Wednesday, February 25, 2009

ကိုကိုႀကီး


က်ဳပ္နာမည္ လွ၀င္း … လူပ်ိဳႀကီး ေမာင္လွ၀င္းေပါ႕ … က်ဳပ္ကတစ္ဦးတည္းေသာသား …... က်ဳပ္ညီ၊ညီမတစ္၀မ္းကြဲေတြကေတာ႔ က်ဳပ္ကို “ကိုကုိႀကီး” လို႔ေခၚၾကတယ္ … ေခၚဆိုက်ဳပ္ကတစ္၀မ္းကြဲေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ အႀကီးဆံုးပဲေလ ….က်ဳပ္ကုိ လူေတြက နဲနဲလြတ္ေနတယ္လုိ႔ေျပာၾကတယ္ …… က်ဳပ္ကုိယ္က်ဳပ္ေတာ႔ အေကာင္းထင္တာပဲ …ၾကည္႔ေလ … က်ဳပ္က အစိုးရရံုးတစ္ရံုးမွာ စာေရးအလုပ္လုပ္ေနတာ … က်ဳပ္သာလြတ္ေနၾကည္႔ပါလား … က်ဳပ္ကုိ အလုပ္ခန္႔မလား … ေ၀းပါေသးတယ္ေလ ….အဲ႔ဒီေတာ႔ လူေတြက ဘာေျပာတယ္မွတ္သလဲ “ယဥ္ယဥ္ေလး မို႔လို႔ပါကြာ” တဲ႔ … တတ္လဲ တတ္ႏိုင္ၾကပါေပ႔ ….

က်ဳပ္အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္ … က်ဳပ္မွာ မုဆိုးမ အေမႀကီးရွိတယ္ …က်ဳပ္က ဗုဒၶဟူးသား၊ အေမက စေနသမီး …. က်ဳပ္အေမက အေမြရထားတဲ႔ တိုက္ခန္းေလး လူငွားတင္ထားေတာ႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္စာ မပူရဘူးေလ .. ဒါကုိ ပတ္၀န္းက်င္က ဘာေျပာတယ္မွတ္သလဲ “စေန၊ဗုဒၶဟူးမို႔ ရူးတာေတာင္မဆင္းရဲတာ” တဲ႔ေလ ..

တကယ္ေျပာတာပါ က်ဳပ္က လူေကာင္းဗ် ….. တခါတေလ စိတ္ထဲရွိတာေလးပဲလုပ္တတ္တာပါ …. ဟိုတစ္ေန႔ကအေၾကာင္းေျပာျပဦးမယ္ ….က်ဳပ္အလုပ္ကျပန္လာေတာ႔ ကားမစီးခ်င္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္တယ္ … ကန္ေတာ္ႀကီးဘက္ကုိ ပတ္ၿပီးျပန္တာဗ် … ရႈခင္းေလးလဲေကာင္း၊ ေလေကာင္းေလသန္႔လဲရ … က်ဳပ္အေတြးနဲ႔က်ဳပ္အဟုတ္ဗ် …..ကန္ႀကီးေဘးေရာက္ေတာ႔ က်ဳပ္စိတ္ထဲ ေရထဲဆင္းစိမ္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ … ဒါနဲ႔က်ဳပ္လဲ ၀တ္ထားတဲ႔ ပုဆိုးရယ္၊ အက်ၤ ီရယ္ကို ခြ်တ္ၿပီး က်ဳပ္ရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးထဲထည္႔ ထမင္းဗူးေလးေဘးခ်ၿပီး ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ေရထဲဆင္းပါေရာလား … ေနလို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ေအးေနတာပဲ …. ေရစိမ္လို႔၀ေတာ႔ ကမ္းေပၚျပန္တက္လာတာေပါ႔ ….. က်ဳပ္ခ်ထားခဲ႔တဲ႔ ပစၥည္းေတြတစ္ခုမွမရွိေတာ႔ဘူးဗ် … တစ္ေကာင္ေကာင္ေျဖာင္သြားတာေနမယ္ … ဒါေပမယ္႔ ကိစၥမရွိပါဘူးေလ … က်ဳပ္ပဲသိတယ္မဟုတ္လား …. အဲ႔ဒီနားရွိတဲ႔အပင္ေတြက အရြက္ခပ္ႀကီးႀကီးေတြေရြးၿပီး ေတြ႔ရာႀကိဳးနဲ႔သီ … ခါးမွာပတ္ၿပီးျပန္တာေပါ႕ …. လူေတြက က်ဳပ္ကုိ၀ိုင္းႀကည္႔ၿပီး တီးတိုးေျပာၾကတယ္ … ရယ္ေမာၾကတယ္ … က်ဳပ္သိပါတယ္ “ဒီလူ အရူးေနမယ္” လို႔ေျပာေနၾကတာေနမွာေပါ႕ … က်ဳပ္က လူျမင္ေကာင္းေအာင္လဲ လုပ္လာရေသးတယ္ …. လူေတြ လူေတြ ခက္တယ္ဗ်ာ ….. အဲ႔ဒါေၾကာင္႔ က်ဳပ္လူေတြကိုၾကည္႔မရတာဗ် ….
အားေန သူမ်ားကိစၥပဲစိတ္၀င္စားေနၾကတယ္ ….

ေနာက္တစ္ရက္က်ေတာ႔လဲ ထမင္းစားတာ ဟင္းခ်ိဳမပါလို႔ အေမ႔ကုိဂ်ီက်ၿပီး ပန္းကန္ထဲေရေတြေလာင္းထည္႔ၿပီးစားမိပါတယ္ … အေမၾကည္႔ပံုက တစ္မ်ိဳးဗ် ….က်ဳပ္အေမ က်ဳပ္ကုိအဲ႔လိုတခါမွမၾကည္႔ဖူးဘူး ဗ်ာ …. အေမ႔မ်က္လံုးထဲက အရိပ္ေတြႀကည္႔ၿပီး က်ဳပ္စိတ္မေကာင္းေတာင္နည္းနည္းျဖစ္သြားၿပီ …. အေမကပါ က်ဳပ္ကို အရူးလို႔ ထင္ေနၿပီလားဗ်ာ …..

