔ပတ္ၾကည္႔ၿပီး ေအာ္ဆဲေတာ႔တာကိုး …. သူကဆဲေလ က်မကရယ္ေလနဲ႔ … က်မအေတာ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ဖူးတယ္ … တကယ္က သူမ်ားဒုကၡေရာက္တာကုိ ရယ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ မေကာင္းတဲ႔စိတ္ကေလးကုိ မရွက္တတ္ခဲ႔တာပါ …..

က်မကုိးတန္းႏွစ္မွာ အိမ္ကေရပက္ခံထြက္ဖုိ႔ လိုက္ပုိ႔ေပးတယ္။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ရယ္ ႀကီးေတာ္ ေမာင္ဘြားေတြရယ္နဲ႔သြားရေတာ႔ လံုျခံဳမႈရွိတယ္ေလ။ ဒီအခါမွာ သႀကၤန္ရဲ႔ရသေလးေတြကုိ ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးလုပ္တဲ႔သူေတြကုိ ေတြ႔ရတယ္။ မွတ္မိေနတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြထဲက တခုက ႏွမသားခ်င္းမစာနာတဲ႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ က်မတို႔ကားက ကမၻာေအးဘုရားလမ္းေပၚမွာ လမ္းပိတ္မိေနတဲ႔အခ်ိန္ က်မလဲ ဟိုၾကည္႔ ဒီၾကည္႔နဲ႔ေပါ႔ … အဲ႔ဒီမွာ အပ်ိဳရြယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ စတီးခ်ိဳင္႔ေလးတစ္လံုးကုိင္ၿပီး လူေတြနဲ႔ တတ္ႏိုင္သမွ် အနားမကပ္ေအာင္ သြက္သြက္ ေလွ်ာက္လာေနတယ္။ သူ႔၀တ္ပံုစားပံုနဲ႔ ခပ္ကုပ္ကုပ္အမူအရာေလးအရ အိမ္အကူ ေကာင္မေလးလို႔ က်မထင္ပါတယ္။ သူေလွ်ာက္လာတုန္းမွာ သႀကၤန္ကားတစ္စင္းေပၚက မူးေနတဲ႔ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ေနာက္ကေန တစ္လွမ္းျခင္းလိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး ေကာင္မေလးတင္ပါးကို လက္နဲ႔လိုက္ပုတ္ပါတယ္။ ေကာင္မေလး က အရွိန္ျမွင္႔ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ သူက ခပ္သြက္သြက္လုိက္ပုတ္ပါတယ္။ သူကေတာ႔ သူလုပ္ရဲတယ္ သူ႔ကုိယ္သူ ဟီးရိုးဆိုတဲ႔ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ပါ။ က်မေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ရြံရွာမိပါတယ္။ က်မ ေမာင္ေလးေတြ၊ အစ္ကုိေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္၊ ႏွမသားခ်င္းစာနာစိတ္ေလးေတြရွိပါေစလို႔ က်မ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အင္းယားလမ္းထဲမွာပါ ... အင္းယားလမ္းထဲက ေကာင္မေလးေတြ ေဟာ႔လို႔၊ ေခ်ာၾကလို႔ လမ္းဘယ္ေလာက္ပိတ္ၾကသလဲဆိုတာ ရန္ကုန္သႀကၤန္ဆင္ႏႊဲဖုူးသူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႔မွာ မန္းဒတ္ထုိးထားတယ္ ….. မန္းဒတ္ေပၚကေန ကားဆင္၀င္ရဲ႔အမိုးကို ေလွွကားေလးေထာင္ထားတယ္ … ဆင္၀င္အမိုးေပၚမွာ ကက္ဆက္ တစ္လံုးက သီခ်င္းအျမဴးစားေတြဖြင္႔လို႔ေပါ႔ ….. မိန္းကေလး လွလွေလးတစ္ေယာက္ … စကပ္နီရဲရဲ တိုတုိ ကားကားေလးကုိ၀တ္ထားတယ္ …. တိုတာမွ ေပါင္ရင္းကုိ ေရာက္ခါနီးေလာက္တုိပါတယ္ …. သူက ေလွကားေပၚကုိ တက္ၿပီး မမွီမကမ္းနဲ႔ ကုိယ္ကုိအသာညႊတ္ၿပီးကက္ဆက္ေခြေျပာင္းထည္႔ပါတယ္ ….. ခါးေလးနည္းနည္းညႊတ္ရၿပီဆိုမွေတာ႔ သူ႔ပံုစံဘယ္လိုျဖစ္ေနမလဲဆိုတာ ျမင္ၾကည္႔လို႔ရပါတယ္ … ေအာက္က ကုိကုိကာလသားေတြျမဴးကုန္တာေပါ႔ …. ေအာ္ၾက ဟစ္ၾကေပါ႔ …. က်မစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္ … ေကာင္မေလးရယ္ ရုပ္ကေလးကေခ်ာေခ်ာေလးနဲ႔ကုိုယ္႔အရွက္ ကုိယ္႔သိကၡာမွ မငဲ႔ညွာေလျခင္းရယ္လို႔ပါ … က်မ ညီမေလးေတြ မလိုအပ္ေသာ ေဖာ္ျပျခင္းမ်ား မလုပ္မိၾကပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ….

