၂၄ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈ (၃၀ ႏွစ္ျပည္႕ေမြးေန႕)

ဒီေန႕ ကြ်န္မေမြးေန႕ေပါ႕ ….. မေန႕ကတည္းက ကြ်န္မ ဘေလာ႕မွာ ေမြးေန႕အတြက္ အမွတ္တရ ပို႕စ္တစ္ခုခုတင္မယ္လို႕ စဥ္းစားထားမိတယ္ … ဒါေပမယ္႕ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတာ မေန႕က မအိပ္ခင္ထိပဲ … ဒီမနက္ အိပ္ယာကထထခ်င္း ေရးခ်င္တဲ႕ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ေခါင္းထဲတန္း၀င္လာသလို ကြ်န္မအလုပ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္ေလးတစ္ခုကုိလဲေတြးေနမိတဲ႕ အခိုက္မွာ ကြ်န္မဖုန္းေလး အသံျမည္လာတယ္ … ကြ်န္မ အေဖနဲ႕အေမေပါ႕ …. ကြ်န္မ ေမြးေန႕ကုိ သူတို႕ အမွတ္တရ သတိတရနဲ႕ လွမ္းဆက္ၾကတာ မိုးလင္းကတည္းကပဲတဲ႕ .. ကြ်န္မကလဲ ဖုန္းကုိပိတ္ၿပီးအိပ္မိတယ္ …

ကြ်န္မ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ဘာေျပာလို႕ေျပာရမွန္းမသိ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ “ဟုတ္၊ ဟုတ္” ပဲလုပ္ေနျဖစ္ေတာ႕တယ္ .. ၿပီးေတာ႕ သူတို႕ ဖုန္းခ်သြားၾကတယ္ …
အဲ႕ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္မစိတ္ထဲ ၀မ္းသာ၊၀မ္းနည္းခံစားခ်က္ႏွစ္ခုတစ္ျပိဳင္တည္းျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိလိုက္တယ္ …၀မ္းသာတာက သူတို႕ကြ်န္မကုိ ဂရုစိုက္လြန္းလို႕၊ ၀မ္းနည္းမိတာက ကြ်န္မ မထံုတက္ေတးနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႕ အသံေလးနဲ႕ေတာင္ စကားျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ႕လို႕ပါ ….

တဆက္တည္း ေလာကႀကီးမွာ ကြ်န္မအေပၚကြ်န္မမိဘေလာက္ ဘယ္သူမွမေကာင္းႏိုင္ဘူးဆိုတာလဲ ပုိသိလာတယ္ … ဒါနဲ႕မ်ား ဘာလို႕ အပူရွာခ်င္မိပါလိမ္႕လို႕လဲ ေတြးမိသြားတယ္ ….
ၿပီးေတာ႕ ကြ်န္မအလုပ္ခ်င္ဆံုးအလုပ္တစ္ခုကုိလုပ္ဖို႕ ကြ်န္မအေဖဆီ႕ ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္တယ္ …

“ေဖၿကီး နဲ႕ ေမၾကီး …. သမီးေမြးေန႕မွာ သမီးပထမဆံုးလုပ္ခ်င္တာက ေဖနဲ႕ေမကုိ ကန္ေတာ႕ခ်င္တာပါပဲ” လို႕ကြ်န္မ စိတ္အားထက္သန္စြာေျပာမိတယ္ … ေဖနဲ႕ေမက သာဓုေခၚရင္း ေက်နပ္ေနတဲ႕ အသံကုိ ကြ်န္မခံစားလို႕ရတယ္ … ကြ်န္မ မ်က္ႏွာမွာလဲအၿပံဳးေတြနဲ႕ေပါ႕ …

ေဖႀကီးနဲ႕ေမႀကီးေရ …. သမီးေမြးေန႕မွာ ေဖတို႕ကို အေ၀းတစ္ေနရာကေနပဲ လွမ္းကန္ေတာ႕ပါရေစ …
ရင္ထဲက လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲနဲ႕ပါ …. သမီးဘ၀မွာ ခုခ်ိန္ထိ မိဘသည္ ပထမ၊ မိဘသည္ ဒုတိယ၊ မိဘသည္ တတိယပါ … ဘယ္ေတာ႕မွေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာမဟုတ္တဲ႕ ဒီစိတ္ဓာတ္ေလးကုိ ေမြးကတည္းက သမီးရင္ထဲမွာ ပါလာေစတဲ႕အတြက္လဲ ေဖတို႕ကုိ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ …
သမီးေလ ေဖနဲ႕ေမကို လုပ္ေကြ်းႏိုင္စြမ္းရွိသေရြ႕လုပ္ေကြ်းခ်င္ပါေသးတယ္ … အဲ႕လိုလုပ္ေကြ်းခြင္႕ရလို႕လဲ အတိုင္းမသိ ၾကည္ႏူး ေက်နပ္မိပါတယ္ ….

ေဖနဲ႕ေမ … သမီးကုိ ေက်းဇူးဆက္ခြင္႕ အၾကာႀကီးေပးပါဦးေနာ္ ….
သမီးေလ ေဖနဲ႕ေမ ကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္ ….

ခ်စ္သမီး