ဒီေန႔ က်ဳပ္စိတ္ေတြအရမ္းရႈပ္ေနတယ္ … အလုပ္မွာလဲ လူႀကီးက ေငါက္တာခံရေသးတယ္ … အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔လဲ အက်ၤ ီ၀တ္ႀကီးနဲ႔ေရခ်ိဳးလို႔ဆိုၿပီး အေမက ထပ္ဆူေသးတယ္ … စိတ္ရႈပ္တယ္ဗ်ာ … က်ဳပ္စိတ္ေတြအရမ္းတုိလာၿပီ … က်ဳပ္အထက္လူႀကီးကုိလဲ မေက်နပ္ဘူးဗ်ာ … က်ဳပ္စိတ္ေတြကုိထြက္ေပါက္ေပးခ်င္တယ္ …. က်ဳပ္ တံခါးနားကုိ ေျပးသြားၿပီး သံပန္းတံခါးကုိ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနေအာင္ ဆြဲခါရမ္းေနမိတယ္ … မရေသးဘူး … စိတ္မေျပေသးဘူး … က်ဳပ္ ၀ရန္တာကုိ ထြက္လိုက္တယ္ …. က်ဳပ္ပါးစပ္ကေလ ဖရုႆ၀ါစာေတြ အက်ယ္ႀကီးပဲ ….. ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆိုပစ္လုိက္တယ္ …. က်ဳပ္ေနသာထိုင္သာ နည္းနည္းရွိသြားၿပီ …. အိမ္ထဲျပန္၀င္ၿပီး လွဲလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ …. အလိုက်ဳပ္ရွိေနတဲ႔ ၀ရန္တာကို ေသာ႔ခတ္ထားပါလား …. ၿပီးေတာ႔ ေဆးထိုးအပ္ကိုင္ထားတဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းဆရာ၀န္ …. က်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေလးေတြေရာ ေရာက္ေနပါလား …. ေရာက္ဆို က်ဳပ္တို႕အမ်ိဳးေတြက ကန္ထရိုက္တိုက္ တစ္လံုးမွာ စုေနၾကတာေလ … ဘာေတြလဲ …. က်ဳပ္စိတ္ျပန္ရႈပ္လာျပန္ၿပီ …. ၀ရန္တာတံခါးကို က်ဳပ္ကုိယ္နဲ႔ပစ္တိုက္ပစ္တယ္ …. က်ဳပ္ဦးေလး အငယ္က “ေဟ႔ေရာင္ ဖိုးလွ၀င္း စိတ္ကုိထိန္းကြာ” တဲ႔ … က်ဳပ္ဘာမွမွမျဖစ္တာ သူတို႔လုပ္ပံုလဲၾကည္႔ဦးဗ်ာ … က်ဳပ္ကုိ၀ို္င္းခ်ဳပ္ၾကတယ္ …. ခ်ဳပ္သာခ်ဳပ္ၾကတာ က်ဳပ္အရပ္က ၆ ေပအတိ၊ သူတို႔က က်ဳပ္ ခ်ိဳင္းေလာက္ပဲရွိၾကတာ … က်ဳပ္လဲ အတင္းရုန္းတာေပါ႕ … ဆရာ၀န္ကလဲ ေဆးထိုးအပ္ တကဲကဲနဲ႔ … ထုိးမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ….
...

.....

.........

..............

………………..
က်ဳပ္ အိပ္ယာႏိုးလာၿပီ ….. “အေမေရ .. က်ဳပ္ဗိုက္ဆာၿပီ” ….
ဟင္ … အေမဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ္႔? … က်ဳပ္ေရာ ဘယ္ေရာက္ေနတာပါလိမ္႔? …..
က်ဳပ္ …. က်ဳပ္ ေထာင္ထဲမွာပါလား …. အေမ … အေမေရာ …. က်ဳပ္ေအာ္ဟစ္မိျပန္ၿပီ ….
ဆဲဆိုမိျပန္ၿပီ…. က်ဳပ္ကိုလာတားတဲ႔သူေတြကုိ က်ဳပ္ေဆာင္႔တြန္းပစ္လိုက္တယ္ … က်ဳပ္ကုိ ဘယ္သူမွ လာမထိၾကနဲ႔ဗ်ာ …. အေမ … အေမေရ … က်ဳပ္ကုိ သူတို႔ရိုက္တယ္ဗ်ာ …. က်ဳပ္က ၾကမ္းလြန္းလို႔တဲ႔ေလ …. က်ဳပ္အေကာင္းပါဗ်ာ …
က်ဳပ္ မရူးပါဘူး ….. အေမေရ … က်ဳပ္ကိုျပန္လာေခၚလွည္႔ပါဗ်ာ ……………….

Sunday, February 22, 2009

နားလည္ေပးပါ

ကြ်န္မဘေလာ႔ကုိ အၿမဲဖတ္ေလ႔ရွိတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာတယ္ … စာအသစ္မတင္လို႔တဲ႔ေလ … အသစ္မတင္တာ လာဖတ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ မေလးစားတာတဲ႔ … အဲ႔ဒါနဲ႔ ကြ်န္မက “မဟုတ္ပါဘူးဟယ္ … ဘေလာ႔ဆိုတာ ေရးခ်င္တိုင္းေရးလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး … ဖီလင္လဲလာမွ အားခ်ိန္လဲရွိမွ” လို႔ျပန္ရွင္းျပမိပါတယ္ …

ကြ်န္မလည္းအနည္းဆံုး တစ္ေန႔တစ္ပုိ႔စ္ေတာ႔ တင္ခ်င္တာေပါ႕ … ခုတေလာ ဘေလာ႔လည္ဖတ္လို႔မရေအာင္ကုိ အလုပ္ေတြကမၿပီး … အလုပ္ေၾကြးေတြက တစ္ဘက္၊ စိတ္ညစ္ညဴးမႈေတြကတစ္ဘက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ကသိကေအာင္႔ျဖစ္ေနမိပါတယ္ …
မေန႔ကေတာ႔ အတူေနသူငယ္ခ်င္းရဲ႔ေမြးေန႔အတြက္ အိမ္မွာ နန္းႀကီးသုပ္ လုပ္စားၾကတယ္ … ကြ်န္မတို႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ၄ ေယာက္ရယ္ ႀကီးသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ရယ္ စုၿပီး ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ၾက၊ စကားေတြေျပာၾကနဲ႔ မေန႔ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းခဲ႔ပါတယ္ ..

စီေဘာက္စ္ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာထားတဲ႔ ေနေကာင္းလား၊ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ၊ ပုိ႔စ္အသစ္မတင္ဘူးလား စတာေတြဖတ္မိရင္ စိတ္က စာေရးခ်င္တယ္ … တခုခုေပါ႔ … ဘာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေရးခ်င္တယ္ … ဟူး …. ကြ်န္မတကယ္ကုိ စိတ္ရႈပ္ေနတာပါ …. း(
စိတ္က်ေနတာေတာ႔မဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္ပါရဲ ႕ …. အျမန္ဆံုးအဆင္ေျပသြားပါေစလို႔႔႔ပဲ ဆုေတာင္းရမွာပဲ … ကြ်န္မပို႔စ္ေတြမတင္ျဖစ္ရင္ စိတ္မရွိၾကပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ …

ကြ်န္စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြႀကံဳရင္ေလ ကြ်န္မလိုပဲ စိတ္ဆင္းရဲစရာမ်ိဳး ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြမႀကံဳပါေစနဲ႔လို႔ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေပးျဖစ္တယ္ …

Tuesday, February 17, 2009

သို႔ ... လူႀကီးမ်ား

အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးေပးထားတဲ႔ၾကားက ေနာက္ထပ္အလုပ္ေတြ အလုပ္ေတြထပ္ထပ္လုပ္ခိုင္းတယ္ ...
ဒီအလုပ္မွာက ျမန္မာခ်ည္းပဲ ၉ ေယာက္ရွိတယ္ ... ျမန္မာေတြကုိ အေသခိုင္းတယ္ ... ကုိယ္လုပ္ေပးေလ ပုိခိုင္းေလပဲ ... ဒီေန႔လဲ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ေမးလ္ပို႔ၿပီး Force လုပ္ျပန္တယ္ ... ျပန္ေျပာျပန္ရင္လည္းမႀကိဳက္ ...
ပေရာဂ်က္ကလည္း Dead Line ကေက်ာ္ေနတာမွ ရက္ပိုင္းမဟုတ္ဘူး တစ္ႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ ... ကိုယ္ေရႊျမန္မာေတြ ကံေကာင္းလိုက္ပံုမ်ား လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မန္ေနဂ်ာအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းေနတဲ႔ ဒီအရႈပ္ထုတ္ ပေရာဂ်က္က ကုိယ္ေတြအလုပ္၀င္ခ်ိန္မွပဲ တည္ျမဲေတာ႔တယ္ ... ေရွ႕ကဖားေတြ၊ ငရုတ္သီးေတြ ဖြခဲ႔သမွ် ေခါင္းေပၚလံုးလံုးက်လို႔ မဟုတ္တာျဖစ္ရင္ ျမန္မာေတြ ဆိုတာခ်ည္းဆိုေတာ႔ နည္းနည္းခ်ဥ္လာတာနဲ႕ ဒီကဗ်ာေရးလိုက္တာ ...

“သို႔ ... လူႀကီးမ်ား”

သူတို႔ေတြ ႏွိပ္စက္လိုက္ပံုမ်ား
မဆုတ္သာ မတက္သာနဲ႔
အျဖဴအမည္းေတာင္ မသဲကြဲတဲ႔ဘ၀မွာ
လုပ္သင္႔တာက် မ်က္ႏွာလႊဲ
မလုပ္သင္႔တာက် အားေတြခဲလို႔
လူေတြကုိ ကြန္ျပဴတာအမွတ္နဲ႔
ခိုင္းလိုက္တဲ႔ Multi-tasking ….

ေစ႔ေစ႔ေတြးျပန္ေတာ႔ ေရးေရးေပၚ
ငါတို႔ေတြအေရးမေတာ္ပံုမ်ား
ငံု႔ခံလို႔မ်က္ႏွာရမယ္မထင္နဲ႔
ဆုတ္ျပန္စရာ အေျခအေနနည္းလို႔
ေထာင္းမဟဲ႔ ဆိုတာခ်ည္း ….

အဟုတ္လုပ္ရင္ နာမည္မထြက္
မဟုတ္လုပ္ရင္ေတာ႔ အေသဖဲ႔တဲ႔
လူမ်ိဳးႀကီး စလံုးသားေတြ
ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ျမန္မာေတြကုိ
က်ပ္က်ပ္သာဒီလိုဆက္ဆံ
ေနာင္တစ္ေန႔ေရာက္ခါမွ
“အိုကြယ္ … မွားပါဘိ” လို႔
၀န္ခံကာ ေတာင္းပန္ရမွာ
စိုးေၾကာက္ပါနဲ႔ ………………………..

Monday, February 16, 2009

နတ္၀င္သည္ေဒၚၾကည္

ကြ်န္မက ငယ္ငယ္ကတည္းက ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ကုိ အကုန္ေလွ်ာက္စိတ္၀င္စားတတ္တာေလ …
ကြ်န္မ ႀကီးေဒၚကေျပာတယ္ “ညည္းေအ … ဘယ္ေလာက္မ်ား စပ္စုသလဲဆုိရင္ ေမြးကင္းစ အႏွီးေလးေခါင္းအုပ္ၿပီး ေဆးရံုကဆင္းခါက ရက္သားေလးပဲရွိေသးတယ္ … အိမ္ေရာက္ေတာ႔ … အိုး … ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေခါင္းလည္ေအာင္ လုိက္ၾကည္႔တာ ေခါင္းေပၚအုပ္ထားတဲ႔အႏွီးေလးေတာင္ ေျပက်တယ္” ဆိုပဲ … ႀကီးေဒၚကေျပာတာေနာ္ … ကြ်န္မေတာ႔ မသိဘူးရယ္ … မွတ္လဲမမွတ္မိပါဘူး …. နည္းနည္းေတာ႔အပုိေျပာသလားထင္မိတယ္ … ဒီေလာက္ ကေလးငယ္ငယ္ေလးက ေခါင္းကုိေတာင္လွည္႔တတ္ေသးရဲ႕လားမသိပါဘူး …

ခုတေလာလဲ ဘာရယ္မဟုတ္ ငယ္ငယ္တုန္းကစပ္စုမိတာေလးေတြ ေလွ်ာက္ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္ေနမိတယ္ … ဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္မတို႔အိမ္ေနာက္ဘက္ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းက နတ္၀င္သည္ ေဒၚၾကည္ဆိုတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီး နတ္ဘယ္လို၀င္တယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္စိတ္ေလးေပါက္လာတယ္ ….

ကြ်န္မတို႔ အိမ္ေနာက္ဘက္မွာ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေလးပဲျခားၿပီး ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းခပ္ေသးေသးတစ္ခုရွိတယ္ …
အဲ႔ဒီ ဘုရားေက်ာင္းမွာ အေမႀကီးရယ္၊ သမီး(၃)ေယာက္ရယ္ ဘုရားေက်ာင္းကုိေစာင္႔ေရွာက္ဖို႔ေနၾကတယ္ … သမီးေတြဆိုတာ ေဒၚၾကည္အပါအ၀င္ေပါ႕ … အသက္ေတြကေတာ႔ ခုဆိုရင္ ၅၀ နဲ႔အထက္ေတြျဖစ္ေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕ … အတိအက်ေတာ႔မသိဘူးရယ္ …

ကြ်န္မ ငယ္ငယ္ကဆိုရင္ အဲ႔ဒီကုိ ခဏခဏသြားတယ္ … ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ေႏြရာသီဆိုရင္ အျပင္မွာပူၿပီး ဘုရားေက်ာင္းထဲမွာေနရတာေအးတယ္ေလ …. ၿပီးေတာ႔ အဲ႔ထဲမွာ ရုပ္ထုေတြ အမ်ားႀကီးဆိုေတာ႔ ကြ်န္မစိတ္၀င္စားတာေပါ႕ .. အဓိကရုပ္ထုကေတာ႔ ကာလီမယ္ေတာ္ရုပ္ထုပါ …. လက္အမ်ားႀကီးနဲ႔ကာလီမယ္ေတာ္ရုပ္ထုကုိ ဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ အတြင္းခန္းမွာထားတယ္ … အခန္းထဲမွာက မယ္ေတာ္ရုပ္ထုရယ္၊ ရုပ္ထုေရွ႕က ပန္းအိုးေတြရယ္ၿပီးရင္ ေသာက္ေရခြက္ေတြထည္႔ထားတဲ႔စတီးလင္ဗန္းတစ္ခ်ပ္ရယ္ … ကန္ေတာ႔ပြဲတင္တဲ႔ စားပြဲရယ္အျပင္ လူႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္စာေလာက္ရွိတဲ႔ ေနရာခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးရယ္ ရွိတယ္ …

ကန္ေတာ႔ပြဲေတြကလဲ စားပြဲအျပည္႔ပါပဲ … မယ္ေတာ္ရုပ္ထုမွာလဲ စံပယ္ပန္းေတြျပည္႔ေနတာေပါ႔ … ထိုင္လ်က္မယ္ေတာ္ရုပ္ထုမွာ စံပယ္ပန္းေတြဘယ္ေတာင္လႈထားၾကသလဲဆိုရင္ စံပယ္ပန္းအပံုႀကီးေပၚမွာ မယ္ေတာ္႔ေခါင္းေလးတင္ထားသလိုေလးေတာင္ျဖစ္ေနတယ္ …. ၿပီးေတာ႕ ဘုရားေက်ာင္းေရွ႕က ျဖတ္သြားျဖတ္လာ အခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကလဲ ဘုရားသာမွန္မွန္ရွိခိုးခ်င္မွရွိခိုးမယ္ … ဘုရားေက်ာင္းေရွ႕မ်ားေရာက္ရင္ ကာလီမယ္ေတာ္ကုိ မတ္တပ္ေလးရပ္ လက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး ကန္ေတာ႔ေလ႔ရွိၾကတယ္ … ၿပီးေတာ႔ဆုေတာင္းတယ္ … “မယ္ေတာ္ရယ္ မစပါ … ဒီတစ္ခါေပါက္ရင္ ပြဲလာေပးပါ႔မယ္” တဲ႔ … အဲ႔ဒီအခ်ိန္က ခ်ဲထီထိုးတဲ႔ေခတ္ …. ဂဏန္းရဖို႔ ေပးလိုက္တဲ႔ကန္ေတာ႔ပြဲေတြ …
ကြ်န္မကေတာ႔ အဲ႔ဒီေရွ႕သြားေဆာ႔ေနၾကဆိုေတာ႔ လာသမွ်အကုန္ျမင္၊ ေျပာသမွ်အကုန္ၾကားတာေပါ႕ေလ …

ဆက္ေျပာရရင္အဲ႔ဒီအတြင္းခန္းကုိ လူတိုင္းေပးမ၀င္ဘူးေလ. .. အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ သန္႔မွေပး၀င္တယ္ … ဟိုဟာဒီဟာျဖစ္ေနရင္ မသန္႔ဘူးလို႔ယူဆၿပီးေပးမ၀င္ဘူး … နတ္၀င္ၿပီဆိုရင္ ကြ်န္မက အတြင္းခန္းအ၀ ထိ ကပ္ၿပီးတိုးၾကည္႔ခ်င္ေလ႕ရွိတယ္ … မ်ားေသာအားျဖင္႔ ေပးမ၀င္ဘူး .. ေန႔တစ္ေန႔႔ကေပါ႔ နတ္၀င္သည္ ေဒၚၾကည္လဲ စိတ္မၾကည္လင္ဘူးထင္ပါရဲ႕ မနက္ကေတာ႔ ညီအစ္မေတြရန္ျဖစ္သံေတြၾကားရတယ္ .. ဆဲၾကတာလဲ မုိးကုိမႊန္ေနတာပဲ …
ညေနဆုိရင္ေတာ႕ အိေျႏၵႀကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔ေပါ႔ …. အဲ႔ဒီေန႔က နတ္ေမးသူေတြမ်ားတဲ႔ေန႔ … ကြ်န္မလဲ ေရာေယာင္ၿပီး အတြင္းခန္းကုိလိုက္၀င္တဲ႔ေန႔ေပါ႕ ..
အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္အလုပ္လိုခ်င္လို႔တဲ႔ အလုပ္ရႏိုင္၊ မရႏိုင္ဆိုတာကုိ နတ္လာေမးတာပါ …..
သူက ကာလီမယ္ေတာ္ကုိလႈဖုိ႔ သံပရာသီး ၃ လံုးယူလာတယ္ … ဒါလဲ ေဒၚၾကည္႔အစီအရင္ေပါ႕ …
သံပုရာသီး(၃)လံုးကို တင္စရာေနရာမရွိေတာ႔တဲ႔ စံပယ္ပန္းပံုေပၚက ကာလီမယ္ေတာ္လက္ေနရာကုိမွန္းၿပီး ေဒၚၾကည္ကတင္လုိက္ပါတယ္ … ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ … ၿပီးေတာ႔အစ္မႀကီးလက္ကုိ ေဒၚၾကည္ကထိလိုက္တယ္ … ေနာက္ပန္းအိုးထဲက သေျပခက္ကိုယူၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္ပူးၿပီး နဖူးကုိရိုက္ေတာ႔တာပါပဲ … တေအာင္႔ေလာက္ၾကာေတာ႔ သူ႕ရဲ႔လႈပ္ရွားမႈ႕ရယ္၊ ခံုကုိဒူးနဲ႔တိုက္မႈ႔ရယ္ေပါင္းၿပီး သံပုရာသီးတစ္လံုးက ေအာက္က စတီးလင္ဗန္းေပၚျပဳတ္က်ပါေလေရာလား … စတီးဗန္းကလဲ အပါးစားဆိုေတာ႔ အသံက အက်ယ္ႀကီးျမည္တာေပါ႕ … ကြ်န္မတင္လန္႔သြားသလားမွတ္တယ္ နတ္၀င္ေနတဲ႔ေဒၚၾကည္ပါလန္႔ၿပီးတုန္သြားတာကုိ သူ႔မ်က္ႏွာကုိေသခ်ာစိုက္ၾကည္႔ၿပီး တကယ္၀င္၊မ၀င္ အကဲခတ္ေနတဲ႔ ကြ်န္မကေတာ႔သိလုိက္တယ္ … သူမ်ားေတြကေတာ႔ မ်က္စိမွိတ္အာရံုျပဳေနတာဆိုေတာ႔ မသိလုိက္ဘူးရယ္ … ခ်က္ျခင္းပဲ သူက သံပုရာသီးကုိေကာက္ယူၿပီး ဟိုအစ္မႀကီးကုိ “ေရာ႕ … ယူသြား အလုပ္ရမွာက်ိန္းေသးတယ္ … မယ္ေတာ္က ကပ္ထားတဲ႔သံပုရာသီး ျပန္စြန္႔လိုက္တယ္ ေဆာင္ထား ” တဲ႕ ….. ကြ်န္မကေတာ႕ေတာ႕ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိနဲ႔ပဲ ဆက္ၾကည္႔ေနလိုက္တယ္ ….
ေဟာ …. လာျပန္ၿပီ ေနာက္တစ္ေယာက္ ….
ဒါက အမ်ိဳးသား …. သူနဲ႔က်ေတာ႔ သေျပပန္းကုိမသံုးေတာ႔ဘူး … လက္တစ္၀ါးစာေက်ာ္ေက်ာ္ခက္ရင္းခြရဲ႕(ဟို ငရဲသားေတြကိုင္တဲ႔ဟာလိုမ်ိဳး) အရိုးတံကုိ ႏွစ္ေယာက္ဆုပ္ကုိင္လုိက္ၾကတယ္ … … ၿပီးလဲၿပီးေရာ …
ပူးပါေလေရာ … ဘယ္လုိပံုျဖစ္ေနသလဲဆိုေတာ႔ လူႏွစ္ေယာက္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကုိလုေနပံုကုိျမင္ေယာင္ၾကည္႔ပါ … အဲ႔ဒီအတိုင္းပါပဲ … သူက သေျပပန္းနဲ႔အထာက်ေနသူေလ …. နဖူးထိေအာင္ရိုက္တာ ဘာျပႆနာရွိမွာတုန္းေနာ္ …. ခုေတာ႔ ခက္ရင္းခြဆိုေတာ႔ ကြ်န္မလို ကေလးတစ္ေယာက္ေတာင္ နဖူးထိေတာ႔မယ္ ဆိုတာ သိေနတယ္ … သူတို႔က ဇြတ္. …..
အတင္းကုိ အားနဲ႔မာန္နဲ႔ပူးေတာ႔ နဖူးကုိစိုက္တာေပါ႕ …. ဒုတ္ကနဲပဲ … ေသြးေတြကလဲ ျဖာကနဲပဲ …. ေဟာ ….. နတ္၀င္သည္ မွားေတာ႔ အေႏွာက္အယွက္ရွိတယ္တဲ႕ …. ဘယ္သူမသန္႔ပဲ အတြင္းခန္း၀င္သလဲတဲ႔ …. ဒုကၡ …..
ကဲ …. ဘယ္လုိမ်ားစစ္ၾကမတုန္း အရပ္ကတို႔ရယ္ …. အကုန္ထြက္ဆိုၿပီး ေမာင္းထုတ္ပါေလေရာလား ….
ကြ်န္မပါထြက္ရေတာ႔တာေပါ႕ …. စိတ္ထဲမွာေတာ႔ “ေအာ … ေဒၚၾကည္နတ္၀င္တာဒီလိုကုိး” ဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔ အေမ႔ကုိျပန္ေျပာျပၿပီး သေဘာက်မဆံုးျဖစ္ေနမိတယ္ ….
ခုမွျပန္ေတြးၾကည္႔မိတာပါ … “အလိမ္ခံခ်င္သူေတြရွိလို႔ လိမ္တဲ႔သူေတြရွိေနတာ” ဆိုတဲ႔ အေတြးေလးလဲ ေပၚလာမိတယ္ …
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … ေဒၚၾကည္နတ္၀င္တာ ကြ်န္မအတြက္ ပုိ႔စ္တစ္ခုေတာ႔ျဖစ္သြားတာေပါ႔ေလ ……

Sunday, February 15, 2009

လတ္တေလာ



အထာမက်တဲ႔ စီးေမ်ာမႈ႔ေတြနဲ႔
စိတ္ေတြ မႈန္မႈိင္း အံု႔ဆိုင္းေနခဲ႔တာ
ရက္သတၱ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာင္ရွိေရာ႔မယ္ …

အစဆြဲထုတ္လို႔မရေလာက္ေအာင္
ရႈပ္ေနတဲ႔အေတြးစေပါင္းမ်ားစြာကုိ
ရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားရင္း ျပန္ျပန္ရႈပ္ေနတာလဲ အခါခါပဲ …

မြန္းက်ပ္တဲ႔စိတ္ေတြကုိ ထြက္ေပါက္ေပးဖို႔
ကဲ …. ဘယ္မွာလဲ ငါ႔ရဲ ႔ရင္ဖြင္႔ရာ ….

Wednesday, February 11, 2009

ခရီးသြားဟန္လႊဲ နတ္ကနားပြဲ


မျပန္ခင္တစ္ညအလိုက မုဆိုးေတာင္ဘက္သြားတဲ႔ ဆိုင္တန္းေတြရွိတဲ႔ဘက္ရဲ႕ေစာင္းတန္းမွာ နတ္ကနားေပးဖုိ႔ လမ္းျပည္႔လုနီးပါးထိုးထားတဲ႔ မ႑ပ္ ကိုသြား ၾကည္႔ျဖစ္ပါတယ္ …

မ႑ပ္က ၀င္ေပါက္တစ္ေပါက္ပဲရွိပါတယ္ … အဲ႔ဒီအေပါက္က နတ္၀င္သူေတြလာဖုိ႔ ပိတ္မရပ္ရဘူးလို႔တာ၀န္ရွိသူေတြကေျပာပါတယ္ … မ႑ပ္က ဆိုင္းေတြ၊ဘံုေတြတီးေနပါၿပီ … ကြ်န္မ အဲ႔ဒီနတ္၀င္ေပါက္နားကကပ္ၿပီး ရပ္ၾကည္႔ေနမိတယ္ … အထဲမွာကေနတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ေတာ႔ေရာက္ႏွင္႔ေနပါၿပီ … ဆိုင္း၀ိုင္းႀကီးေဘးမွာ မိုက္တစ္လံုးနဲ႔ေၾကျငာသူတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ … သူက အခုကုလားနတ္ကုိေခ်ာ႔ဖို႔အလွည္႔က်လို႔ ရပ္ၾကည္႔ေနသူေတြထဲကလိပ္ျပာတူသူေတြလာဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္တဲ႔ …. ဘယ္သူမ်ားလာမလဲလို႔ ကြ်န္မေစာင္႔ၾကည္႔ေနမိပါတယ္ … သူတုိ႔က ၀င္မလာမခ်င္း ဖလားထဲမွာေရထည႔္ၿပီး သေျပခက္နဲ႔ ပတ္ပတ္လည္ကရပ္ၾကည္႔ေနသူေတြကုိလိုက္ျဖန္းပါတယ္ … ဒါမွ လိပ္ျပာတူသူေပၚလာမယ္ေပါ႕ … အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကြ်န္မကို ၀င္တိုက္ၿပီး ယိုင္တိ ယိုင္ထိုးနဲ႔၀င္လာၿပီး ကပါေတာ႔တယ္ ။ အဲ႔ဒီမွာ အထဲက နတ္ထိန္းေခၚမလား အဘြားႀကီးႏွစ္ေယာက္က ၀င္လာသူရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ ပု၀ါအနီစည္းေပးပါတယ္ … ၿပီးေတာ႔လက္ထဲကုိ အေမႊးတိုင္ေတြထည္႔ေပးပါတယ္ ... အေမႊးတိုင္ေတြကိုင္ရင္းကတာ ကံေကာင္းလို႔အခ်င္းခ်င္းမထိုးမိတယ္ ... အကကေတာ႔မရပ္ပါဘူး … တီးလံုးက ကုလားတီးလံုးပါ … ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာေတာ႔ ကတာ အိႏၵိယကားေတြထဲကလို မလွဘူးလို႔ ေတြးေနမိပါတယ္ …. ပူးရင္းနဲ႔ ဆိုင္းလဲအခ် လူကလဲပုံက်သြားပါတယ္ … ေမာသြားပံုပါပဲ …
ေနာက္တစ္ေက်ာ႕အတြက္ ခုနကလို လူထပ္ေခၚပါတယ္ ..ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေပၚမလာပါဘူး .. ေနာက္ေတာ႕ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္၀င္လာပါတယ္ … သူလဲခုနကနတ္ကုိေခ်ာ႔ဖို႔ပါပဲ … ကြ်န္မလဲဘာမွသိပ္မထူးျခားလုိ႔ ဆက္မၾကည္႔ေတာ႔ပဲ ေခါက္မုန္႔စားမယ္ဆိုၿပီး ေခါက္မုန္႔ဆိုင္ကုိသြားပါတယ္ … ေခါက္မုန္႔ဆိုင္ေဘးကဘိနပ္အပ္တဲ႔ေနရာမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ကေလးမေလးက ထိုင္ေနရင္းနဲ႔ လက္၀ါးႏွစ္ဘက္ပူးၿပီး နဖူးကုိရိုက္ပါေတာ႔တယ္… ၿပီးလဲ ၿပီးေရာ ပူးရင္းနဲ႔ မ႑ပ္ကုိေတာက္ေလွ်ာက္ေျပးသြားပါေတာ႔တယ္ … ေခါက္မုန္႔ဆိုင္က ေကာင္မေလးက “ဟယ္ … သူလဲပူးေနၿပီ၊ သားအမိႏွစ္ေယာက္လံုး တကယ္ပူးတာလားေတာ႔မသိဘူး” တဲ႔ ….ဒီေတာ႔မွ ပထမပူးသူနဲ႔ ဒီကေလးမ သားအမိမွန္းသိေတာ႔တယ္ … ဘုရားဖူးေတြထဲက ရပ္ၾကည္႔ေနရင္းနဲ႔ ပူးသလိုျဖစ္တာ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကုိလည္းေတြ႔လိုက္ပါတယ္ … သူတုိ႔ကုိေတာ႔အတူပါလာသူ ေတြက ရွက္လို႔ထင္ရဲ႕ ေပးမကပဲ အတင္းျပန္ဆြဲေခၚၾကပါတယ္ … အဲ႔ဒီေတာ႔ မုိက္သမားက ဒါ နတ္ပြဲကုိေႏွာက္ယွက္သလိုျဖစ္ပါတယ္တဲ႔ … တကယ္လို႔ လိပ္ျပာတူတဲ႔သူပါရင္ ဆြဲမထားၾကပါနဲ႕ လႊတ္ေပးလိုက္ၾကပါလို႔ေျပာပါတယ္ …ကြ်န္မၾကည္႔ခဲ႔တဲ႔ လူေလးေယာက္မွာ ေလးေယာက္လံုးက အဲ႕ဒီနားတစ္၀ိုက္ကေစ်းသည္ေတြပါပဲ … တကယ္ပူးလား၊ မပူးလားေတာ႔ ကြ်န္မ မသိပါဘူး … မ႑ပ္ကျပန္လာေတာ႔ ကြ်န္မအေတြးထဲမွာ နတ္ပူးတာ ဘာလို႔မ်က္စိဖြင္႔ၿပီးမပူးၾကတာလဲ ?
ပူးတဲ႔သူေတြက အဲ႔နားတစ္၀ိုက္ကလူေတြပဲဘာလို႔ျဖစ္ေနၾကရတာလဲ ?
ပူးသလိုျဖစ္တဲ႔သူေတြကေရာ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္သြားတာလဲ ?
၀င္လာတုန္းကေတာ႔ မတ္တပ္ႀကီး၀င္လာၿပီး ဆိုင္းလဲခ်ေရာ ဘာလို႔ပံုလဲသြားတာလဲ (အရမ္းခုန္ၿပီးကတာလဲမဟုတ္ပါဘူး) ?
ပံုလဲၿပီး ခဏလဲေနေရာ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ႔ ဘယ္သူ႕ကုိမွမၾကည္႔ပဲဘာလို႔ထြက္သြားတာလဲ?
အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ကြ်န္မ သံုးထပ္ေဆာင္ကိုိဘယ္လုိျပန္ေရာက္လာခဲ႔မွန္းေတာင္မသိပါဘူး …..

Tuesday, February 10, 2009

Strictly NO Myanmar


သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပို႔ေပးတဲ႔ပံုပါ... Strictly NO Myanmar လို႔ဘာေၾကာင္႔ေရးသလဲေတာ႔ကြ်န္မ မသိေပမယ္႔ စိတ္ထဲမေက်မနပ္ျဖစ္မိတယ္ ... ဘယ္ျမန္မာတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုအမွားမ်ိဳးမ်ားလုပ္မိလို႔ ဒီလိုျမန္မာနဲ႔ခ်ီၿပီးေရးသလဲဆိုတာသိခ်င္မိတယ္ ... အိုင္တီမွာ ျမန္မာေတြမညံ႔ၾကဘူးလို႔ထင္ပါတယ္ ... တစ္ေနရာက တစ္ေနရာ ခုန္တာမ်ားတာေတာ႔ရွိပါတယ္ .... အမ်ားစုကေတာ႔ လစာႏွိမ္လို႔ (သို႔) ပုိရတဲ႔ေနရာေျပာင္းခ်င္လို႔ပါ ... ႏွစ္ဘက္စလံုးမွားတာရွိႏိုင္ေပမယ္႔ ဒီလိုေၾကာျငာခံရျခင္းဟာ Company ဘက္ကယူဆတဲ႔ မေကာင္းတဲ႔သူတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ ျမန္မာအမ်ားစုထိခုိက္၊နစ္နာတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။

Monday, February 9, 2009

က်ိဳက္ထီးရိုးသို႔အလည္တစ္ေခါက္ ( ၁၅ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉)


က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ပံုကုိ http://www.myanmarvoyages.com မွယူထားပါတယ္။

ရန္ကုန္ကျပန္လာၿပီးကတည္းက ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိ စာေရးဖို႔ကုိ စိတ္ကသိပ္မပါဘူးျဖစ္ေနတယ္ …. အဲ႔ဒီေတာ႔ ဘေလာ႔ေတြပဲလုိုက္လည္ၿပီးဖတ္ျဖစ္ေနေတာ႔တာေပါ႕ … က်ိဳက္ထီးရိုးသြားတုန္းကအေၾကာင္းေလးေရးမယ္ စိတ္ကူးထားတာျပန္လာကတည္းကပဲ .. ခုမွပဲေရးျဖစ္ေတာ႔တယ္ …

ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ခရီးေလးကုိ ေရႊအိုးစည္ကားနဲ႔စျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ည ၉ နာရီမတိုင္ခင္ စုရပ္ေနရာေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ေျမနီကုန္း ရိုးမဘဏ္ေရွ႕ကုိ ကြ်န္မတုိ႔ေတြ အနည္းငယ္ေစာၿပီးေရာက္ေနခဲဲ႕ၾကတယ္။ တျခားကားေတြနဲ႔သြားမယ္႔သူေတြလည္း တဖြဲဖြဲေရာက္လာၾကပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔အဖြဲ႔ေဘးကတစ္ဖြဲ႔ဆို ဆူညံေနၿပီး သူတို႔ကုိၾကည္႔ရတာေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုက သူတို႔အထုပ္ေတြ စုပံုခ်ၿပီး စလိုက္၊ ေနာက္လိုက္လုပ္ေနၾကၿပီး၊ ကားေပၚတက္ခါနီးအထုပ္စစ္ေတာ႔မွ တစ္ထုပ္ေပ်ာက္ေနတာေတြ႔ပါတယ္ … မ်က္စိေရွ႕တင္ဘယ္လိုက ဘယ္လိုသုတ္သြားမွန္းမသိလိုက္ပါဘူး ….

ကြ်န္မတို႔စီးမည္႔ကားက ၉ နာရီ ၃၀ ေလာက္မွေရာက္လာပါတယ္။ လက္မွတ္၀ယ္တုန္းကေတာ႔ ခံုနံပါတ္ေတြဘာေတြေသခ်ာေရြးခဲ႔ေပမယ္႔ ကားေပၚေရာက္ေတာ႔ လြတ္တဲ႔ေနရာထိုင္ခိုင္းပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔က ေလးေယာက္သြားတာဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္တြဲစီထိုင္လိုက္ေတာ႔ အဆင္ေျပပါတယ္… ကားထြက္ထြက္ျခင္း တရားေခြဖြင္႔ေပးထားပါတယ္ … အနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ သီခ်င္းေခြေျပာင္းထည္႔လိုက္ပါတယ္ … ဖုိးခ်စ္နဲ႔ သားစုိးတို႕ရဲ႔သီခ်င္း ခပ္ျမဴးျမဴးေလးနားေထာင္ရင္း ေအးစက္ေနတဲ႔ကားထဲမွာ ေကြးေကြးေလးလိုက္ၿပီး ခရီးသြားရတာ စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္ေနမိပါတယ္။
ခ်မ္းတာကလဲ အေတာ႔္ကုိခ်မ္းပါတယ္ .. ကြ်န္မတို႔ က်ိဳက္ထီးရိုးသြားခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာေရာ က်ိဳက္ထီးရိုးမွာပါ အေအးေတာ္ေတာ္သည္းပါတယ္။ မနက္(၃)နာရီေလာက္မွာ ကင္ပြန္းစခန္းကုိေရာက္ၿပီး ရင္ရင္ျပံဳးထမင္းဆိုင္မွာ ခဏတာတည္းခုိၾကပါတယ္ … ေနာက္ေန႔မနက္(၈)နာရီေလာက္ထၿပီး ေတာင္ေပၚတက္မယ္႔ကားေတြနဲ႔လိုက္ခဲ႔ပါတယ္ …. ေနာက္ဆံုးခံုမွာထိုင္လုိက္ရေတာ႕ အသည္းတယားယားနဲ႔ပဲ အေကြ႔၊ အ၀ိုက္၊ အျမင္႔၊ အေမာက္ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားတဲ႔ က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္တက္လမ္းအလွကုိခံစားခဲ႔ပါတယ္။

ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ႔သံုးထပ္ေဆာင္မွာပဲတည္းျဖစ္ပါတယ္ … အေဆာင္က ရင္ျပင္ေတာ္ေအာက္ဘက္တင္ဆိုေတာ႔ ဘုရားဖူးရနီးနီးနားနားျဖစ္တယ္ေလ …. ကြ်န္မတို႔သြားတာ ၾကာသပေတးေန႔ည ဆိုေတာ႔ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ လာလိုက္တဲ႔ဘုရားဖူးေတြဆိုတာ မနည္းမေနာပါပဲ …
ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးေတြဦးစီးၿပီးလုပ္တဲ႔ ဆီမီး(၅၀၀၀)၊ပန္း(၅၀၀၀) ပြဲနဲ႔လဲတိုးေတာ႔ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးေတြ လည္းတိုးမေပါက္ေအာင္ မ်ားေနခဲ႔ပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ “ထူးပါဖူးမည္ ပန္းေစတီ” ဆိုတဲ႔ စာသားကုိ ပန္းေတြနဲ႔အလွဆင္ထားၾကၿပီး က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ျမတ္ပံုကုိလဲ ပန္းေတြနဲ႔ပဲ ပံုေဖာ္ထားတာကုိလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရပါတယ္။ (ပံုေတြတင္ေပးခ်င္ေပမယ္႔လည္း ကြ်န္မပံုပါ ပါေနေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလန္႔ကုန္မွာစိုးလို႔ မတင္ေတာ႔ပါဘူးေနာ)

ကြ်န္မ ေတာင္ေပၚမွာ ႏွစ္ညအိပ္ပါတယ္ … အျပန္လမ္းကုိေတာ႔ ရေသ႔ေတာင္အထိ ေျခလ်င္ဆင္းပါတယ္ … မျပန္ခင္တစ္ညအလိုက မုဆိုးေတာင္ဘက္သြားတဲ႔ ဆိုင္တန္းေတြရွိတဲ႔ဘက္ရဲ႕လမ္းမွာ နတ္ကနားေပးဖုိ႔ လမ္းျပည္႔လုနီးပါးထိုးထားတဲ႔ မ႑ပ္ ကိုသြား ၾကည္႔ျဖစ္ပါတယ္ … နတ္ကနားပြဲက မထူးဆန္းေပမယ္႔ ေတြးစရာ၊ေမးစရာေလးေတြရွိလို႔ ပို႔စ္တစ္ခုအေနနဲ႔တင္ပါဦးမယ္ …


Tuesday, February 3, 2009

ငယ္တုန္းကဆြဲထားဖူးတာေလးေတြ



အေပၚကပံုေလးေတြက ငယ္ငယ္တုန္းကကုိယ္တိုင္ဆြဲထားတဲ႔ပံုေလးေတြပါ .... ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တုန္းက စာအုပ္ဘီဒိုဖြရင္း ျပန္ေတြ႔လို႔(အမွန္က အမ်ားႀကီးဆြဲဖူးတယ္) စကင္လုပ္၊ ၿပီးေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းဆီပုိ႔ေပး၊ သူငယ္ခ်င္းက Photoshop နဲ႔ စာရြက္အသား၀ါေနတာေတြဖယ္ထားေပးတာပါ ...

ရန္ကုန္သို႔အျပန္ခရီးမွ စပ္မိစပ္ရာ၊ထင္ရာျမင္ရာမ်ား


ဇန္န၀ါရီ(၁၀)ရက္ေန႔က ကြ်န္မ ရန္ကုန္ခဏျပန္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ …. အစစ အရာရာေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ပါပဲ …… ကြ်န္မက အိမ္လြမ္းတတ္သူမို႔ ခဏျပန္ရတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ႔ေပ်ာ္ခဲ႔ရပါတယ္ ….

ကြ်န္မေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႔မွာပဲ ခ်ိန္းထားတာတစ္ခုရွိလို႔ ဒဂံုစင္တာေရွ႕က Ice Berry ဆိုတဲ႔ဆိုင္ေလးကုိ ေရာက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္…. ဆိုင္ေလးကေတာ႔အရင္အတိုင္းပဲ ဘာမွမေျပာင္းလဲပါဘူး … ဒါေပမယ္႔ အရင္က ေအးေအးလူလူထိုင္လို႔ရတဲ႔ဆိုင္ေလးက ခုေတာ႔မ်က္စိေနာက္ေလာက္ေအာင္ လူအ၀င္အထြက္ေတြရႈပ္လြန္းလွပါတယ္ … ကြ်န္မလည္း ခ်ိန္းထားတာကုိေစာင္႔ရင္း လူေတြကုိ ဘာရယ္မဟုတ္လိုက္ၾကည္႔ေနမိပါတယ္ … လူငယ္ေတြ၀တ္တတ္၊စားတတ္လာသလို လူႀကီး(အမ်ိဳးသမီးႀကီး)ေတြကိုလဲ စကပ္ေတြ၊ေဘာင္းဘီေတြနဲ႔ေတြ႔မိပါတယ္ … စိတ္ထဲကေတာ႔ “အလဲ႔ … လူေတြ ၀တ္တာစားတာ ေတာ္ေတာ္ေခတ္မီလာပါလား” လို႔ေတြးမိတယ္ …
ေနာက္ေတာ႔ စမ္းေခ်ာင္းထဲက “မငယ္” ဆိုင္မွာ ၾကာဇံနဲ႔၀က္သားလိပ္စားပါတယ္ ….
ပုိက္ဆံရွင္းေတာ႔ တစ္ပြဲကုိ ၂၀၀၀ တဲ႔ …. ကြ်န္မ တကယ္ကုိမထင္မိဘူး …. ေစ်းႀကီးလိုက္တာလို႔ စိတ္ထဲထင္မိတယ္ ….ေနာက္ေန႔ YKKO မွာ ေၾကးအိုးစားေတာ႔ ရိုးရိုးကုိပဲ ၂၉၀၀ ေတာင္ေပးခဲ႔ရပါတယ္(တျခားဆိုင္မွာ ၂၁၀၀ ပဲရွိပါတယ္) … ၀က္သားဒုတ္ထိုးကေတာ႔ တစ္ေခ်ာင္း ၁၀၀ ပါပဲ … ဒါေပမယ္႔ အသားတံုးေလးေတြကေတာ႔ ပုိပါးၿပီးေသးသြားသလားပဲရယ္ …. တနလၤာေန႔က်ေတာ႔ ေရႊတိဂံုဘုရားကုိသြားပါတယ္ … ဒီတခါေတာ႔ ဘုရားေပၚမွာ တံျမက္စည္းမလွဲခဲ႔လိုက္ရဘူး ….

