Tuesday, September 9, 2014

" အိမ္လြမ္းနာ "

အထီးက်န္မႈဆိုတာ
အိမ္ေ၀းေတြအတြက္ အနီးကပ္ဆံုးအေဖာ္၊
တိတိပပ ေျပာရရင္
ခြဲထားခဲ႔လို႔မရတဲ႔ ႏွစ္ကုိယ္႔တစ္စိတ္။


ေအာင္ျမင္မႈေတြထြန္ယက္ဖို႔
မိသားစုဆိုတဲ႔ရစ္သမ္တစ္ခုက ခြဲထြက္
ကုိယ္႔သံပါတ္နဲ႔ကုိယ္ လည္ပတ္ၾကတဲ႔အခါ
စိတ္ဓါတ္နာဖ်ားမႈေတြက ဒုနဲ႔ေဒး။


အခါခါလဲျပိဳက်တိုင္း၊
အခါခါ ျပန္တည္႔မတ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကုိယ္႔လမ္းကုိယ္ထိန္းမတ္ခဲ႔ရေပါင္း
အေၾကာင္းေတြကလည္း မနည္းမေနာပဲ။


သာသာယာယာပါပဲ
လစာထုတ္ခ်ိန္၊ မိဘကုိေၾကြးေဟာင္းဆပ္ခ်ိန္
ဒီတစ္ခ်က္နဲ႔တင္ စိတ္ဓါတ္ေတြ အားျပည္႔
နာဖ်ားမႈေတြ ေ၀းလြင္႔။


တစ္ခုလိုခ်င္ တစ္ခုစြန္႔လႊတ္ရသတဲ႔
ေငြေၾကးနဲ႔ အိမ္လြမ္းနာ
ထပ္တူက်ေနတာ ရင္အနာရဆံုးပဲ
လြမ္းဖူးသူေတြသာ သိလိမ္႔မယ္။


လူတစ္ကုိယ္ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမို႔
ဘယ္သူက ရိုက္ၿပီး အတင္းေ၀းခိုင္းေနလဲလို႔
ခနဲ႔တဲ႔တဲ႔ ေမးခြန္းမ်ိဳး
တဆိတ္…… မေမးလိုက္ပါနဲ႔။


ကိုယ္႔အတြက္ ေရမၾကည္၊ ျမက္မႏုေတာ႔တဲ႔အခါ
ေတာ္ရာေတြေရႊ႔ရင္း
သူေကာင္းျဖစ္သြားသူေတြ ရွိသလို
ေသခ်င္လို႔ ေတာေျပာင္းသြားတဲ႔ က်ားေတြလဲရွိရဲ႔။


ေျခာက္ကပ္ကပ္ ထမင္း၀ိုင္းနဲ႔ ေအးစက္စက္ေမြ႔ရာ၊
ေသသြားတဲ႔အျပံဳးေတြနဲ႔ ခဲသြားတဲ႔ ေမတၱာတရားေတြ
အပုိင္စားရထားတဲ႔ က်မတို႔အိမ္ေ၀းေတြ
အိမ္ျပန္ခ်ိန္အတြက္ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္လိုမလဲ ေရတြက္ရင္း
တစ္ေန႔ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ ………..


4 Comments:

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အထီးက်န္တယ္ဆုိတဲ႔စကားလုံးက
ကုိယ္႔အတြက္ ရုိးအီလုိ႔ေနျပီညီမေလးေရ
...............

ကိုယ္႔အတြက္ ေရမၾကည္၊ ျမက္မႏုေတာ႔တဲ႔အခါ
ေတာ္ရာေတြေရႊ႔ရင္း
သူေကာင္းျဖစ္သြားသူေတြ ရွိသလို
ေသခ်င္လို႔ ေတာေျပာင္းသြားတဲ႔ က်ားေတြလဲရွိရဲ႔။
ကုိယ္႔မ်ားေစာင္းေျပာေနသလားကြယ္။

Aunty Tint said...

အထီးက်န္သူတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားကေန ယိုဖိတ္လာတဲ့ စာစုေလးေတြ ခံစားၿပီးဖတ္သြားတယ္ ၾကယ္ျပာေရ...

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ညီမ
အိမ္လြမ္းေနၿပီလား။ လြမ္းလြန္းရင္ ဘကုုန္းရြာကုုိ မၾကာမၾကာလာခဲ့ အနည္းဆုုံးေတာ့ အထီးမက်န္ေတာ့ဘူးေပါ့။ း)

Welcome said...

Nice POME ..