Wednesday, September 23, 2009

ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ေလး

ျမေရၾကည္ စိမ္႔စမ္းနဲ႔
စိမ္းဆတ္ဆတ္ေတာတန္းသြယ္
ျမဴခိုးထ ရႈမ၀တဲ႔ျမင္ကြင္း
ၾကည္႔ေလရာ မ်က္စိေအးလို႔
တမ္းတတ လြမ္းရေအာင္ကလဲ
ေက်ာေျပာင္ေျပာင္ ကတၱရာေမွာင္ေမွာင္နဲ႔သာ
က်င္႔သားရေနတဲ႔ ကြ်န္မကေတာ႔ ရန္ကုန္သူေပါ႔ …

ကြ်န္မတို႔ၿမိဳ႔မွာ
မျမင္ရတဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားေတြရွိတယ္
အသံုးမ၀င္ေတာ႔တဲ႔ အမွန္တရားေတြရွိတယ္
ေခါက္သိမ္းထားတဲ႔ သမာသမတ္က်မႈေတြရွိတယ္
ရြာမက်ႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ မ်က္ရည္မိုးေပါက္ေတြရွိတယ္
ဗူးအႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ထည္႔သိမ္းထားတဲ႔
သိကၡာခပ္ေသးေသးေတြရွိတယ္ …

ကြ်န္မတို႔ျမိဳ႔မွာ
မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတတ္တဲ႔ ဓေလ႔စရိုက္ေတြရွိတယ္
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ႔ အႏိုင္က်င္႔ျခင္းေတြရွိတယ္
လည္ရင္လည္သလို လုပ္စားၾကတဲ႔
ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္သူေတြရွိသလို
သူခိုးလက္က သူ၀ွက္လုတာေတြလဲ ဒုနဲ႔ေဒး

ကြ်န္မတို႔ၿမိဳ႔မွာ
ကိရိယာစံုလင္တဲ႔ ေဆးခန္းႀကီးေတြရွိတယ္
ကြ်မ္းက်င္တဲ႔ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြရွိတယ္
၀န္ေဆာင္မႈေတြဆိုတာကလဲ ေပါမွေပါ
ေစတနာကေတာ႔ အသျပာမရွိရင္ နတၳိပဲ

ကြ်န္မတို႔ျမိဳ႔မွာ
ထူးခ်ြန္တိုးတက္ခ်င္တဲ႔လူငယ္ေတြရွိတယ္
သူတို႔ေတြထိုင္ဖုိ႔ လကၻက္ရည္ဆိုင္ေတြလည္းရွိတယ္ …
အလုပ္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးဖို႔ ဘီယာဆိုင္ေတြလဲရွိတယ္ …
မိန္းကေလးအခ်ိဳ႔ အလုပ္မရွားဖို႔
စင္တင္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြေတာင္ပါလိုက္ေသးရဲ႔ ….

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္မကေတာ႔
ျမိဳ႔ေလးကုိခ်စ္တုန္း သံေယာဇဥ္ျဖစ္တုန္း
ခြဲခြာခ်င္သူေတြနဲ႔ဆံုတိုင္း ျမဳိ႔ေလးကုိယ္စား
ႏွေျမာတသတုန္း ……