စကားမစပ္ … ကြ်န္မတို႔အိမ္ပတ္၀န္းက်င္မွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြမ်ားလာသလို ၈တန္း၊ ၉တန္း ေက်ာင္းသား၊သူေလးေတြက အားတာနဲ႔ အင္တာနက္ဆိုင္ကုိေျပးေတာ႔တာပဲ …
ကြ်န္မတူမ၀မ္းကြဲလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ …. အသက္ကေတာ႔ ၁၄ ႏွစ္ရယ္ … ေျပာလုိက္ရင္ ပန္႔ခ္၊ပန္႔ခ္ ဆိုတာကလဲပါးစပ္ကမခ်ဘူး … အေကာင္႔ေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႔ ခ်တ္မယ္ဆိုရင္လာခဲ႔ စာေတာ႔မက်က္ဆိုတဲ႔အစားမ်ိဳးေလးေတြ႔ရတာေတာ႔ ဘ၀င္မက်မိတာအမွန္ပါ …. ၿပီးေတာ႔ ခုေခတ္ကေလးေတြ အထူးသျဖင္႔ မိန္းကေလးေတြေပါ႕ ကုိရီးယားကားေတြၾကည္႔ၿပီး အတုမယူသင္႔တဲ႔ ေက်ာင္းသူခ်င္း ရန္စတာတို႔ ဘာတို႔ကုိ အဟုတ္ထင္ လိုက္လုပ္ခ်င္ၾကတယ္ … ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ေယာက္်ားေလးေတြပဲျဖစ္ၾကတာပါ …ခုေတာ႔ကြ်န္မပဲ သိပ္အသက္ႀကီးသြားသလားပဲရယ္ … အဲ႔လုိေတြျမင္ရ ၾကားရရင္ သိပ္ၾကည္႔မရခ်င္ဘူး …

ၿပီးေတာ႔ ရန္ကုန္မွာ မီးကေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္းေပါ႕ … ကြ်န္မတို႔ရပ္ကြက္မွာေတာ႔ ပံုစံ(၃)မ်ိဳးနဲ႔မီးေပးပါတယ္တဲ႔ … ည(၁၁) နာရီကေန မနက္(၅)နာရီ၊ ညေန(၅)နာရီကေန ည(၁၁)နာရီ၊ တခါတေလ မနက္(၅)နာရီကေန ေန႕လည္(၁၁)နာရီထိ အလွည္႔က်ေပးပါတယ္ .. ပံုစံ(၁)နဲ႕(၂)က အေပၚကအခ်ိန္ေတြကို လွည္႔ၿပီးွမွန္မွန္လာပါတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ေတာ႔ေရာသမေမႊၿပီး လာခ်င္တဲ႔ရက္္လာ ပ်က္ခ်င္တဲ႔ရက္္ပ်က္ပါတယ္ …. ရ၀တရံုးမွာ မီးလာရက္အခ်ိန္ဇယားထုတ္ေပးလို႔ ယူသာထားရတယ္ ကြ်န္မတို႔အိမ္က ပံုစံ(၃)နဲ႔မီးေပးတဲ႔ထဲမွာပါလို႔ မွန္းလို႔မရပါဘူး …
ခုဟာက (၂၄) နာရီတစ္ရက္မဟုတ္ပဲ (၆)နာရီတစ္ရက္ျဖစ္ေနေတာ႔ မီးလာမွလုပ္လို႔ရမယ္႔အလုပ္ေတြဆိုရင္ အကုန္ေႏွာင္႔ေႏွးၿပီး တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔အခ်ိန္ဘယ္လိုေလးကုန္သြားမွန္းကုိမသိလိုက္ဘူးရယ္ …

ေအာ … ေနာက္တစ္ခုထပ္ႀကံဳလို႔ေျပာရဦးမယ္ … ကြ်န္မတို႕မ်က္ေစာင္းထိုးမွာ စက္ရံုအေသးစားေလးတစ္ခုရွိတယ္ … သူတို႔က မီးမလာေတာ႔မီးစက္နဲ႔အလုပ္လုပ္ရတာေပါ႕ .. မီးစက္က မီးလန္႔တာေလ သိပ္ေတာ႔မႀကီးပါဘူး … ဒါေပမယ္႔ မီးဆိုတာကလဲ ေသးတယ္ႀကီးတယ္ဆိုၿပီးေပါ႕လို႔မွမရတာေနာ …. ခ်က္ျခင္းကုိ ကားႀကီးတစ္စင္းစိုက္လာၿပီး ရ၀တေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲကတာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ၿမဳိ႔နယ္ရဲေတြ ခ်က္ျခင္းေရာက္လာပါေရာလား … ကြ်န္မျဖင္႔အံ႔ေတြၾသလို႔ …. အဲ႕လိုခ်က္ျခင္းေရာက္လာတာမ်ိဳးမႀကံဳဖူးဘူးေလ … ကြ်န္မတို႔႔ရပ္ကြက္မွာ အရင္တုန္းက လူသတ္မႈ႔တစ္ခါျဖစ္ဘူးတယ္ …. ရဲေတြေတာ႔လာၾကပါတယ္ … သတ္ေနတာကိုလဲ ၾကားေနရတယ္ … အိမ္ထဲမ၀င္ဘူးေတာ႔ … ဘာကုိေစာင္႔ေနသလဲေတာ႔မသိဘူးရယ္ … ထြက္ေျပးမွ လိုက္ဖမ္းတာမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲေတြ႔ဖူးေတာ႕ေလ …. ခုလိုမီးလန္႔တာကို ခ်က္ျခင္းႀကီးေရာက္ခ်လာတာ ကြ်န္မေလ တကယ္ပါ တကယ္အံ႔ၾသတာသိလား … ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး … ႀကံဳလို႔ပါ ….

ၿပီးေတာ႔ ကြ်န္မ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူးေရာက္ျဖစ္တယ္ …. ေနာက္မွ က်ိဳက္ထီးရိုးဖီလင္ကိုေရးပါမယ္ …. ဆက္ရန္ေပါ႕ေနာ …