က်မ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းကစလို႔ သႀကၤန္ဆိုရင္ က်မ မလည္ျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး …. ေရလည္းမပက္ျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး …. သူတို႔ကုိ ၀ရန္တာကထိုင္ၾကည္႔ရင္းပဲ သႀကၤန္ေတြကုိ ျဖတ္သန္းခဲ႔တာမ်ားပါတယ္ ….

ဒီ႔ေနာက္ပိုင္း အလုပ္၀င္တဲ႔ ႏွစ္ေတြက်ေတာ႔ က်မအတြက္ သႀကၤန္အဆန္းတစ္ခုကုိ ရင္ခုန္ရျပန္ေရာ … အြန္လိုင္းသႀကၤန္တဲ႔ …. ဂ်ီေတာ႔ခ္ထဲကေန … ဖုိရမ္ထဲကေန … ကိုယ္မျမင္ဖူးတဲ႔သူေတြ … ကုိယ္ခင္မင္ႏွစ္လိုတဲ႔သူေတြကုိ … ဦးဦးဖ်ားဖ်ား သႀကၤန္ေရပက္ရင္း အြန္လိုင္းသႀကၤန္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ဖူူးတယ္ ….

ဒီႏွစ္လဲ က်မခင္မင္ေသာ ခ်စ္ေသာ ဘေလာ႔ဂါသူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ ေရပက္ဖုိ႔အခ်ိန္ကုိေစာင္႔ေမွ်ာ္ရင္း …..

~~~ ျမဴးၾကြတဲ႔ ေတးသံ ပ်ံ႔လြင္႔လို႔ေန ကူးေျပာင္းစ တန္းခူးေႏြမွာ … တစ္ေယာက္တစ္လက္မုိ႔လွမ္းကာ ျဖန္းပက္ၾကစဥ္ … ပိေတာက္ဖူးေလးေတြပန္ဆင္ထားသူေရ … ေခါင္းေလးေမာ႔လို႔ ပိေတာက္ဖူးေလးေတြ ပန္ဆင္ထားသူေရ ….ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္တီးမႈတ္ၾကတဲ႔ပြဲမွာ … ငိုေနရွာတယ္ပန္းပိေတာက္ဖူးေတြရယ္ … ရာသီအခ်ိန္မွီ လွမ္းပြင္႔ခဲ႔တဲ႔ပိ္ေတာက္ကုိ ပန္ဆင္ပါရင္ လွသထက္တင္႔မွာမို႔ … မုိးေျပးနဲ႔အေရာက္လာ ပန္းပြင္႔ဖုိ႔ရာ ျမဴးၾကြတဲ႔သႀကၤန္ခါ … လန္းဆန္းတဲ႔ မုိးရယ္ မုိးေျပးေလးရယ္ ပိေတာက္ပန္းပြင္႔ရံု စုိရံုျဖန္းပက္ဦး … ~~~~