" ငါတုိ႔ေခတ္ "

 တိတ္ဆိတ္ျခင္းမွာ ဆူညံသံေတြစြက္လို႔

 ၿငိမ္းေအးသေယာင္ေယာင္နဲ႔ ပူေလာင္ေနတယ္။

 ကပုိကရုိအလွေတြနဲ႔ ၂၁ရာစုထဲမွာ

 တံလ်ပ္ေတြတဖိတ္ဖိတ္လက္ေနတာကုိမွ ရိုးက်ိဳးေနသူေတြက တပံုတပင္။

 အစစ္အမွန္ဆိုတာ ေခတ္ရဲ႔ေတာင္းဆိုမႈအရ

 Demand အရမ္းနည္းသြားတဲ႔ တန္ဘိုးရွိတဲ႔အရာ။

 သူလို ကုိယ္လိုေတြနဲ႔ ကုိယ္႔ကိုကုိယ္ ေၾကးတက္ေနသေယာင္ေယာင္

 အတုေတြက အစစ္ေတြကုိ ျပန္လွည္႔ျဖားတယ္။

 မီလာတဲ႔ေခတ္ႀကီးထဲ မမီ မီေအာင္လိုက္ရင္း

 အတံုးအရံုးနဲ႔ က်ဆံုးေနတာက ကုိယ္က်င္႔တရားေတြ။

 ကုန္းရုန္းၾကံဳးထေနရတာက ေမတၱာတရားေတြ။

 ေခတ္ရဲ႔သားေကာင္ပဲ ဆိုဆို၊ စနစ္ရဲ႔ ဆိုးက်ိဳးပဲ ေျပာေျပာ

 ေသခ်ာတာက စိတ္ဓါတ္ေတြ အပုိင္းပုိင္း အက်ိဳးက်ိဳး

 ခ်ိနဲ႔နဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြက

 အငတ္ေတာထဲ ေမ်ာလာတဲ႔ ထမင္းတစ္ေစ႔လို

 ေတာက္ေတာက္ပပ ျဖစ္ခြင္႔မရရွာဘူး။

 ဒီလိုနဲ႔ပဲ မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ ………